Roman Bratny urodził się w Krakowie w 1921 roku, jako Roman Mularczyk. Pochodził z zamożnego domu, a jego bratem był Andrzej – później znany filmowiec, autor scenariusza do filmu Andrzeja Wajdy „Katyń”.
Roman debiutował w prasie konspiracyjnej w czasie wojny. Początkowo związany był z ugrupowaniami nacjonalistycznym, później wstąpił do Armii Krajowej. Po 1945 roku Bratny nawiązał współpracę z władzami komunistycznymi. Stefan Kisielewski pisał o nim: Akowiec kiedyś, a potem przeciwnie (po wojnie komuniści szkalowali Armię Krajową i prześladowali jej żołnierzy). Z kolei Jerzy Urban wspominał, że Bratny założył czasopismo „Pokolenie”, które miało pogodzić młodzież poakowską z nowym ustrojem. Jakie nie byłyby motywacje Bratnego, przylgnęła do niego opinia „partyjnego inteligenta” (Kisielewski), którą zachował przez cały okres trwania PRL.
W 1957 autor opublikował swoje najważniejsze dzieło – trzytomową powieść „Kolumbowie. Rocznik 20”. Stanowi ona próbę realistycznego opowiedzenia o losach rówieśników Bratnego – ludzi urodzonych koło roku 1920, których młodość przypadła na czas wojny i okupacji. Tytuł powieści stał się ogólnie przyjmowanym określeniem tego pokolenia. W 1970 roku dzieło doczekało się ekranizacji. Innym znaczącym utworem pisarza jest „Rok w trumnie” – opublikowany w 1983 roku, był powszechnie uznawany za pamflet na „Solidarność” i ówczesną opozycję.
Bratny był autorem tyleż płodnym, co popularnym. Opublikował łącznie kilkadziesiąt powieści, zbiorów opowiadań oraz tomów felietonów. Ironicznie pisał o tym cytowany Jerzy Urban, należący do podobnego środowiska, co Bratny: Uprawia coś w rodzaju literackiego dziennikarstwa. Wiceminister kultury Wilhelmi spada na ziemię wraz z samolotem, który go wiezie, i panią, która mu zawzięcie towarzyszy - to zaraz potem Bratny rzuca na rynek powieść gdzie sobie fantazjuje na kanwie tej śmierci, wywołując tym silny skandal towarzyski. […] Strzeli Bratny dzikowi w tyłek- będzie o tym trylogia, wysmarka się, czy też komar go utnie - powstaje minimum nowela. Wszystko to pichci byle jak, okropnym językiem i zestawia ze schematycznych scenek, a jednocześnie pisane to jest z nerwem i na tematy aktualne, więc człowieka wciąga, choć zarazem i odrzuca, jeżeli ma jaki taki smak literacki.
Wspomniane przez Urbana myślistwo stanowiło istotny element image’u Bratnego, który pozował na autora męskiego, „polskiego Hemingwaya”. Po latach kpił z tego w piosence Kuba Sienkiewicz, zalecając:
nie bądź taki delikatny
twardy bądź jak Roman Bratny
Aktywny do połowy lat dziewięćdziesiątych, wiekowy autor obecnie już nie publikuje nowych utworów.