„Władca Lewawu” to powieść Doroty Terakowskiej, która ukazała się w 1989 roku. Książka została napisana kilka lat wcześniej i jest baśnią opowiadającą o historii XX wieku. Z tego powodu nie mogła zostać wydana w czasie rządów komunistów. Jak mówiła sama autorka: dzieci w zdumiewająco jasny sposób umiały na przykładzie tej książki definiować dobro i zło, w dodatku w powiązaniu z historią współczesną. Do dziś nauczyciele zapraszają mnie do szkół, gdzie przerabiają akurat Władcę... Dzieci piszą zdumiewające wypracowania, w których na pytanie "do kogo porównałbyś Nienazwanego?" piszą, że do Hitlera, Stalina, do Ceaucescu. Na przykładzie rządów Nienazwanego dzieci precyzują, czym jest totalitaryzm.
„Władca Lewawu” to historia o tyranie, który nawiedził dobre miasto Allian i zniewolił jego mieszkańców. Bohaterem książki jest Bartek, żyjący w znanym nam Krakowie. Bartek mieszka w domu dziecka i tęskni za rodzicami. Czuje, że może ich odnaleźć. W czasie jednej z wędrówek po mieście trafia do Smoczej Jamy. Okazuje się ona przejściem do innego świata – właśnie do miasta Allian.
Mieszkańcy tego świata to dobrzy i porządni ludzie. Żyją jednak w nieustannym lęku. Są bowiem terroryzowani przez olbrzymie pająki, którymi włada Nienazwany – mroczny tyran rezydujący w zamku Lewaw (nazwy w tym świecie są zmienionymi nazwami z naszego świata – Lewaw to oczywiście Wawel, a osoby znające Kraków mogą rozpoznać wiele innych, zmienionych nazw).
Bartek razem z nowopoznanym przyjacielem udaje się na Lelaw. Okazuje się, że mieszkańcy miasta muszą pokazywać swoje małe dzieci Nienazwanemu. Później dowiadujemy się, że tyran, za pomocą magii wysysa z nich gniew. Dzięki temu stają się dobrymi ludźmi, ale nie potrafią przeciwstawić się dyktatorowi.
Bartek dowiaduje się tez, że tak naprawdę sam pochodzi z tego niezwykłego świata. Jako dziecko został porwany przez pająki Nienazwanego i wyrzucony do naszej rzeczywistości. Mroczny władca obawiał się bowiem, że kiedyś chłopak zagrozi jego władzy. Bartek odnajduje wreszcie swoją rodzinę (rodziców i siostrę) oraz pomaga mieszkańcom miasta poradzić sobie z pająkami. Wymyśla mianowicie sposób na odstraszenie potworów za pomocą elektryczności. Otacza kablem Lelaw i bestie nie mogą opuścić swoich gniazd. Po tym Bartek rusza, by zmierzyć się z Nienazwanym.
Chłopakowi udaje się przejrzeć złudzenia, za pomocą których tyran próbuje go przestraszyć. Wreszcie Niezwany ukazuje się jego oczom. To starzec, który okazał się bezsilny, gdy ludzie wreszcie odważyli sprzeciwić się jego woli. Zamienia się w nietoperza i ucieka.
Bartek zostaje ze swoją nową rodziną, a połączenie między naszym światem i światem Lelawu zanika.
Makbet był jednym z najbardziej zaufanych ludzi króla Malkolma - dowódcą na którym władca zawsze mógł polegać. Jego męstwo okazane w czasie...
Geneza czas i miejsce akcji „Alchemik” uchodzi do dziś za najgłośniejsze dzieło brazylijskiego pisarza Paulo Coehlo. Z pośród wszystkich jego książek...
„Cuda miłości” Jana Andrzeja Morsztyna to wiersz reprezentujący gatunek sonetu. Wszedł on w skład zbioru „Lutnia” (księga wtóra) co oznacza...
Opracowanie „Oda do młodości” to powstały w 1820 roku utwór który bywa nazywany manifestem romantycznym. Powstała na przełomie epok oda pokazuje...
Jan Kochanowski poświęcił jedno ze swoich najważniejszych dzieł cykl Treny swojej zmarłej córce Urszulce. Było to posunięcie jak na jego epokę niezwykłe. Utwory...
Geneza W pierwszych zamysłach autora „Popiół i diament” - wtedy jeszcze pod innym tytułem („Zaraz po wojnie”) - miał być opowiadaniem o adwokacie...
Streszczenie Jest wiosna Tadek wraz z innymi więźniami buduje boisko do gry w piłkę. Wieczorami na boisku pojawiają się ludzie. Nieopodal znajdują się tory kolejowe na...
„Płonąca żyrafa” to wiersz Stanisława Grochowiaka. Tytuł utworu wyraźnie wskazuje inspirację którą był surrealistyczny obraz hiszpańskiego malarza...
„Życie to nie teatr” to wiersz Edwarda Stachury. Autor odnosi się w nim do koncepcji świata-teatru (theatrum mundi) który wielokrotnie przewijał się przez...
