Streszczenie
„Rok 1984” to powieść Georga Orwella. Jej akcja toczy się w przyszłości (z punktu widzenia autora), w Anglii. Kraj znajduje się pod rządami totalitarnej Partii, wyznającej doktrynę angielskiego socjalizmu (angsoc).
Bohaterem książka jest Winston Smith. Pracuje on w Ministerstwie Prawdy. W groteskowym świecie reżimu, Ministerstwo Prawdy zajmuje się produkowaniem nowych, zakłamanych wersji historii. Smith usuwa z gazet i książek wydarzenia, które Partia uznaje za szkodliwe dla siebie. „Kto kontroluje przeszłość, kontroluje przyszłość. Kto kontroluje teraźniejszość, kontroluje przeszłość.” – brzmi hasło Partii.
Smith nie jest jednak bezrefleksyjnym zwolennikiem systemu. Chroniąc się przed wszechobecnymi kamerami (teleekrany) zaczyna pisać pamiętnik, na którego kartach snuje rozważania nad patologicznym charakterem ansocu.
Mija kilka dni i Smith natyka się na młodą kobietę. W czasie spotkania podaje mu ona karteczkę z wyznaniem miłości. Okazuje się, że Julia, bo tak brzmi jej imię, od jakiegoś czasu podkochiwała się w bohaterze.
Winston i Julia zaczynają spotykać się ukradkiem, w wynajętym mieszkaniu na przedmieściach. Romanse są źle widziane przez reżim, bowiem jego funkcjonariusze uznają, iż seksualność odciąga człowieka od miłości do Partii.
Smith i Julia rozmawiają o otaczającej ich rzeczywistości i wspólnym wysiłkiem intelektualnym odkrywają kolejne manipulacje państwa – manipulacje w których, jako pracownicy Ministerstwa Prawdy, sami uczestniczą.
Pewnego dnia do Smitha zgłasza się O’Brien, funkcjonariusz Partii Wewnętrznej. To bardzo wpływowa figura. Okazuje się sekretnym przeciwnikiem reżimu i proponuje Smithowi i Julii udział w konspiracji wymierzonej w angsoc. Bohaterowie zgadzają się.
W czasie jednej ze schadzek odkrywają w swoim wynajętym pokoiku teleekran. Od początku byli obserwowani przez agentów służby bezpieczeństwa (znanej jako Ministerstwo Miłości). Zostają aresztowani i poddani torturom. O’Brien – również, jak się okazuje, agent – wyjaśnia Smithowi prawdziwe zasady działania Partii. Partia jest niczym kościół, którego jednym celem jest władza sama w sobie. Ta mieszanka cynizmu i fanatyzmu sprawia, że jej panowanie będzie wieczne – wyjaśnia O’Brien.
Smith zostaje poddany najokrutniejszym torturom (w tym takim z udziałem szczurów, których zawsze się lękał). Bohater wyrzeka się Julii i wtedy zostaje wypuszczony z więzienia, już jako człowiek złamany. W ostatnim fragmencie powieści Smith obserwuje w telewizji triumfy angsocu i zaczyna odczuwać miłość do Wielkiego Brata – przywódcy uosabiającego system.
Plan wydarzeń
1. Smith zaczyna prowadzić pamiętnik
2. Praca w Ministerstwie Prawdy.
3. Spotkanie z Julią.
4. Początek romansu.
5. O’Brien i konspiracja.
6. Aresztowanie bohaterów.
7. Tortury w Ministerstwie Miłości.
8. Smith wyrzeka się Julii.
9. Smith zaczyna kochać Wielkiego Brata.
Streszczenie Kiedy suczka owczarek szkocki imieniem Lassie trafiła do rodziny Joeya od razu zaskarbiła sobie sympatię domowników. Wszyscy cieszyli się z jej powodu....
Geneza Druga część „Dziadów” Adama Mickiewicza powstała najprawdopodobniej w latach 1820 – 1821 a jej publikacja nastąpiła w 1823 w Wilnie (weszła...
Cyprian Kamil Norwid znalazł się w Paryżu w 1849 r. W tym czasie zmarło dwóch wybitnych Polaków których portrety uwiecznił on w „Czarnych kwiatach”...
Interpretacja Postać bogini Nike nie od zawsze była obecna w mitologii. Osobą która przywołała jej dzieje był dopiero Hezjod. Mit o bogini Nike jest przede wszystkim...
„Pierwsza przechadzka” to wiersz Leopolda Staffa napisany w 1946 roku. Utwór powstał tuż po II wojnie światowej i traktuje właśnie o owym trudnym czasie...
Bajka Ignacego Krasickiego „Słowik i szczygieł” oferuje krótki ale dosadny komentarz dotyczący działań artystów a być może każdego człowieka...
Podobnie jak inne utwory Kochanowskiego (np. „Na lipę”) fraszka „Na dom w Czarnolesie” jest pochwałą wiejskiego życia. Po okresie podróży...
Powstanie listopadowe zajęło ważne miejsce w twórczości polskich romantyków. Gdy wymarzony czyn zbrojny okazał się przedsięwzięciem nieudanym wielu literatów...
„Lucifer” to wiersz Tadeusza Micińskiego z tomu „W mroku gwiazd” (1902). Wykorzystuje on kluczową dla modernizmu metaforę smutnego szatana ukazanego...