„Imię róży” to najsłynniejsza powieść Umberto Eco. Akcja rozgrywa się we włoskim klasztorze w 1327 roku. Wilhelm z Baskerville i jego uczeń Adso z Melku przybywają, by wziąć udział w dyskusji dotyczącej ubóstwa kościoła. Wilhelm jest współpracownikiem cesarza i na jego polecenia ma popierać głoszących ubóstwo franciszkanów – polemizują oni z reprezentantami papieża, pragnącymi potęgi materialnej Kościoła, która jest nie w smak monarsze.
Szybko okazuje się, że w klasztorze dzieją się złe rzeczy. Zginął brat Adelamus i opat prosi Wilhelma, znanego z błyskotliwego umysłu, o pomoc w znalezieniu sprawcy morderstwa. Wilhelm i Adso zwiedzają klasztor i przyglądają się pracy skryptorium i zielarzy. W tym czasie rozmawiają też z Jorge z Burgos – ślepym bibliotekarzem. Jorge potępia wszelkie poczucie humoru, które ma odciągać ludzi od bojaźni bożej.
W ciągu kolejnych dni dochodzi do następnych morderstw. Wilhelm i Adso podejrzewają, że kluczem do tajemnicy jest gmach biblioteki, do którego nie mają jednak wstępu. Dowiadują się też o manuskrypcie, który mieli w rękach ci, co zginęli. Wilhelm słyszy też, że z herbarium ukradziono ongiś niebezpieczną truciznę. Odkrywa, że sprawy są powiązane – większość ofiar sama sprowadziła bowiem na siebie śmierć, czytając księgę, której karty były nasączone ową trucizną.
Niestety, śledztwo przerwane zostaje przez nadejścia wysłanników papieża. Jest wśród nich Bernard Gui, znany inkwizytor. Gui odkrywa, że jeden z zakonników miał heretycką przeszłość i torturami zmusza go do przyjęcia odpowiedzialności za wszystkie zgony.
Tymczasem Wilhelm i Adso znajdują sposób poruszania się po bibliotece-labiryncie. Odkrywają tam ślepego Jorge z manuskryptem. Okazuje się, że to bibliotekarz jest mordercą – zatruł strony książki, by ściągnąć karę na „grzeszników”. Książką ową jest drugi tom „Poetyki” Arystotelesa, uznawany za dzieło zagubione. Jorge wyjaśnia, że komedia jest gatunkiem absolutnie bezbożnym. Lęk przed Stwórcą wymaga powagi, a dowcip niszczy powagę – występuje więc przeciw Bogu. Jorge dowiaduje się, że Wilhelm korzysta z rękawic, które ocalają mu życie w czasie lektury. Starzec wyrywa mu dzieło i niszczy je, gryząc strony. W czasie szamotaniny dochodzi do pożaru, który ogarnia opactwo.
Pod koniec powieści Adso otrzymuje od Wilhelma jego okulary. Widać wyraźnie, że stary zakonnik chce wycofać się z życia intelektualnego, które tak go pociągało. Po latach Adso spisuje wspomnienia.
Plan wydarzeń
1. Przybycie do opactwa.
2. Pierwsza ofiara.
3. Dysputa z Jorge z Burgos.
4. Kolejne ofiary.
5. Odkrycie sprawy księgi.
6. Przybycie Bernarda Gui.
7. Proces heretyków.
8. Tajemnica rozwiązana.
9. Jorge niszczy księgę.
10. Pożar opactwa.
„Dusiołek” należy do najbardziej znanych wierszy Bolesława Leśmian. Polski poeta wskrzesza w nim świat ludowych legend i podań. Czytelnik zostaje już na początku...
„Dżuma” to najsłynniejsza powieść Alberta Camusa. Jej głównym bohatera a także narratorem (co okazuje się pod koniec dzieła) jest lekarz Bernard Rieux....
Streszczenie Dziwny dom Na ulicy Wierzbowej 13 stał blok który miał 13 pięter. Raz przyszedł do niego listonosz który miał listy polecone dla mieszkańców...
Wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej „Nike” pochodzi z 1926 roku. Był to okres fascynacji autorki japońską poezją haiku – i właśnie takim polskim...
„Biblia królowej Zofii” zwana inaczej „Biblią Szaroszpatacką” to jeden z ważniejszych zabytków istotny nie tylko z powodów religijnych...
„Marność” Daniela Naborowskiego to krótka licząca zaledwie 10 wersów fraszka która podejmuje tematykę refleksyjno – filozoficzną....
Streszczenie Hej wysoko ci u nas technika stanęła wysoko... Pan młody posiadał leżące pod lasem laboratorium dwa reaktory oraz zakład chemicznej syntezy. Z kolei majątek...
Streszczenie „Balladyna” Słowackiego poprzedzona została listem dedykacyjnym który autor zaadresował do Zygmunta Krasińskiego. Nadawca przytacza zasłyszaną...
Geneza czas i miejsce akcji Opowieść o losach sierotki oraz krasnoludków rozgrywa się w kilku miejscach. Pierwszym z nich jest zamek krasnali który zamieszkują...