„Plastusiowy pamiętnik” to jedna z tych książeczek, które zna każde polskie dziecko! Od lat bowiem jest on lekturą w pierwszej klasie szkoły podstawowej. Ale powiedzmy sobie szczerze – nawet gdyby nikt nie nakłaniał nas do czytania o przygodach Plastusia, to i tak wszyscy chętnie byśmy po nie sięgali!
Autorką książki jest Maria Kownacka. „Plastusiowy pamiętnik” ukazał się w 1936 roku, czyli nawet nasi dziadkowie wychowali się na przygodach zabawnego ludzika z plasteliny!
Utwór ma formę pamiętnika tytułowego Plastusia. Jest on narratorem i opowiada o swoich przygodach. Skąd w ogóle wziął się nasz bohater?
Na pierwszej lekcji, zaraz po wakacjach, było lepienie z plasteliny. Pani rozdała dzieciom zieloną i czerwoną plastelinę i dzieci lepiły, co same chciały. Bronka ulepiła gniazdo z jajeczkami, Wicuś ulepił grzybki, chłopcy spod okna ulepili samoloty, a Tosia ulepiła mnie — takiego malutkiego ludzika.
Warto zapamiętać Tosię – to miła i sympatyczna dziewczynka z pierwszej klasy, w której piórniku mieszka Plastuś. Nasz bohater traktuje ją trochę, jak przyjaciółką, a trochę jak mamę.
Jak wygląda Plastuś? Mówi on o sobie tak:
Ja mam duży czerwony nos, odstające uszy i zielone majteczki. Wszyscy powiedzieli w klasie, że jestem śliczny.
Przytoczmy jeszcze jeden bardzo ważny fragment. Opisuje on mieszkanie Plastusia, a także jego najlepszych przyjaciół:
Mam śliczne mieszkanie: oddzielny drewniany pokoik. Obok mnie, w drugim pokoiku, mieszka tłuściutka, biała guma. Ta guma nazywa się "myszka". A zaraz koło gumki mieszkają cztery błyszczące, ostre stalówki. A z drugiej strony, w długim korytarzu, mieszka pióro, ołówek i scyzoryk. Z początku nie wiedziałem, jak się nasz dom nazywa. Teraz już wiem: piórnik.
Widzimy więc, że bohaterami są przybory szkolne. Przeżywają one mnóstwo przygód, zazwyczaj opartych na szkolnych zwyczajach – np. przygotowywaniu choinki bożonarodzeniowej. Autorka w bardzo zabawny sposób przedstawia te wydarzenia. Humor opiera się na tym, że to, co dla nas zwyczajne, dla małych przyborów szkolnych jest wielkim przeżyciem. Na przykład Plastuś wisi na owej choince bożonarodzeniowej, jako ozdoba – cóż za wydarzenie w życiu maleńkiego ludzika z plasteliny!
Książka pani Kownackiej jest nie tylko dowcipna, ale i mądra. Ukazuje wartość przyjaźni i lojalności. Poucza nas też, że w każdej sytuacji można się dogadać, nawet z tymi, którzy wydają się kłótliwi.
Streszczenie Rodzina jak każdego innego dnia po spożyciu posiłku przygotowuje się do zabawy w klucz. Uczestniczą w niej wszyscy domownicy. Rolą matki jest udawanie dzwonka....
Streszczenie Skandal w Czechach I Drogi Watsona i Sherlocka Holmesa chwilowo rozeszły się gdy pomocnik wybitnego detektywa wziął ślub. Dla tego typu mężczyzny który...
Wiersz „Do potomnego” Tadeusza Gajcego to niezwykle liryczny utwór w którym poeta buduje serię profetycznych obrazów. Podmiot próbuje...
Streszczenie Żył sobie warszawski szewczyk imieniem Lutek. Chociaż ciężko pracował był biedny i trudno wiązał koniec z końcem. Raz dowiedział się że w podziemiach...
Streszczenie Narcyz był niezwykle przystojnym młodym mężczyzną. Jego uroda stała się powodem dla którego uwielbiały go nimfy. Jednak on nie był zainteresowany...
„Melodia mgieł nocnych” należy do tatrzańskiej poezji Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Wiersz został opatrzony podtytułem „Nad Czarnym Stawem Gąsienicowym”...
„Na wieży Babel” to wiersz Wisławy Szymborskiej w którym autorka przedstawia reinterpretację biblijnego mitu wieży Babel. Tekst został wyraźnie udramatyzowany...
Streszczenie Któregoś wtorkowego dnia w letnie popołudnie pies o imieniu Ferdynand postanowił od teraz chodzić na dwóch łapach i ubierać się jak eleganccy...
Geneza „Sonety do Laury” zwane także „Canzoniere” (od włoskiego „canzona” – pieśń) oraz „Drobne wiersze włoskie” (tę...
