Geneza
„Córka czarownic” to powieść autorstwa Doroty Terakowskiej. Jest to hołd autorki, złożony ukochanym pisarzom fantasy, takim jak J. R. R. Tolkien, czy Ursula K. Le Guin. Powieść skierowana pozostaje zarówno do młodszych czytelników, jak i do starszych odbiorców – każda grupa wiekowa może ją czytać na swój sposób. Dla młodszych będzie to historia o dorastaniu głównej bohaterki, starci zaś utożsamią się z tytułowymi czarownicami, które są symbolami wychowawców i rodziców.
Czas i miejsce akcji
Akcja rozgrywa się w baśniowym, fikcyjnym świecie, wzorowanym na ziemskim średniowieczu. Dowiadujemy się, iż na ziemiach opisanych w powieści panowało kiedyś szczęśliwe Wielkie Królestwo, jednak najazd barbarzyńców położył kres tej złotej epoce. Wśród ludu krąży jednak „Pieśń jedyna” – tajemnicza przepowiednia, zapowiadająca odrodzenie Wielkiego Królestwa.
Bohaterowie
Główną bohaterką jest Luelle. Dowiadujemy się pod koniec dzieła, że jest ona spadkobierczynią rodu władającego Wielkim Królestwem. Jej przeznaczeniem to powrót na tron przodków. By jednak do tego doszło, musi ona przejść przez wieloletnią, trudną edukację. Zapewnić ją ma pięć czarownic – bohaterka styka się jednak tylko z czterema, piąta zostaje bowiem zamordowana zanim obejmie pieczę nad dziewczynką. Luelle poznaje arkana magii i życie codzienne swych przyszłych poddanych. Pustelnik, zastępujący piątą czarownice, uczy ją miłości do ludzi.
Ajok to z kolei syn władcy barbarzyńców. Jest osobą subtelną, rozmiłowaną w poezji. Z dobrego serca pomaga Luelli, a gdy ta wraca na tron Wielkiego Królestwa, chłopak rusza w stepy, by nieść swoim rodakom mądrość i piękno.
Problematyka
Powieść Doroty Terakowskiej rozpatrywać można na kilku płaszczyznach. Z jednej strony jest to klasyczna opowieść o dorastaniu, kojarząca się choćby z „Czarnoksiężnikiem z Archipelagu” Ursuli K. Le Guin. Ale to także historia o trudach wychowania. Nacisk położny jest nie tylko na dojrzewanie Luelli, ale także na poświęcenie czarownic, które pragną wykształcić ja na dobrego władcę – i co niemniej ważne – na porządnego człowieka.
Wreszcie „Córka czarownic” to historia o władzy. Terakowska przedstawia ideał przywódcy – autorka zastanawia się, co czyni z polityka osobę odpowiedzialną, zaangażowaną w dobro obywateli. Pod baśniowym kostiumem kryje się poważny traktat dotyczący życia publicznego.