„Zemsta” to komedia napisana przez Aleksandra Fredrę na początku lat 30 XIX stulecia. Na okładce tej pozycji najczęściej pojawiają się mur, krokodyl, szlachcic, zamek lub szabla – wszystkie te motywy odgrywają ważną rolę w utworze.
Dzieło, choć krótkie, przedstawia dynamiczną i zaskakującą historię. Cześnik Raptusiewicz – właściciel połowy zamku – postanawia wziąć za żonę atrakcyjną wdowę, Podstolinę. Jednak jego głównym zmartwieniem jest posiadacz drugiej części majątku – Rejent Milczek (między nimi trwa konflikt). By zapewnić sobie względy kobiety i rozwiązać kwestię kłopotliwego sąsiada, korzysta z usług Papkina – mężczyzny tytułującego się mianem Lwa Północy i ubierającego się według reguł mody francuskiej. Ani Raptusiewicz, ani Milczek nie wiedzą jednak, że ich dzieci, czyli Wacław i Klara darzą się uczuciem.
Dwie części zamku podzielone są murem. Konflikt między ich właścicielami zaognia się, gdy Rejent wysyła murarzy, by ci zreperowali budowlę. Czarę goryczy przepełnia sprytne i bezwzględne posunięcie Rejenta, który kategorycznie odmawia synowi prawa do poślubienia Klary, nakazując mu związać się z Podstoliną. Korzystna oferta przekonuje Czepiersińską (znała Wacława z pewnego balu) i doprowadza do porzucenia przez nią Raptusiewicza. Porywczy mężczyzna postanawia więc nie tylko utrzymać w mocy swe postanowienie o pojedynku z Milczkiem, ale także planuje pojmać jego syna. Gdy udaje mu się zwabić Wacława, nakazuje mu… wziąć ślub z Klarą. Młodzi nie zastanawiają się szczególnie długo i czynią to tego samego dnia.
Umówiony pojedynek nie dochodzi do skutku – Rejent staje się gościem w majątku Cześnika, a wkrótce obaj mężczyźni podają sobie rękę na zgodę.
Dzieło Fredry jest pozycją szczególną. Łączy ono w sobie wartościowe przesłanie i ogromne pokłady humoru. Papkin – stronnik Cześnika – to postać, która rozbawi każdego. Najśmieszniejsze, moim zdaniem, sceny z jego udziałem to rozmowa z Klarą (kiedy bohaterka nakazuje mu sprowadzić krokodyla), wizyta u Rejenta oraz spisywanie testamentu. Jednak „Zemsta” jest przede wszystkim wspaniałą opowieścią o niszczącej sile niezgody, egoizmu i braku wyrozumiałości. Przymuszając syna do małżeństwa z Podstoliną, Rejent postępuje niegodnie, tym bardziej że ma świadomość faktu, iż dała słowo Raptusiewiczowi. Ostatecznie wygrywają miłość i zgoda, a wszystko to dzięki determinacji młodych, ich wytrwałości i wzajemnemu oddaniu.
Komedia Fredry podejmuje tematykę uniwersalną, okraszając ją sporą dozą humoru. Cechy, jakie można przypisać jej bohaterom, wciąż są obecne w ludziach, a liczne zabawne sceny pozwalają spojrzeć na nie z przymrużeniem oka. Dlatego dzieło cieszy się niesłabnącą popularnością, a wielu uczniów uznaje je za jedną z najlepszych lektur.
Definicja wyznaczniki gatunku Jest to specyficzny rodzaj powieści który jak sama nazwa wskazuje skoncentrowany jest przede wszystkim na przeżyciach wewnętrznych psychice...
„Lalka” jako powieść realistyczna prezentuje szeroką panoramę polskiego społeczeństwa. Nie jest to jedynie pobieżne przedstawienie polegające na wyliczeniu...
Jest wiele zawodów które mnie interesują istnieje wiele rzeczy które wydają mi się warte spróbowania. Jednak najbardziej chciałbym zostać nauczycielem....
Tytułowy bohater dramatu Juliusza Słowackiego jest postacią dynamiczną. Wraz z rozwojem fabuły zdobywając nowe doświadczenia i poznając mechanizmy rządzące światem...
Definicja Historyzm jest pojęciem niezwykle szerokim odnoszącym się do kultury. W jego obrębie wyróżnić można historyzm architektoniczny i związany ze sztukami...
„Droga do Rosji” to poemat rozpoczynający „Ustęp” trzeciej części „Dziadów”. Fragment ten znacznie odróżnia się od samego...
Tomek Sawyer to chyba największy łobuz w dziejach literatury! Ten bohater książek amerykańskiego pisarza Marka Twaina przeżył tyle przygód i spłatał tyle psikusów...
Wizja świata ukazana w „Szewcach” Stanisława Ignacego Witkiewicza budzi u czytelnika ciekawość i niepokój. Ten drugi stan nasila się wraz z postępem...
Zielone Wzgórze to miejsce które stało się domem małej Ani Shirley. Zamieszkiwane było przez dwie osoby – Mateusza oraz Marylę. Nie było to miejsce...
