Streszczenie skrótowe
W roku 1801 pan Lockwood (jeden z narratorów powieści, zamożny gentleman z południa Anglii) przybył do Yorkshire, gdzie wynajął posiadłość Drozdowe Gniazdo (Thrushcross Grange), by odpocząć nieco od wielkomiejskiego życia. Będąc w odwiedzinach u właściciela majątku o nazwie Wichrowe Wzgórza (Wuthering Heights), Heathcliffa, Lockwood zaobserwował, że mieszkańcy tej posiadłości zachowują się nieco dziwnie. Heathcliff zdawał się być gentlemanem, lecz jego maniery były wyraźnie nieokrzesane; pani domu odznaczała się wycofaną, bardzo nieśmiałą postawą i sprawiała wrażenie niedoświadczonej nastolatki; trzeci mieszkaniec początkowo wydał się Lockwoodowi członkiem rodziny, ale młody mężczyzna zachowywał się jak lokaj.
Z powodu obfitych opadów śniegu Lockwood zmuszony był spędzić noc w Wichrowych Wzgórzach. W sypialni znalazł notatki poprzedniej mieszkanki - Katarzyny Linton z domu Earnshaw. Gdy w końcu położył się spać, nawiedził go koszmar. Widział ducha Katarzyny, który próbował dostać się do pokoju przez okno. Krzyk Lockwooda obudził Heathcliffa, który przybiegł do pokoju. Resztę nocy gość spędził w sypialni pana domu. W tym czasie Heathcliff czuwał w pokoju zajmowanym kiedyś przez Katarzynę.
Następnego dnia Lockwood wrócił do Drozdowego Gniazda. Tam poprosił Nelly Dean (drugą narratorkę powieści) o przybliżenie mu historii Wichrowych Wzgórz.
Trzydzieści lat wcześniej właściciel Wichrowych Wzgórz - pan Eearnshaw - adoptował ciemnoskórego chłopca o cygańskim wyglądzie. Dziecko, któremu nadano imię Heathcliff, bardzo szybko zaprzyjaźniło się z Katarzyną, córką Earnshawa. Z kolei Hindley, brat Katarzyny, od początku nie darzył Heathcliffa sympatią, czując się o niego zazdrosnym.
Po jakimś czasie Hindley wyjechał na studia. Kiedy był poza domem, pan Earnshaw zmarł, uczyniwszy wcześniej swoim spadkobiercą syna. Wkrótce Hindley powrócił do Wichrowych Wzgórz ze swoją żoną Franciszką. Nowy właściciel pozwolił Heathcliffowi zostać w posiadłości, ale tylko w charakterze służącego.
Kilka miesięcy później, w czasie jednej ze swoich wypraw w okolice Drozdowego Gniazda, gdzie mieszkali Lintonowie, Heathcliff i Katarzyna zostali złapani (chodzili tam, by podglądać zamożnych mieszkańców). Raniona przez psa Katarzyna została przez jakiś czas u Lintonów, by mogła odzyskać zdrowia. Przebywając u nich, bohaterka nabrała ogłady i obycia. Gdy wróciła już do Wichrowych Wzgórz, wszyscy zauważyli, że zaszła w niej pewna zmiana.
W oczekiwaniu na zapowiedzianą wizytę Lintonów Heathcliff, chcąc zaimponować Katarzynie, postanowił założyć elegancki strój. Jednakże w czasie odwiedzin Heathcliff wdał się w sprzeczkę z Edgarem Lintonem, po czym został zamknięty na strychu przez Hindleya. Upokorzony Heathcliff poprzysiągł zemstę.
Wkrótce Franciszka urodziła syna, któremu nadano imię Hareton. Kilka miesięcy później kobieta zmarła, a jej mąż zaczął topić żal i rozpacz w alkoholu.
Upływały kolejne lata, a więź Edgara Lintona i Katarzyny Earnshaw stawała się coraz silniejsza. Pewnego dnia Linton poprosił Katarzynę o rękę. Otrzymał on pozytywną odpowiedź, chociaż Katarzyna, jak wyznała to w rozmowie z Nelly Dean, znacznie bardziej kochała Heathcliffa. Nie mogła go jednak poślubić, a to ze względu na jego niski status społeczny.
Heathcliff, który podsłuchał rozmowę Katarzyny i Nelly, wkrótce opuścił Wichrowe Wzgórza i zniknął bez śladu.
Minęły trzy lata. W tym czasie Edgar i Katarzyna wzięli ślub i zamieszkali w Drozdowym Gnieździe, gdzie żyli w zgodzie i szczęściu. Ale pewnego dnia powrócił Heathcliff, który stał się bardzo zamożnym człowiekiem. Jego pojawienie się nie umknęło uwadze Isabeli Linton, siostry Edgara, która szybko zakochała się w Heathcliffie.
Wkrótce Heathcliff stał się realnym zarządcą Wichrowych Wzgórz. Większość czasu spędzał, uprawiająca hazard z Hindleyem, który wkrótce zmuszony był przekazać swemu adoptowanemu bratu niemal cały swój majątek, aby spłacić długi.
Pewnego dnia Heathcliff usłyszał, że Katarzyna zapadła na jakąś chorobę. Dzięki pomocy Nelly Dean udało mu się ją odwiedzić w tajemnicy przed Edgarem. Okazało się, że Katarzyna była w ciąży i w niedługim czasie spodziewała się urodzić. Stało się to następnego dnia. Na świat przyszła dziewczynka, której nadano takie samo imię, jak nosiła jej matka. W kilka chwil po urodzeniu dziecka Katarzyna zmarła.
Po pogrzebie Katarzyny Izabela opuściła Heathcliffa (miała dość tego, w jaki sposób była przez niego traktowana) i wyjechała do południowej Anglii, gdzie urodziła syna, któremu nadała imię Linton.
Od śmierci Katarzyny minęło sześć miesięcy. W tym czasie Heathcliff stał się jedynym właścicielem Wichrowych Wzgórz, co nastąpiło po zgonie Hidnleya.
Minęło dwanaście lat. Edgar dowiedział się, że jego siostra umiera, i wyruszył na południe, aby wziąć na wychowanie jej syna. Nieobecność ojca wykorzystała Katarzyna, która opuściła dom i udała się na wędrówkę po okolicy. Gdy dotarła do Wichrowych Wzgórz, dowiedziała się, że oprócz Lintona ma jeszcze jednego kuzyna - Haretona.
Heathcliff, który dowiedział się od Katarzyny, że Edgar zamierza przywieźć Lintona do Drozdowego Gniazda, postanowił sprowadzić syna do Wichrowych Wzgórz. Wkrótce to on został opiekunem chorowitego chłopca, który bardzo mocno zaprzyjaźnił się z Katarzyną (ta przyjaźń przypominała Heathcliffowi o relacji, jaka łączyła go z matką Katarzyny).
Minęły trzy lata. W tym czasie znacznie pogorszył się stan zdrowia Edgara, a Heathcliff nieustannie planował połączyć węzłem małżeńskim Lintona i Katarzynę.
Pewnego dnia Katarzyna i Nelly zostały podstępnie zwabione do Wichrowych Wzgórz i zatrzymane tam na okres pięciu dni. W tym czasie Heathcliff urzeczywistnił zamiar i doprowadził do ślubu Katarzyny i Lintona.
Kiedy kobietom w końcu udało się opuścić Wichrowe Wzgórza, niezwłocznie udały się one do Drozdowego Gniazda. Tam Katarzyna spotkała leżącego w agonii ojca.
Wkrótce Katarzyna opuściła Drozdowe Gniazdo i powróciła do Wichrowych Wzgórz. Nie było jej jednak dane długo cieszyć się życiem u boku Lintona, gdyż chorowity i słaby młodzieniec zmarł kilka dni później.
Opowieść Nelly dobiegła do roku 1801. Lockwood wkrótce opuścił okolicę Drozdowego Gniazda, lecz wrócił do niej pod koniec roku. Spotkawszy Nelly, nie omieszkał zapytać jej o to, co wydarzyło się w Wichrowym Wzgórzu od czasu jego wyjazdu.
Kobieta opowiedziała Lockwoodowi, że Hareton i Katarzyna przezwyciężyli wzajemną niechęć i planują się pobrać (ogromną rolę odegrał w tym wypadek syna Hindleya i opieka, jaką otoczyła go Katarzyna). Z kolei Heathcliff, który od pewnego czasu widywał ducha Katarzyny, zmarł i został pochowany tuż obok ukochanej.
Opuszczając Drozdowe Gniazdo, Lockwood zatrzymał się przy grobach Katarzyny, Edgara i Heathcliffa i przez chwilę kontemplował ich los oraz ciszę panująca w okolicy.
Problematyka
„Wichrowe Wzgórza” Emily Bronte dzieło reprezentujące klasykę gatunku powieści gotyckiej. Jego fabuła opiera się na wątku niespełnionej miłości Heathcliffa i Katarzyny, która prowadzi zranionego mężczyznę szlakiem okrutnej zemsty.
Będący sierotą Heathcliff podróżował z cygańskim taborem. Pewnego dnia natrafił na starego Earnshawa, który adoptował go i wychował jak własnego syna. Hindley - rodzony syn Earnshawa - nigdy w pełni nie zaakceptował przyprowadzonego przez ojca brata. Zupełnie inną postawę przyjęła Katarzyna, która spędzała z Heahtcliffem wiele czasu. W ten sposób narodziło się ich uczucie.
Chociaż Katarzyna kochała Heathcliffa, ostatecznie zdecydowała się poślubić Edgara Lintona. Na wieść o tym upokarzany przez Hindleya mężczyzna opuścił Wichorowe Wzgórza, do których wrócił dopiero po trzech latach, aby wcielić w życie swój plan zemsty.
Heathcliff poślubił siostrę Lintona, czyniąc z jej życia prawdziwe piekło. Gdy umarł Hindley, wziął pod opiekę jego syna, którego traktował jak popychadło. Następnie przejął Drozdowe Gniazdo, skłaniając swego potomka (Lintona) do ślubu z córką nieżyjącej Katarzyny (także Katarzyną). Niedoceniany i pogardzany człowiek stał się więc panem dwóch pokaźnych majątków.
„Wichrowe Wzgórza” to przejmująca powieść o miłości, pożądaniu i odrzuceniu. Szlachetne uczucie Heathcliffa przeradza się pod wpływem doznanych upokorzeń w potężną nienawiść, która zmierza do zniszczenia wszystkiego, co należało do Earnshawów i Lintonów. Paradoksalnie powstrzymuje go przed tym miłość, która rodzi się między Haretonem i Katarzyną.
„Pieśń świętojańska o Sobótce” Jana Kochanowskiego ukazała się razem z cyklem „Pieśni” w 1586 roku już po śmierci autora. Składa się...
Streszczenie „Pieśń nad pieśniami” to dialog pomiędzy Oblubieńcem i Oblubienicą. W pierwszej pieśni wzajemnie zachwycają się oni urodą swego partnera. Ona...
„Pochwała złego o sobie mniemania” to wiersz Wisławy Szymborskiej który stanowi filozoficzną refleksję nad moralnością. Pod względem formalnym tekst...
Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....
Streszczenie Powieść Stefana Żeromskiego „Popioły” miała być w zamierzeniu autora przekrojowym obrazem społeczeństwa polskiego na przełomie XVIII i XIX wieku....
„Albatros” Charlesa Baudelaire’a to wiersz autotematyczny w którym twórca wypowiada się na temat istoty poezji i kondycji samego poety. W tekście...
„Koniec XIX wieku” Kazimierza Przerwy-Tetmajera to wiersz będący manifestacją młodopolskiego dekadentyzmu i kryzysu kultury europejskiej. Poeta zadaje w nim dramatyczne...
Streszczenie Utwór rozpoczyna bezpośredni zwrot do dzieci. Są one nawoływane do pójścia na wzgórze i zmawiania modlitwy za tatę. Podkreślone są zagrożenia...
Streszczenie Tom I Rok 1647 był to dziwny rok w którym rozmaite znaki na niebie i ziemi zwiastowały jakoweś klęski i nadzwyczajne zdarzenia. Narrator wspomina niebywale...