„Hymn do maszyny mego ciała” to bodaj najsłynniejszy utwór Tytusa Czyżewskiego, a zarazem jedno z najbardziej znanych dzieł polskiego futuryzmu. Już na pierwszy rzut oka wzbudza on zainteresowanie swoim niecodzienną forma graficzną – poszczególne wyrazy układają się bowiem w kształt serca. Umożliwia on odczytanie wiersza na kilka różnych (chociaż w niewielkim stopniu sposobów).
Warto odnotować, że takie gry z graficzną kompozycją utworu nie były niczym niezwykłym dla futurystów – choćby słynny rosyjski poeta rewolucyjny Włodzimierz Majakowski układał swoje wiersze w słynne „schodki”. Czyżewski idzie jednak krok dalej i czyni z układu słów na płaszczyźnie nieodłączny element dzieła.
Jeśli chodzi o treść, Czyżewski porównuje swoje ciało do maszyny. Kiszki zostają zestawione ze zwojami kabli, podobnie żyły. Serce to akumulator, zaś mózg ukazany zostaje zarazem, jako telefon i jako dynamo. Wiersz przenika nastrój witalności, euforii wręcz. Utwór kończy się wezwaniem do samego siebie maszyno mojego ciała/funkcjonuj obracaj się/żyj. Dynamizm dzieła sprawia, iż nie mamy najmniejszych wątpliwości: nie jest to daremne polecenie.
W swoich wierszu Czyżewski zawiera dwa przesłania. Z jednej strony uwzniośla technikę – skoro sam człowiek zostaje opisany przez dotyczące jej słownictwo, to trzeba uznać, iż nowoczesny humanizm musi się pogodzić z najnowszymi osiągnięciami nauki. Nauka jest czymś, co pozwala nam zrozumieć współczesnego człowieka, nadać mu nowy sens.
Z drugiej wszakże strony Czyżewski podkreśla, że człowiek jako taki nie stał się jeszcze anachronizmem. Skrywa on w sobie potężną energię, którą trzeba uwolnić. Życie jest sensem samo w sobie – deklaruje autor. Ta dwa znaczenie nierozerwalnie wiążą się ze sobą – tak jak kompozycja graficzna utworu tożsama jest z jego treścią. Serce ułożone z wyrazów łączy w sobie naturę/biologię (serce) i cywilizację (litery).
Forma utworu:
–oryginalna graficzna kompozycja wiersza
–wiesz biały
–neologizmy (mózgodynamo-mózg)
Streszczenie Legenda opowiada o Bazyliszku czyli potworze mieszkającym w lochach średniowiecznej Warszawy. Bazyliszek wyglądał straszliwie – miał krwawe ślepia ogon...
Geneza „Szewcy” to ostatni dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dzieło powstawało aż przez siedem lat (1927 - 1934) co związane było z rozczarowaniem autora...
Streszczenie W lesie na zboczach góry Radziejowskiej urodził się mały koziołek którego nazwano Rogaś. Najpierw maleństwem opiekowała się troskliwa mama...
Streszczenie Rozdział I - Piotruś wkracza na widownię Gdy Wendy miała dwa lata przyszła do swojej mamy i przyniosła jej piękny kwiatek. Musiała wtedy wyglądać szczególnie...
W Pieśni XIX („Jest kto co by wzgardziwszy”) Jan Kochanowski zawiera renesansowe i zarazem chrześcijańskie wyznanie wiary w wyjątkowość człowieka. Już na...
„Minuta ciszy po Ludwice Wawrzyńskiej” to wiersz Wisławy Szymborskiej poświęcony bohaterskiej postawie nauczycielki która oddała życie ratując dzieci...
Wiersz Czesława Miłosza „Nadzieja” stanowi część cyklu „Świat. Poema naiwne”. W tych spisanych w 1943 roku utworach nasz wielki poeta próbował...
Jednym z najciekawszych a zarazem najbardziej tajemniczych motywów pojawiających się w „Makbecie” Williama Szekspira jest sen. Już sama sceneria w której...
Geneza „Romeo i Julia” to jedno z najwcześniejszych dzieł Williama Szekspira. Temat miłości rozwijającej się na przekór poważnemu konfliktowi rodzin...
