Sekwencja zredagowana w XIII wieku przez włoskiego franciszkanina Jacopone'a da Todi, zatytułowana „Stabat Mater Dolorosa”, stała się ważnym punktem odniesienia dla średniowiecznej poezji całej Europy. Wśród polskich dzieł poetyckich wieków średnich również nie zabrakło tekstu realizującego motyw Matki Boleściwej stojącej pod krzyżem. Jest nim „Lament Świętokrzyski”, jedno z najbardziej kunsztownych dzieł tego okresu zredagowane w języku polskim.
Jak w łacińskim oryginale, tak w polskiej pieśni spotykamy postać Maryi, która stojąc pod krzyżem, na którym umiera jej Syn, razem z Nim bierze udział w dziele odkupienia ludzkości. Paralela pomiędzy fizycznym bólem Jezusa i głębokim emocjonalnym cierpieniem Maryi sprawia, że staje się ona Współodkupicielką. Ich cierpienie nie jest bezzasadne, ma oczywiście swoje teologiczne uzasadnienie, zgodnie z którym śmierć Jezusa na krzyżu stanowi podstawę zbawienia ludzkości od grzechu pierworodnego. Maryja, jako Matka Boleściwa, staje się, dzięki swemu matczynemu poświęceniu, pierwszą pośredniczką między sprawami boskimi i ziemskimi.
W przeciwieństwie do łacińskiej sekwencji, gdzie podmiotem lirycznym jest osoba przyglądająca się cierpieniu Maryi i zwracająca się do ludzi w jej imieniu, w „Lamencie Świętokrzyskim” mamy do czynienia z monologiem samej Matki Jezusa, która wzywa ludzi do wysłuchania jej smutnej historii. Odwołuje się ona również do empatii matek, życząc im przy tym, by same nie musiały znosić podobnych udręk („Proścież Boga, wy miłe i żądne maciory, / By wam nad dziatkami nie były taki pozory (...)”). Dzięki temu, że osoba mówiąca wiersza jest cierpiącą matką, wypowiadającą się we własnym imieniu, tekst poetycki nabiera znamion intymnego zwierzenia, a wyrażone w nim uczucia zdają się być zdecydowanie bardziej autentyczne.
Wysłowienie bólu towarzyszącego Matce Bożej, która stojąc pod krzyżem rozstaje się ze swoim jedynym dzieckiem, jest stałym elementem motywu „Stabat Mater Dolorosa”. Skarga skierowana do ludzi, za których Jezus ponosi śmierć, ma oczywiście wymiar teologiczny, gdyż powinna skłonić wiernych do refleksji i współczucia oraz do walki z własnymi słabościami.
Rozwój nowożytnych miast wiązał się z napływem nowych mieszkańców. Przestrzenie te z racji dostępności pracy mieszkań i innych udogodnień stały się...
Wiek XIX przyniósł ludzkości niesamowity rozwój cywilizacyjny (w porównaniu z poprzednimi epokami). Ludziom wydawało się że przed nimi już tylko dalszy...
Stare przysłowie mówi że „człowiek bez ojczyzny jest jak drzewo bez korzeni”. Niektórzy twierdzą że w dzisiejszych czasach maksyma ta staje się...
Stabilne i spokojne życie jakie państwo Barykowie wiedli w Baku zostało zakłócone przez wybuch I wojny światowej. Wcielenie pana Seweryna do armii było szczególnie...
Bohater powieści Miguela de Cervantesa jest kastylijskim szlachcicem rozmiłowanym w eposach rycerskich. Lektura kolejnych ksiąg wpędza go jednak w obłęd i zatraca on poczucie...
„Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza ukazuje nie tylko piękno litewskiego krajobrazu ale także rozbudowaną zróżnicowaną panoramę ówczesnej szlachty....
Powieść awangardowa to gatunek literacki który narodził się w XX stuleciu. Jego główną cechą było zerwanie z modelem powieści realistycznej a więc odejście...
Po zniszczeniu Troi pragnąłem wrócić do kraju ojczystego Itaki oraz do swych bliskich – żony Penelopy i syna Telemacha. Niestety gniew Posejdona powodował że...
Tolerancja to jedna z cech które są powszechnie cenionymi. Oznacza ona otwartość i zrozumienie innych poglądów. Dopuszczenie ich do głosu jednak nie jest to...
