„Zemsta” Adama Fredry jest dziełem szczególnym. Ta komedia, napisana niemal przed dwustu laty, wciąż śmieszy i cieszy się olbrzymią popularnością. Uczniowie często wymieniają jako jedną z ulubionych lektur, cenią ją także nauczyciele. Z kolei pewne cytaty zaczerpnięte z utworu nadal funkcjonują w codziennym języku.
Humor dzieła Fredry opiera się na trzech wariantach komizmu – sytuacyjnym, postaci oraz językowym. W fabule uwidaczniają się zwroty akcji (np. decyzja Podstoliny), które zmuszają bohaterów do szybkiej zmiany planów, co prowadzi do zabawnych sytuacji (pisanie listu przez Dyndalskiego). Pojawiające się w dziele postacie wykreowane zostały w taki sposób, by uwydatnione zostały pewne ich cechy. Papkin jest zakochanym w sobie i miłującym się przechwałkach tchórzem, Maciej Raptusiewicz jest porywczy i gwałtowny, a Rejent Milczek to postać cicha, skromna i fałszywie pokorna. Jak można się domyślać – te różnice w charakterze skutkują wydarzeniami budzącymi gromki śmiech (rozmowa Papkina z Rejentem). Ostatni rodzaj komizmu, czyli językowy, jest owocem prawdziwego mistrzostwa Fredry. Poszczególne postacie używają charakterystycznego słownictwa, które odróżnia się od repertuaru pozostałych bohaterów. Język Cześnika zdradza jego gwałtowne usposobienie, wyrafinowane słownictwo Papkina ma potwierdzić jego światowość, z kolei Podstolina wspaniale odnajduje się w sytuacjach towarzyskich – kokietuje i uwodzi.
Historia przedstawiona w „Zemście”, mimo groźnego tytułu, jest zabawną i zawierającą morał opowieścią o miłości i zgodzie. Przesłanie płynące z dzieła zostaje zaakcentowane przez bohaterów, a pomyślne zakończenie sprawia, że utwór odbierać można jako zabawny, przyjemny w odbiorze.
Humor, jakim posługuje się Aleksander Fredro, jest lekki i nienatarczywy. Nie ma w dziele fragmentów wulgarnych ani nadmiernie wykorzystujących jednego motywu. W postaciach łączą się cechy, jakie często uznawane są za narodowe przywary Polaków, oraz typowo ludzkie zachowania – bliskie także każdemu odbiorcy. Jest więc „Zemsta”, przynajmniej w części, zwierciadłem, w którym może przejrzeć się każdy czytelnik lub widz.
Dzieło Aleksandra Fredry można uznać za uniwersalne, podejmujące tematykę aktualną niezależnie od upływu czasu. Wyeksponowane w nim wartości i wady wciąż zaznaczają swoją obecność w obrazie świata. Na ciągłą popularność „Zemsty” składają się zatem doskonały humor, pozytywna w swej wymowie historia oraz ponadczasowa tematyka, którą przeniósł autor do typowo szlacheckiego zamku z XIX stulecia.
Akcja pod Arsenałem miała miejsce 26 marca 1943 roku w Warszawie. Została ona zaplanowana i przeprowadzona z sukcesem przez Grupy Szturmowe Szarych Szeregów. Chodziło...
Obraz Józefa Chełmońskiego pod tytułem „Bociany” to dzieło które postało 1900 roku. Malarz znany był z przedstawienia scen z życia oraz krajobrazów...
Ars moriendi to pojęcie które dosłownie oznacza sztukę umierania. W literaturze i sztuce ukazywany był moment odejścia człowieka z ziemi. Motyw ars moriendi związany...
Pojawienie się postaci fantastycznych w utworach pełniło różnorodne funkcje. Przede wszystkim ich obecność widoczna była już w mitologii. Postacie fantastyczne...
Mój ojciec jest doprawdy okropny! Właśnie dowiedziałam się że pragnie mnie wydać za naszego sąsiada Anzelma. I to tylko dlatego że Anzelm nie żąda ode mnie posagu!...
Na obrazie Jana Matejki widzimy astronoma Mikołaja Kopernika przebywającego nocą na szczycie budynku we Fromborku i obserwującego niebo. Młody mężczyzna z kruczoczarnymi...
Jacek Malczewski należy od najważniejszych polskich malarzy a jego dzieło „Melancholia” uznane zostało za arcydzieło XIX-wiecznego symbolizmu. Obraz namalowany...
Śmierć była w XV wieku czyli w okresie powstania „Rozmowy mistrza Polikarpa ze Śmiercią” tematem nad wyraz popularnym. Wynikało to zarówno z przyczyn...
Twórczość Ignacego Krasickiego ma charakter dydaktyczny. Zgodne to jest z oświeceniowym zaleceniem by „uczyć bawiąc”. Powiedzieć można iż owo zalecenie...