„Imię róży” to najsłynniejsza powieść Umberto Eco. Akcja rozgrywa się we włoskim klasztorze w 1327 roku. Wilhelm z Baskerville i jego uczeń Adso z Melku przybywają, by wziąć udział w dyskusji dotyczącej ubóstwa kościoła. Wilhelm jest współpracownikiem cesarza i na jego polecenia ma popierać głoszących ubóstwo franciszkanów – polemizują oni z reprezentantami papieża, pragnącymi potęgi materialnej Kościoła, która jest nie w smak monarsze.
Szybko okazuje się, że w klasztorze dzieją się złe rzeczy. Zginął brat Adelamus i opat prosi Wilhelma, znanego z błyskotliwego umysłu, o pomoc w znalezieniu sprawcy morderstwa. Wilhelm i Adso zwiedzają klasztor i przyglądają się pracy skryptorium i zielarzy. W tym czasie rozmawiają też z Jorge z Burgos – ślepym bibliotekarzem. Jorge potępia wszelkie poczucie humoru, które ma odciągać ludzi od bojaźni bożej.
W ciągu kolejnych dni dochodzi do następnych morderstw. Wilhelm i Adso podejrzewają, że kluczem do tajemnicy jest gmach biblioteki, do którego nie mają jednak wstępu. Dowiadują się też o manuskrypcie, który mieli w rękach ci, co zginęli. Wilhelm słyszy też, że z herbarium ukradziono ongiś niebezpieczną truciznę. Odkrywa, że sprawy są powiązane – większość ofiar sama sprowadziła bowiem na siebie śmierć, czytając księgę, której karty były nasączone ową trucizną.
Niestety, śledztwo przerwane zostaje przez nadejścia wysłanników papieża. Jest wśród nich Bernard Gui, znany inkwizytor. Gui odkrywa, że jeden z zakonników miał heretycką przeszłość i torturami zmusza go do przyjęcia odpowiedzialności za wszystkie zgony.
Tymczasem Wilhelm i Adso znajdują sposób poruszania się po bibliotece-labiryncie. Odkrywają tam ślepego Jorge z manuskryptem. Okazuje się, że to bibliotekarz jest mordercą – zatruł strony książki, by ściągnąć karę na „grzeszników”. Książką ową jest drugi tom „Poetyki” Arystotelesa, uznawany za dzieło zagubione. Jorge wyjaśnia, że komedia jest gatunkiem absolutnie bezbożnym. Lęk przed Stwórcą wymaga powagi, a dowcip niszczy powagę – występuje więc przeciw Bogu. Jorge dowiaduje się, że Wilhelm korzysta z rękawic, które ocalają mu życie w czasie lektury. Starzec wyrywa mu dzieło i niszczy je, gryząc strony. W czasie szamotaniny dochodzi do pożaru, który ogarnia opactwo.
Pod koniec powieści Adso otrzymuje od Wilhelma jego okulary. Widać wyraźnie, że stary zakonnik chce wycofać się z życia intelektualnego, które tak go pociągało. Po latach Adso spisuje wspomnienia.
Plan wydarzeń
1. Przybycie do opactwa.
2. Pierwsza ofiara.
3. Dysputa z Jorge z Burgos.
4. Kolejne ofiary.
5. Odkrycie sprawy księgi.
6. Przybycie Bernarda Gui.
7. Proces heretyków.
8. Tajemnica rozwiązana.
9. Jorge niszczy księgę.
10. Pożar opactwa.
Streszczenie W biblijnej „Księdze Rodzaju” znajduje się opis potopu. Spowodowany był on zepsuciem moralnym ludzkości. Bóg niezadowolony był z tego że...
Streszczenie Osada to miejscowość wypoczynkowa do której Mada wraz ze swoją siostrą Alusią i mamą udają się na wakacje. W Osadzie odżywają wspomnienia. Mada...
Geneza „Lot nad kukułczym gniazdem” to debiutancka powieść Kena Keseya. Jak się czasem zdarza debiut okazał się najważniejszym dziełem w dorobku autora. Do...
Czas i miejsce akcji geneza Utwór to nowela która została napisana przez Henryka Sienkiewicza w Paryżu a która jest wyrazem typowego dla pozytywistów...
„List do ludożerców” Tadeusz Różewicza pochodzi z tomu „Formy” (1958). Mamy tu do czynienia z liryką zwrotu do adresata. Podmiot liryczny...
Streszczenie Ballada rozpoczyna się opisem spaceru. Przedstawiony strzelec każdej nocy spotyka się z ukochaną w ciemnym borze. Spacerują razem przy świetle księżyca....
„Bakczysaraj” to sonet w którym pokazane są przemyślenia podmiotu lirycznego który dostrzega problem jakim jest przemijanie oraz kruchość tworów...
Bajka Ignacego Krasickiego „Słowik i szczygieł” oferuje krótki ale dosadny komentarz dotyczący działań artystów a być może każdego człowieka...
„Pan od przyrody” Zbigniewa Herberta to wzruszający wiersz w którym poeta składa hołd swojemu dawnemu nauczycielowi. Profesor został ukazany jako wcielenie...