Chanson de geste to gatunek poetycki, który zrodził się w dobie średniowiecza na terenach dzisiejszej Francji. „Pieśni o czynach” - bo tak należy tłumaczyć francuską nazwę gatunku - powstawało w okresie między XI a XIII wiekiem sporo, jednak to najstarsza z nich okazała się być wzorcową. Mam tu na myśli słynną „Pieśń o Rolandzie”.
Tym, co charakteryzowało od strony strukturalnej chansons de geste, była forma wierszowana, często bardzo regularna, zamknięta w krótkich, nieregularnych strofach, zwanych laisami. „Pieśń o Rolandzie” również podzielona została na laisy, a jej regularność rytmiczna oraz konsekwentnie stosowane rymy do dziś budzą podziw badaczy spisanego w języku starofrancuskim tekstu.
Ta regularność, w szczególności rytmiczna, wynika z kolejnej istotnej cechy chanson de geste - były to utwory przeznaczone do wykonania wokalnego, śpiewu lub melorecytacji. Stan badań zarówno nad „Pieśnią...”, jaki i samym gatunkiem, pozwala stwierdzić, że silny wkład w tworzenie pieśni czynu mieli wędrowni żonglerzy, którzy wykonywali te utwory na dworach lub wśród ludu. Niewykluczone, że wcześniej były one świadomie redagowane przez klerków, którzy jednak z góry zakładali, że teksty te będą pełniły wyżej opisaną funkcję.
W warstwie tematycznej chansons de geste podejmowały problematykę heroicznych czynów słynnych (historycznych lub legendarnych) bohaterów. Głównemu wątkowi towarzyszyły zaś pouczenia o charakterze moralizatorskim. W „Pieśni o Rolandzie” poznajemy historię na wpół legendarnego Rolanda, rycerza Karola Wielkiego, który walczy w imieniu swego króla z Saracenami. Ginie w walce, zajmując pozycję w tylnej straży wojsk przy wycofywaniu się Karola Wielkiego z Hiszpanii. Jego postawa, pełna bohaterskiej odwagi, sprawne poruszanie się na polu walki i zadawanie śmiertelnych, precyzyjnych ciosów wrogowi składają się na obraz postaci niemal mitycznej.
Osobnego omówienia wymagają kwestie moralizatorskie, których w „Pieśni...” nie zabraknie. Wiążą się one przede wszystkim ze zdradziecką postawą Ganelona, który będąc zawziętym w postanowieniu zemsty na Rolandzie, wydaje Saracenom całą tylną straż wojsk frankońskich. Za ten czyn czeka go sąd i okrutna kara. Ponieważ w scenie sądu, gdy wątły Tiery wygrywa z krewnym Ganelona, Pinabelem, wyraźnie widać boską ingerencję, śmierć zdrajcy przez rozszarpanie będzie nie tylko ludzką, ale też boską karą za dokonane przewinienie. Haniebna śmierć Ganelona zostaje skontrastowana z bohaterską śmiercią Rolanda, który odchodzi w towarzystwie aniołów wprost do raju.
Jeszcze jednym ważnym elementem chansons de geste jest osnuwanie fabuły tekstu wokół znanej postaci historycznej. I tej w „Pieśni o Rolandzie” nie zabraknie. Jest nią Karol Wielki, który w średniowiecznym eposie prezentuje się nie tylko jako wrażliwy i jednocześnie roztropny władca, ale też postać wyróżniona przez Boga, którą w codziennych troskach wspiera archanioł Gabriel.
Wszystkie wymienione wyżej cechy chanson de geste, które znajdujemy w „Pieśni o Rolandzie” staną się wyznacznikami całego gatunku, który rozwijał się będzie przez kolejne dwa stulecia od czasu powstania pierwowzoru.
Pieniądze są czymś o czym nie wypada mówić. Tak przynajmniej utrzymuje znane powiedzenie. A czy wypada o pieniądzach pisać? Już szybkie zerknięcie do klasyki literatury...
W zdominowanym przez mężczyzn świecie dawnych wieków kobiety bardzo rzadko traktowano poważnie. Mogły być uważane za damy serca i obiekty westchnień ale artyści...
Doktor Tomasz Judym to główna postać powieści Stefana Żeromskiego „Ludzie bezdomni”. Pod koniec książki bohater widzi rozdartą sosnę – staje...
1. Ośmioletni Marcin Borowicz oddany panu Wiechowskiemu nauczycielowi w Owczarach (ma on przygotować chłopaka do nauki w gimnazjum). 2. Poznawanie zasad panujących w szkole...
Owoce to ważna część diety. Zawierają mnóstwo witamin mikroelementów i są najzwyczajniej w świecie bardzo smaczne! Spośród wszystkich owoców...
Dekadentyzm to prąd w sztuce charakterystyczny dla przełomu XIX i XX wieku. Słowo „dekadentyzm” wywodzi się oczywiście od „dekadencji” oznaczającej...
Paryż od dawna uchodzi za intelektualną i kulturalną stolicę Europy. Wprawdzie język francuski nie jest już powszechnie używany przez osoby wykształcone – zastąpił...
Romantyczne zainteresowanie przyrodą i przypisywanie jej dużej roli było charakterystycznym dla całej twórczości Adama Mickiewicza i widoczne było także w balladzie...
W studium „Problemy poetyki Dostojewskiego Michaił Bachtin określił „Zbrodnię i karę” oraz inne powieści tego autora mianem powieści polifonicznych....