W pierwszym akcie „Skąpca” poznajemy głównym bohaterów i łączące ich relacje. Eliza jest córką Harpagona, zaś Walery to jej ukochany. By być bliżej obiektu swoich westchnień, Walery udaje służącego. Kleant, brat Elizy, zakochał się w Mariannie, tajemniczej kobiecie z sąsiedztwa. Na drodze miłości młodych staje Harpagon, fanatyczny dusigrosz.
Harpagon ma sześćdziesiąt lat, jednak postanawia ponownie się ożenić. Jego wybranką jest Marianna, która z powodu ciężkiej sytuacji materialnej czuje się przymuszona do ślubu. Jednocześnie Harpagon chce wydać za mąż swoją córkę – jako przyszłego zięcia widzi niewiele młodszego od siebie Anzelma. Anzelm ujął skąpca tym, że nie żąda posagu.
Seria scen służy ukazaniu postaci Harpagona. Swatka Frozyna wyjaśnia na przykład, jakie są jego uczucia do Marianny: on kocha pannę bardzo, wiem, ale cośkolwiek bardziej jeszcze kocha złotko. Z kolei służący Jakub opowiada o tym, jak ludzie widzą jego pryncypała:
Skoro więc pan każe, powiem otwarcie, że drwią wszędzie z pana. Ze wszystkich stron przycinki za pana musimy znosić, świat nie ma większej uciechy niż dworować sobie z pana i obnosić coraz to nowe powiastki o pańskim sknerstwie. Jeden mówi, że pan każe drukować osobne kalendarze z podwójną liczbą dni krzyżowych i wigilii, aby domownikom nałożyć dubeltową liczbę postów; drugi, że pan zawsze się umie pogniewać o coś na służbę z okazji Nowego Roku lub odprawy, aby móc nic nie dać. Ten powiada, że pewnego razu pozwałeś pan kota z sąsiedniego domu za to, że panu zjadł resztkę potrawki baraniej; ów, że schwytano pana w nocy, jak pan sam podkradał owies koniom, i że własny stangret, ten, co tu był przede mną, wrzepił panu po ciemku porcyjkę batogów, do których się pan nikomu nie przyznał.
Kiedy Kleant dowiaduje się o planach Harpagona i poznaje, iż Marianna odwzajemnia jego uczucie, wykrada ojcu szkatułkę z pieniędzmi, by go szantażować. Zrozpaczony Harpagon wzywa władze, by przeprowadziły śledztwo. Oskarżenie pada na Walerego, który myśli, iż skąpiec odkrył jego miłość do Elizy – następuje sprzeczka mężczyzn, w czasie której obaj mówią o różnych rzeczach, nie wiedząc o tym (Walery – o Elizie, Harpagon o szkatułce).
Na końcu zjawia się Anzelm. Okazuje się, iż jest zaginionym ojcem Marianny i Walergo. Postanawia sfinansować zamążpójście swoich dzieci, zaś Kleant przekonuje Harpagona do tego, oddając mu szkatułkę.
Plan wydarzeń:
1. Przedstawienie miłości Elizy i Walerego oraz Kleanta do Marianny. Zaprezentowanie postaci Harpagona.
2. Plany matrymonialne Harpagona.
3. Przyjęcie na cześć Marianny. Kleant rozpoznaje swoją ukochaną i utwierdza się we wzajemności swojego uczucia.
4. Rozpacz Harpagona z powodu zaginięcia szkatułki.
5. Śledztwo. Wydaje się miłość Elizy i Walerego.
6. Zjawienie się Anzelma i rozpoznanie go, jako ojca Marianny i Walerego.
7. Kleant zwraca szkatułkę Harpagonowi, zaś Anzelm postanawia wyprawić wesela swoich dzieci. Powszechna radość.
Streszczenie Hiob miał duży majątek siedmiu synów i trzy córki. Żył dobrze i cnotliwie był bogobojny. Pewnego razu szatan zarzucił Bogu że Hiob jest mu...
„Serce roście” (rośnie) to kolejny utwór w którym Jan Kochanowski wysławia radości prostego ale porządnego życia. Pieśń zaczyna się od opisu...
Streszczenie Przed domem konstruktora Klapaucjusza stała brzuchata czteronożna maszyna. Jak sama powiedziała - była Maszyną Do Spełniania Życzeń którą przysłał...
Geneza czas akcji „Noce i dnie” to z pewnością największy sukces artystyczny polskiej pisarki Marii Dąbrowskiej. Julian Przyboś deklarował wręcz: Kiedy chcę...
Opracowanie Mit o Tantalu to opowieść o ulubieńcu bogów który przez swą zuchwałość został skazany na wieczną karę. Mit może być interpretowany przede...
Streszczenie Akt pierwszy Scena pierwsza Pokój w zamku Cześnika; mężczyzna rozmawia z Dyndalskim - swoim sługą. Roztacza wizję szczęśliwego małżeństwa z Podstoliną...
Streszczenie „Test” Kadet Pirx zbliżał się do końca czteroletniego kursu dla kosmonautów. Pomimo problemów z koncentracją i niezbyt skorej do wchłaniania...
Już sam tytuł wiersza Kazimierza Wierzyńskiego przywodzi nastrój beztroski i radości życia. „Zielono mam w głowie” – tak może mówić człowiek...
„Z głową na karabinie” to wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego pochodzący z grudnia 1943 roku. Baczyński uznawany jest za sztandarowego przedstawiciela pokolenia...