„Julia, czyli Nowa Heloiza” Jana Jakuba Rousseau należała do najpopularniejszych dzieł XVIII wieku. Książka ukazała się w 1761 roku i w ciągu czterdziestu lat miała około siedemdziesięciu wydań – drukarze zaś mieli nie nadążać z przygotowywaniem kolejnych egzemplarzy. Dzieło to ustaliło nowe kanony miłości sentymentalnej i wywołało lawinę listów, jakie wzruszeni czytelnicy słali do autora.
Pełen tytuł dzieła mówi sporo zarówno o inspiracjach Rousseau, jak i o scenerii, w jakiej rozgrywa się akcja powieści: „Julia, Nowa Heloiza, listy dwojga kochanków, mieszkańców małego miasteczka u stóp Alp”. Sformułowanie „Nowa Heloiza” odsyła nas do dziejów średniowiecznego romansu Heloizy i Abelarda, symbolu nieszczęśliwej miłości, zaś „małe miasteczko u stóp Alp” to, jak się dowiadujemy, Clarens, niedaleko Montreux (Szwajcaria).
Streszczenie
Bohaterowie to Julia, córka bogatego szlachcica i mieszczanin Saint-Preux, będący nauczycielem. Para zakochuje się w sobie, jednak podobnie jak ich średniowieczni poprzednicy, nie może być razem z powodu ograniczeń narzucanych przez społeczeństwo. W przeciwieństwie jednak do Heloizy i Abelarda, nie nawiązują oni romansu, przez cały czas pozostając w sferze uczuć platonicznych.
Miłość zaczyna się w czasie, kiedy Saint-Preux sprawuje funkcje preceptora Julii. Młodzi cieszą się swoim uczuciem do czasu, aż Julia dowiaduje się, iż ojciec chce ja wydać za barona de Wolmar. Wyjawia wówczas rodzicielowi prawdę o swoich uczuciach, ten jednak nie chce się zgodzić na mezalians, jakim stałby się związek z Saint-Preuxem.
Nauczyciel snuje plany ucieczki z ukochaną, ale ostatecznie decyduje się na usunięcie w cień. Wyjeżdża do Paryża, później zaś podróżuje po świecie.
Mija sześć lat, kiedy otrzymuje zaproszenie od de Wolmara – korzysta z niego i przekonuje się, że Julia znalazła w nim odpowiedzialnego męża i ojca dla swoich dzieci. Jednak stara miłość nie odeszła – oboje pałają do siebie uczuciem, którego jednak nie mogą skonsumować. Julia umiera, zaś Saint-Preux odrzuca możliwość ożenku z inną kobietą.
Plan wydarzeń:
1. Narodziny miłości nauczyciela i uczennicy.
2. Sprawa ślubu Julii z baronem de Wolmar.
3. Odejście Saint-Preuxa.
4. Powrót Saint-Preuxa do Clarens.
5. Miłość trwa, ku cierpieniu bohaterów.
6. Śmierć Julii.
W Pieśni XIX („Jest kto co by wzgardziwszy”) Jan Kochanowski zawiera renesansowe i zarazem chrześcijańskie wyznanie wiary w wyjątkowość człowieka. Już na...
Wielu autorów polskiego renesansu przedstawiało wieś jako swego rodzaju ziemski raj. Życie na wsi miało być dalekie od złudnego blichtru i zepsucia wielkiego świata...
Geneza czas i miejsce akcji Krótkie opowiadanie Stefana Żeromskiego „Zmierzch” ukazało się w czasopiśmie „Głos” w roku 1892. Już przed pierwszą...
Jest upalne lato. Wszyscy więźniowie obozu chodzą nago ponieważ odbywa się odwszawianie ubrań. Od jakiegoś czasu nie przyjeżdżają nowe transporty dlatego część Kanady...
„Echa leśne” są nowelą Stefana Żeromskiego po raz pierwszy opublikowaną w roku 1905. Pisarz w tym krótkim tekście powraca do tematu jaki często przewijał...
„Płonąca żyrafa” to wiersz Stanisława Grochowiaka. Tytuł utworu wyraźnie wskazuje inspirację którą był surrealistyczny obraz hiszpańskiego malarza...
„Oda do młodości” to utwór który określany jest jako manifest romantyczny i nie jest to bezpodstawne. W utworze stworzonym przez Adama Mickiewicza...
Geneza „Mała apokalipsa” autorstwa Tadeusza Konwickiego ukazała się w 1979 r. Powieść wydana została w drugim obiegu a więc poza nurtem głównym i poza...
Motyw tęsknoty za ojczyzną był często podejmowany w polskiej poezji romantycznej. Większość twórców mając na sumieniu udział w tajemnych organizacjach...
