W utworze „Do gór i lasów” Kochanowski odwołuje się do Horacjańskiego hasła „carpe diem” (chwytaj życie). Na początku podmiot liryczny zwraca się do „wysokich gór i odzianych lasów” i wspomina swoje dzieje. Góry i lasy są czymś, co trwa wieki, z ludzkiej perspektywy wręcz czymś nieśmiertelnym. Na tym tle przeżycia człowieka wydają się krótkotrwałe, jak jednak wynika z fraszki, nie jest to powód do rozpaczy – nawet krótkie życie człowieka może być radosne i szczęśliwe.
Poeta wspomina swoje podróże:
Jażem przez może głębokie żeglowa,
Jażem Francuzy, ja Niemcy, ja Włochy,
Jażem nawiedził Sybilline lochy
(owe lochy znajdowały się one w okolicach Neapolu).
Rozważa również swoją karierę zawodową: był żakiem, rycerzem, dworzaninem, spełniał nawet funkcje proboszcza, chociaż nie przyjął święceń kapłańskich. Sam siebie autor porównuje do Proteusza, syna boga Posejdona, który potrafił zmieniać kształty. W chwili pisania fraszki Kochanowski – podawane szczegóły biograficzne wyraźnie sugerują, że to on jest podmiotem lirycznym – jest już w sile wieku, ma Śrebrne w głowie nici. Nie jest to jednak uwaga smutna, bowiem życie w każdym okresie daje człowiekowi jakieś radości.
A ja z tym trzymam, kto co w czas uchwyci – podsumowuje poeta.
Forma utworu (kilka informacji):
- jedenastozgłoskowiec
- rymy parzyste (aabb)
- brak podziału na strofy
„Pieśń świętojańska o Sobótce” Jana Kochanowskiego ukazała się razem z cyklem „Pieśni” w 1586 roku już po śmierci autora. Składa się...
Streszczenie „Pieśń nad pieśniami” to dialog pomiędzy Oblubieńcem i Oblubienicą. W pierwszej pieśni wzajemnie zachwycają się oni urodą swego partnera. Ona...
„Pochwała złego o sobie mniemania” to wiersz Wisławy Szymborskiej który stanowi filozoficzną refleksję nad moralnością. Pod względem formalnym tekst...
Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....
Streszczenie Powieść Stefana Żeromskiego „Popioły” miała być w zamierzeniu autora przekrojowym obrazem społeczeństwa polskiego na przełomie XVIII i XIX wieku....
„Albatros” Charlesa Baudelaire’a to wiersz autotematyczny w którym twórca wypowiada się na temat istoty poezji i kondycji samego poety. W tekście...
„Koniec XIX wieku” Kazimierza Przerwy-Tetmajera to wiersz będący manifestacją młodopolskiego dekadentyzmu i kryzysu kultury europejskiej. Poeta zadaje w nim dramatyczne...
Streszczenie Utwór rozpoczyna bezpośredni zwrot do dzieci. Są one nawoływane do pójścia na wzgórze i zmawiania modlitwy za tatę. Podkreślone są zagrożenia...
Streszczenie Tom I Rok 1647 był to dziwny rok w którym rozmaite znaki na niebie i ziemi zwiastowały jakoweś klęski i nadzwyczajne zdarzenia. Narrator wspomina niebywale...