Biografia
Czas życia Jerzego Andrzejewskiego przypadł na szczególny okres w historii Polski i całego świata. Ten prozaik, publicysta i eseista, którego postać kojarzona jest przede wszystkim z powieścią o tytule „Popiół i diament”, przyszedł na świat 19 sierpnia 1909 r., a zmarł 19 kwietnia 1983. Doświadczył więc dwóch wojen światowych, na własne oczy widział narodziny systemów totalitarnych i zło, jakie stało się ich udziałem. Sam również uczestniczył w przemianach zachodzących w Polsce po okresie stalinizmu.
Już od najmłodszych lat Jerzy Andrzejewski związał się z Warszawą. Najpierw ukończył Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego, później studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W tym okresie na łamach dziennika „ABC” ukazało się jego debiutanckie opowiadanie „Wobec czyjegoś życia” (1932). Zaledwie trzy lata później został kierownikiem działu literackiego w „Prosto z Mostu”, a w 1936 wstąpił do Związku Literatów Polskich.
W czasie II wojny światowej działał Andrzejewski w podziemiu kulturalnym, pełniąc obowiązki pełnomocnika Delegatury Rządu RP do opieki nad literatami. Równocześnie angażował się w pomoc Żydom.
Kiedy wielki konflikt zbrojny został zakończony, Andrzejewski wyjechał do Krakowa (objął stanowisko prezesa Krakowskiego Oddziału Związku Literatów Polskich), a później do Szczecina (jako prezes Szczecińskiego Oddziału Związku Literatów Polskich oraz działacz Komitetu Obrońców Pokoju). W 1950 r. wstąpił do partii komunistycznej i już 2 lata później powrócił do Warszawy jako poseł. Okres ten zapisał się w jego biografii pod znakiem pracy redakcyjnej i twórczej oraz wsparcia, jakiego udzielał władzom komunistycznym.
Z Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej wystąpił Jerzy Andrzejewski w 1957 r., co wynikało z różnic światopoglądowych. Siedem lat później podpisał „List 34”, w którym osoby związane z polską kulturą protestowały przeciwko zaostrzeniu cenzury. W 1976 dołączył zaś do grona osób popierających „Memoriał 101”, czyli wystąpienie przeciwko zmianom w konstytucji PRL.
Przez całe życie Andrzejewski działał w różnych organizacjach i zrzeszeniach, współpracował również z wieloma pismami i wydawnictwami. W historii polskiej kultury zapisał się jako postać barwna i interesująca, a jego dorobek artystyczny do dzisiaj stanowi obiekt wielu specjalistycznych badań.
Charakterystyka twórczości
Twórczość Jerzego Andrzejewskiego stanowi niejednorodny zbiór utworów podejmujących zróżnicowaną tematykę. W powieściach przedwojennych („Drogi nieuniknione”, „Ład serca”) przedstawiał on realia życia w niepodległej Polsce, kontrastując wynikające z codziennego trudu cierpienia z wartościami, które nadawały życiu sens, jak gdyby kojąc ból. Utwory z czasu wojny (m. in. „Noc”) wypełnione były z kolei refleksjami na temat ludzkich postaw i tego, do czego człowiek może być zdolny w ekstremalnych warunkach.
W 1948 r. ukazał się „Popiół i diament” - jedno z najważniejszych dzieł w dorobku Andrzejewskiego. Jeden z najbardziej charakterystycznych bohaterów powieści (także dzięki wybitnej kreacji Zbigniewa Cybulskiego w ekranizacji zrealizowanej przez Andrzeja Wajdę) - Maciej Chełmicki - to młody żołnierz AK, który otrzymuje rozkaz wykonania wyroku śmierci na sekretarzu PPR. Polecenie to okazuje się być dla niego ciężkim brzemieniem, a rozdarty między sprzecznymi wartościami młodzieniec długo nie może dokonać wyboru. „Popiół i diament” wzbudził wiele kontrowersji i doczekał się nawet zmian wprowadzonych przed 1954, które to - zgodnie z nakazem władz komunistycznych - miały odkłamać historię (w rzeczywistości były jeszcze większą manipulacją). Cztery lata później (1958) Andrzejewski stworzył scenariusz do głośnego filmu Andrzeja Wajdy, dokonując trzeciej redakcji „Popiołu i diamentu”.
Wśród najważniejszych dzieł Andrzejewskiego wymienić można również „Ciemności kryją ziemię” (powieść osadzona w XV-wiecznej Hiszpanii i na przykładzie działań Świętej Inkwizycji ukazująca narodziny i funkcjonowanie totalitaryzmu - było to rozliczenie z ustrojem), „Bramy raju” (powieść podejmująca tematykę krucjaty dziecięcej z 1212 r. i ukazująca narodziny idei oraz wpływ, jaki wywiera ona na ludzi).
W swoim dorobku artystycznym zgromadził Jerzy Andrzejewski ponad 20 powieści. Nie wszystkie - rzecz jasna - były utworami udanymi, lecz zbiór ten - jako całość - stanowi dokumentację sposobu, w jaki zmieniała się polska literatura XX stulecia.
Biografia Zbigniew Herbert urodził się w 1924 roku we Lwowie w rodzinie urzędnika bankowego. Ukończył VIII Gimnazjum i Liceum im. Jana Kazimierza we Lwowie. Po wybuchu II...
Stefan Żeromski należał do najpopularniejszych polskich autorów przełomu XIX i XX wieku. Jego twórczość stanowiła istotny głos w sprawach społecznych obyczajowych...
Biografia Czesław Janczarski (pseudonim Jan Antkiewicz) – polski poeta twórca literatury dziecięcej oraz tłumacz z języka rosyjskiego. Urodził się na Wołyniu...
Biografia Jack London (prawdziwe nazwisko John Griffith Chaney) – amerykański pisarz urodził się 12 stycznia 1876 r. w San Francisco natomiast zmarł 22 listopada 1916...
Vladimir Nabokov to jeden z największych oryginałów i skandalistów literackich XX wieku. Trudno usytuować go wśród innych pisarzy trudno nawet osadzić...
Krystyna Drzewiecka z wykształcenia historyk zasłynęła jako autorka interesujących i jedynych w swoim rodzaju książek dla najmłodszych czytelników. Szersze grono...
Biografia Zofia Nałkowska należy do grona najwybitniejszych i najbarwniejszych postaci w historii polskiej literatury. Autorka „Granicy” zasłynęła nie tylko...
Bolesław Leśmian wyróżnia się wśród polskich poetów XX wieku oryginalnością. Wydaje się że przez całe swoje życie stał obok głównego...
Biografia Zofia Kossak–Szczucka – wybitna polska powieściopisarka współzałożycielka tajnych organizacji: Frontu Odrodzenia Polski oraz Rady Pomocy Żydom...