„Zemsta” Adama Fredry jest dziełem szczególnym. Ta komedia, napisana niemal przed dwustu laty, wciąż śmieszy i cieszy się olbrzymią popularnością. Uczniowie często wymieniają jako jedną z ulubionych lektur, cenią ją także nauczyciele. Z kolei pewne cytaty zaczerpnięte z utworu nadal funkcjonują w codziennym języku.
Humor dzieła Fredry opiera się na trzech wariantach komizmu – sytuacyjnym, postaci oraz językowym. W fabule uwidaczniają się zwroty akcji (np. decyzja Podstoliny), które zmuszają bohaterów do szybkiej zmiany planów, co prowadzi do zabawnych sytuacji (pisanie listu przez Dyndalskiego). Pojawiające się w dziele postacie wykreowane zostały w taki sposób, by uwydatnione zostały pewne ich cechy. Papkin jest zakochanym w sobie i miłującym się przechwałkach tchórzem, Maciej Raptusiewicz jest porywczy i gwałtowny, a Rejent Milczek to postać cicha, skromna i fałszywie pokorna. Jak można się domyślać – te różnice w charakterze skutkują wydarzeniami budzącymi gromki śmiech (rozmowa Papkina z Rejentem). Ostatni rodzaj komizmu, czyli językowy, jest owocem prawdziwego mistrzostwa Fredry. Poszczególne postacie używają charakterystycznego słownictwa, które odróżnia się od repertuaru pozostałych bohaterów. Język Cześnika zdradza jego gwałtowne usposobienie, wyrafinowane słownictwo Papkina ma potwierdzić jego światowość, z kolei Podstolina wspaniale odnajduje się w sytuacjach towarzyskich – kokietuje i uwodzi.
Historia przedstawiona w „Zemście”, mimo groźnego tytułu, jest zabawną i zawierającą morał opowieścią o miłości i zgodzie. Przesłanie płynące z dzieła zostaje zaakcentowane przez bohaterów, a pomyślne zakończenie sprawia, że utwór odbierać można jako zabawny, przyjemny w odbiorze.
Humor, jakim posługuje się Aleksander Fredro, jest lekki i nienatarczywy. Nie ma w dziele fragmentów wulgarnych ani nadmiernie wykorzystujących jednego motywu. W postaciach łączą się cechy, jakie często uznawane są za narodowe przywary Polaków, oraz typowo ludzkie zachowania – bliskie także każdemu odbiorcy. Jest więc „Zemsta”, przynajmniej w części, zwierciadłem, w którym może przejrzeć się każdy czytelnik lub widz.
Dzieło Aleksandra Fredry można uznać za uniwersalne, podejmujące tematykę aktualną niezależnie od upływu czasu. Wyeksponowane w nim wartości i wady wciąż zaznaczają swoją obecność w obrazie świata. Na ciągłą popularność „Zemsty” składają się zatem doskonały humor, pozytywna w swej wymowie historia oraz ponadczasowa tematyka, którą przeniósł autor do typowo szlacheckiego zamku z XIX stulecia.
Jedną z najważniejszych płaszczyzn ideowych powieści „Nad Niemnem” jest etos pracy. Praca stanowi tu bowiem wzorzec kulturowy usankcjonowany przez tradycję i...
Tomasz Judym jest bohaterem powieści Stefana Żeromskiego „Ludzie bezdomni”. Powieść została opublikowana w roku 1900 w okresie gdy rozkwitały w Polsce ideały...
Stare przysłowie mówi że „człowiek bez ojczyzny jest jak drzewo bez korzeni”. Niektórzy twierdzą że w dzisiejszych czasach maksyma ta staje się...
Moja droga z domu do szkoły jest długa i wiedzie przez całe miasto. Część z niej muszę przejść pieszo a część pokonuje autobusem. Obok mojego domu skręcam w alejkę....
Słowo „satyra” bardzo często pojawia się w prasie i telewizji. Przywykliśmy do niego tak bardzo że często sami nie zastanawiamy się jakie są cechy satyry...
Wielki włoski intelektualista Umberto Eco stwierdził że kto czyta książki żyje podwójnie. Uważam że ten profesor a przy tym wspaniały pisarz (autor „Imienia...
Juliusz Verne to według mnie jeden z najciekawszych pisarzy jacy żyli w XIX wieku! Była to epoka obfitująca w wielkich literatów – wtedy tworzyli Henryk Sienkiewicz...
W historii polskiej kultury Stanisław Ignacy Witkiewicz zapisał się nie tylko jako wybitny twórca ale także jako autor jednej z najciekawszych i najbardziej nietypowych...
Jeszcze do czasów po II wojnie światowej Polska była krajem rolniczym – większość społeczeństwa pracowała na roli. Temat życia na wsi pojawiał się więc...