„Plastusiowy pamiętnik” to jedna z tych książeczek, które zna każde polskie dziecko! Od lat bowiem jest on lekturą w pierwszej klasie szkoły podstawowej. Ale powiedzmy sobie szczerze – nawet gdyby nikt nie nakłaniał nas do czytania o przygodach Plastusia, to i tak wszyscy chętnie byśmy po nie sięgali!
Autorką książki jest Maria Kownacka. „Plastusiowy pamiętnik” ukazał się w 1936 roku, czyli nawet nasi dziadkowie wychowali się na przygodach zabawnego ludzika z plasteliny!
Utwór ma formę pamiętnika tytułowego Plastusia. Jest on narratorem i opowiada o swoich przygodach. Skąd w ogóle wziął się nasz bohater?
Na pierwszej lekcji, zaraz po wakacjach, było lepienie z plasteliny. Pani rozdała dzieciom zieloną i czerwoną plastelinę i dzieci lepiły, co same chciały. Bronka ulepiła gniazdo z jajeczkami, Wicuś ulepił grzybki, chłopcy spod okna ulepili samoloty, a Tosia ulepiła mnie — takiego malutkiego ludzika.
Warto zapamiętać Tosię – to miła i sympatyczna dziewczynka z pierwszej klasy, w której piórniku mieszka Plastuś. Nasz bohater traktuje ją trochę, jak przyjaciółką, a trochę jak mamę.
Jak wygląda Plastuś? Mówi on o sobie tak:
Ja mam duży czerwony nos, odstające uszy i zielone majteczki. Wszyscy powiedzieli w klasie, że jestem śliczny.
Przytoczmy jeszcze jeden bardzo ważny fragment. Opisuje on mieszkanie Plastusia, a także jego najlepszych przyjaciół:
Mam śliczne mieszkanie: oddzielny drewniany pokoik. Obok mnie, w drugim pokoiku, mieszka tłuściutka, biała guma. Ta guma nazywa się "myszka". A zaraz koło gumki mieszkają cztery błyszczące, ostre stalówki. A z drugiej strony, w długim korytarzu, mieszka pióro, ołówek i scyzoryk. Z początku nie wiedziałem, jak się nasz dom nazywa. Teraz już wiem: piórnik.
Widzimy więc, że bohaterami są przybory szkolne. Przeżywają one mnóstwo przygód, zazwyczaj opartych na szkolnych zwyczajach – np. przygotowywaniu choinki bożonarodzeniowej. Autorka w bardzo zabawny sposób przedstawia te wydarzenia. Humor opiera się na tym, że to, co dla nas zwyczajne, dla małych przyborów szkolnych jest wielkim przeżyciem. Na przykład Plastuś wisi na owej choince bożonarodzeniowej, jako ozdoba – cóż za wydarzenie w życiu maleńkiego ludzika z plasteliny!
Książka pani Kownackiej jest nie tylko dowcipna, ale i mądra. Ukazuje wartość przyjaźni i lojalności. Poucza nas też, że w każdej sytuacji można się dogadać, nawet z tymi, którzy wydają się kłótliwi.
Mit o Midasie i oślich uszach Król Midas był władcą z którego zadrwił sobie Apollo. Pewnego dnia Apollo – patron śpiewaków i wieszczy urządził...
Tytułowy bohater tragedii Williama Szekspira przejął władzę bezlitośnie mordując prawowitego króla. Zasiadłszy na tronie szybko stał się człowiekiem znienawidzonym...
Geneza „Lalka” czyli jedno z najważniejszych dzieł w dorobku Bolesława Prusa była publikowana w „Kurierze Codziennym” w latach 1887 - 1889. Pierwsze...
„Pierwsza fotografia Hitlera” Wisławy Szymborskiej to wiersz który pod względem poetyki przypomina ekfrazę. Różnica polega jednak na tym że przedmiotem...
Definicja mitu Mity to historie które były dziełem całego społeczeństwa. Początkowo powstawały one jako legendy opowiadane które były przekazywane ustnie....
Streszczenie Rozdział I - Piotruś wkracza na widownię Gdy Wendy miała dwa lata przyszła do swojej mamy i przyniosła jej piękny kwiatek. Musiała wtedy wyglądać szczególnie...
Streszczenie „Wakacje Mikołajka” są czwartą częścią kultowej serii przygód małego chłopca pochodzącego z Francji autorstwa Rene Goscinnego. Wersja...
Streszczenie Antek był chłopcem zamieszkującym wieś nad Wisłą. Od najmłodszych lat musiał on pomagać swojej rodzinie. Początkowo zajmował się siostrą następnie...
„Niebo” Wisławy Szymborskiej to wiersz w którym mamy do czynienia z filozoficzną refleksją nad światem i intelektualnymi kategoriami służącymi do jego...
