Unikalne i sprawdzone teksty

Roland jako ideał rycerza – opracowanie | wypracowanie

Rolanda, dzielnego rycerza będącego bohaterem słynnej chanson de geste, poznajemy jako postać niepozbawioną wad, wynikających z dumnej postawy i trudnego charakteru, ale jednak doskonałą w dziedzinie, której poświęciła swoje życie. Będąc przedstawicielem grupy społecznej zwanej bellatores, której życie upływało pod znakiem wojny, Roland wypełniał swe obowiązki bez zarzutu, służąc królowi oraz Bogu.

W czasach powstania „Pieśni o Rolandzie” język starofrancuski, w którym epos został spisany, nie znał słowa „ojczyzna”. Ważniejsza więc od walki za ojczyznę była służba królowi. W tej dziedzinie Roland, jako rycerz, był bezwzględnym autorytetem. W „Pieśni...” wielokrotnie wymieniane są ziemie, które dzielny wojownik zdobył pod egidą króla. Nie bał się on też wyzwań stawianych przez władcę i sam chętnie zgłaszał się do realizacji zleceń, które były ryzykowne. Jako jeden z pierwszych proponuje, że uda się z poselstwem do saraceńskiego króla Marsyla. Dla wszystkich rycerzy było to równoznaczne z wyrokiem śmierci, ta jednak dla Rolanda, poniesiona w służbie królowi, nie była straszna. Przyjmuje on więc dzielnie polecenie pozostania w tylnej straży i walczy do końca z Saracenami. Umierając, spogląda jeszcze w stronę kraju zajętego przez wroga, pełen zacięcia do walki.

Równie ważną w ówczesnym etosie rycerskim, jak służba królowi, była służba Bogu. Roland swą zawziętość w walce z Saracenami bierze przede wszystkim z przeświadczenia, że wiara jego przeciwników ma charakter bałwochwalczy i powinni oni zostać schrystianizowani. Chętnie występuje więc do walki z niewiernymi, nawet jeśli grozi mu śmiertelne niebezpieczeństwo, gdyż wierzy, iż śmierć poniesiona w walce z nimi, zapewni mu życie wieczne w raju. W „Pieśni o Rolandzie” bardzo wyraźnie jest napisane, że przeświadczenie Rolanda było słuszne:

Ofiarował Bogu swą prawą rękawicę, święty Gabriel wziął ją z jego dłoni. Opuścił głowę na ramię; doszedł, ze złożonymi rękami, swego końca. Bóg zsyła mu swego anioła Cherubina i świętego Michała Opiekuna; z nimi przyszedł i święty Gabriel. Niosą duszę hrabiego do raju.

Roland za swoje mężne czyny i wierną posługę królowi oraz Bogu został wzięty do nieba. Nie zdziałałby jednak wiele, gdyby nie jego honor i odwaga, popychające go do podejmowania najniebezpieczniejszych wyzwań. Nie bał się on pozostać w tylnej straży, choć było to niebezpieczne, dlatego też, gdy pojawiły się na horyzoncie wrogie wojska, Roland podjął decyzję, iż nie będzie, za radą Oliwiera, wzywał pomocy króla, lecz walczył sam, ze skromnym wojskiem, które miał do dyspozycji. Różnie można oceniać tę decyzję, gdyż łatwo stwierdzić, że to ona właśnie przyczyniła się do ostatecznej klęski Franków w bitwie, jednakże nie sposób z podziwem spojrzeć na dumnego rycerza, który poświęca własne życie w trosce o rycerski honor. Dzięki bowiem takim cechom, jak właśnie honor, odwaga, poświęcenie dla władcy oraz religijność można uznać Rolanda za ideał średniowiecznego rycerza.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Życie jest fascynujące jeżeli...

Wiele osób żali się na to że ich życie jest nudne. „Dzień mija za dniem i każdy jest podobny do poprzedniego” mówią się. Ale z drugiej strony...

Motyw zbrodni w literaturze

Zabicie drugiego człowieka we wszystkich kulturach uchodzi za doświadczenie ekstremalne. Nawet w okresach brutalnych i okrutnych odebranie życia uznawano za najgorszą zbrodnię...

Obraz miasta w „Lalce” – opracowanie...

Miasta są areną ludzkiego życia już od starożytności. Każda epoka wytworzyła indywidualny obraz tej przestrzeni. Renesans dążył na przykład do stworzenia miasta idealnego...

Opis krainy wiecznej szczęśliwości...

Jak wygląda kraina wiecznej szczęśliwości? Ha nikt tego nie wie! W końcu nawet święty Paweł mówił że „ani ucho nie słyszało ani oko nie widziało”...

Testament mój – interpretacja...

Wiersz zatytułowany „Testament mój” napisał Juliusz Słowacki na przełomie lat 1839 - 1840 będąc w tym czasie w Paryżu. Dzieło odbija nastrój...

Carska Rosja i jej stolica. Na podstawie...

Przedstawione utwory to dzieła które powstały w czasie romantyzmu a ich autorem był Adam Mickiewicz. Przywołane fragmenty pochodzące z „Dziadów”...

Literatura uczy bawi wychowuje –...

Literatura stanowi doskonałą rozrywkę. Pozwala nam obcować z fascynującymi postaciami śledzić niezwykłe wydarzenia poznawać odległe kraje. Ale nie tylko – książki...

Jan Kochanowski jako wzorzec osobowy...

Jan Kochanowski należał do najwybitniejszych postaci polskiej kultury w tak zwanym „złotym wieku” naszego państwa (XVI stulecie). Był on prawdziwym człowiekiem...

Proces jako powieść parabola

Powieść Franza Kafki „Proces” zaliczana jest do najważniejszych literackich arcydzieł XX wieku. Uznaje się wręcz że na jej spisanych w latach 1914-1915 stronnicach...