Unikalne i sprawdzone teksty

Motyw „Stabat Mater Dolorosa” w „Lamencie świętokrzyskim” | wypracowanie

Sekwencja zredagowana w XIII wieku przez włoskiego franciszkanina Jacopone'a da Todi, zatytułowana „Stabat Mater Dolorosa”, stała się ważnym punktem odniesienia dla średniowiecznej poezji całej Europy. Wśród polskich dzieł poetyckich wieków średnich również nie zabrakło tekstu realizującego motyw Matki Boleściwej stojącej pod krzyżem. Jest nim „Lament Świętokrzyski”, jedno z najbardziej kunsztownych dzieł tego okresu zredagowane w języku polskim.

Jak w łacińskim oryginale, tak w polskiej pieśni spotykamy postać Maryi, która stojąc pod krzyżem, na którym umiera jej Syn, razem z Nim bierze udział w dziele odkupienia ludzkości. Paralela pomiędzy fizycznym bólem Jezusa i głębokim emocjonalnym cierpieniem Maryi sprawia, że staje się ona Współodkupicielką. Ich cierpienie nie jest bezzasadne, ma oczywiście swoje teologiczne uzasadnienie, zgodnie z którym śmierć Jezusa na krzyżu stanowi podstawę zbawienia ludzkości od grzechu pierworodnego. Maryja, jako Matka Boleściwa, staje się, dzięki swemu matczynemu poświęceniu, pierwszą pośredniczką między sprawami boskimi i ziemskimi.

W przeciwieństwie do łacińskiej sekwencji, gdzie podmiotem lirycznym jest osoba przyglądająca się cierpieniu Maryi i zwracająca się do ludzi w jej imieniu, w „Lamencie Świętokrzyskim” mamy do czynienia z monologiem samej Matki Jezusa, która wzywa ludzi do wysłuchania jej smutnej historii. Odwołuje się ona również do empatii matek, życząc im przy tym, by same nie musiały znosić podobnych udręk („Proścież Boga, wy miłe i żądne maciory, / By wam nad dziatkami nie były taki pozory (...)”). Dzięki temu, że osoba mówiąca wiersza jest cierpiącą matką, wypowiadającą się we własnym imieniu, tekst poetycki nabiera znamion intymnego zwierzenia, a wyrażone w nim uczucia zdają się być zdecydowanie bardziej autentyczne.

Wysłowienie bólu towarzyszącego Matce Bożej, która stojąc pod krzyżem rozstaje się ze swoim jedynym dzieckiem, jest stałym elementem motywu „Stabat Mater Dolorosa”. Skarga skierowana do ludzi, za których Jezus ponosi śmierć, ma oczywiście wymiar teologiczny, gdyż powinna skłonić wiernych do refleksji i współczucia oraz do walki z własnymi słabościami.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

„Wesele” jako dramat symboliczny...

Wyspiański w „Weselu” posługuje się wyrazistymi symbolami które są nośnikami określonych znaczeń i funkcji. W dramacie odnajdziemy zatem symboliczne...

Sławomir Mrożek „Tango” -...

Bunt należy do najpopularniejszych wątków literatury światowej przynajmniej od czasów Rewolucji Francuskiej. Wcześniej zazwyczaj kładziono w kulturze nacisk...

Narrator i narracja w „Opowiadaniach”...

„Opowiadania” Tadeusza Borowskiego to utwór w którym autor zastosował interesującą metodę narracji i konstrukcję narratora. W cyklu przeważa opowiadanie...

Obraz szkoły w „Ferdydurke”...

Józio - główny bohater i narrator „Ferdydurke” - obudził się o dziwnej porze. Początkowo miał wrażenie że musi pędzić na dworzec. Dopiero po...

Hans Memling Sąd ostateczny –...

Przedstawiający sąd ostateczny tryptyk Hansa Memlinga powstał najprawdopodobniej w okresie między 1467 a 1471 r. Pierwotnie dzieło przeznaczone było dla jednego z florenckich...

Czy chciałbyś przenieść się...

Szarość przeciętność i jednakowość każdego naszego dnia który prawie niczym nie różni się od poprzedniego sprawia że często zapominamy że może istnieć...

Akademizm – cechy opis założenia...

Cechy opis założenia Akademizm to kierunek w sztuce który datowany jest na wiek XIX oraz część wieku poprzedniego. Malarstwo akademickie krytykowane było za zbytnie...

Charakterystyka porównawcza Danusi...

Danusia Jurandówna i Jagienka Zychówna to dwie bohaterki kobiece które pojawiają się w „Krzyżakach” Henryka Sienkiewicza. Już na pierwszy...

Problem winy na przykładzie „Króla...

Zdarza się że na bohaterach tragedii antycznej ciąży wina tragiczna zwana również hamartią. Wynika ona z nieodpowiedniej oceny własnej sytuacji ponieważ działając...