Świat przedstawiony „Krzyżaków” Henryka Sienkiewicza został stworzony z niebywałą wręcz precyzją. Autor zadbał nie tylko o uwzględnienie w swym dziele wydarzeń i postaci historycznych (z okresu 1399 - 1410), ale także o dokładne przedstawienie ówczesnej obyczajowości. Jednym ze składników budujących jego utwór jest język - odpowiednio stylizowany i nadający dziełu autentyczności.
Uwagę czytelnika zwracają przede wszystkim archaizmy fonetyczne, czyli wyrazy wymawianie inaczej, niż czynimy to obecnie. Tych na kartach dzieła pojawia się najwięcej, a celem ich zastosowania jest nadanie wymowie bohaterów dawnego rytmu. Przykłady archaizmów fleksyjnych to m. in. ponoś (ponoć), somsiedzki (sąsiedzki), przedać (sprzedać), poćciwa (poczciwa), krześcijański (chrześcijański). Warto zwrócić uwagę, iż w wymowie bohaterów Sienkiewicza uwidaczniają się wpływy gwary podhalańskiej, co przejawia się głównie w udźwięcznianiu wyrazów.
W „Krzyżakach” zauważyć można również wiele archaizmów fleksyjnych, czyli wyrazów odmieniających się inaczej niż obecnie. Jako przykłady podać można słowa: wilcy (wilki), Niemce (Niemcy), po boru (po borze), Angielczyków (Anglików), wyznawa (wyznaje).
Kolejną grupą archaizmów, jaka występuje w dziele Sienkiewicza, są archaizmy słowotwórcze. Wśród nich wymienić można m. in. naniecić (wzniecić), odpatrzyć się (przyjrzeć się komuś), pomorzyć (pozabijać), ułapić (chwycić, złapać), nowotny (nowy, niedawno wprowadzony).
Wiele jest też w powieści Sienkiewicza archaizmów leksykalnych, czyli słów będących niegdyś w powszechnym użyciu. Oto niektóre z nich: chrobry (odważny), zrękowiny (zaręczyny), otrok (młodzieniec, kawaler), podjezdek (koń wierzchowy).
Szczególnie ciekawe wydają się być archaizmy semantyczne, czyli słowa, których znaczenie uległo zmianie. Wśród nich wymienić można miesiąc (księżyc), krocie (używane jako określenie ukochanej osoby, obecnie duża ilość czegoś), niedziela (w znaczeniu tygodnia). Obok nich pojawiają się również archaizmy frazeologiczne, czyli związki frazeologiczne, których obecnie niemalże się nie używa - np. kruszyć kopię (rywalizować, walczyć).
Bardzo charakterystyczne są także archaizmy składniowe, czyli konstrukcje o składni odmiennej od współczesnej. Przykładami mogą być wzorowane na łacinie zdania, w których orzeczenia znajdują się na ostatnim miejscu - np. Nie wy prawa w tej ziemi stanowicie.
Zastosowanie przez Sienkiewicza archaizmów nie tylko znacznie wzbogaciło powieść artystycznie i dodało jej autentyzmu, ale potwierdzało także długą tradycję polskiej mowy. W czasie zaborów i konsekwentnej walki z polszczyzną miało to niebagatelne znaczenie, dając powody do dumy, ciekawiąc i ucząc.
Rozwój nowożytnych miast wiązał się z napływem nowych mieszkańców. Przestrzenie te z racji dostępności pracy mieszkań i innych udogodnień stały się...
Wiek XIX przyniósł ludzkości niesamowity rozwój cywilizacyjny (w porównaniu z poprzednimi epokami). Ludziom wydawało się że przed nimi już tylko dalszy...
Stare przysłowie mówi że „człowiek bez ojczyzny jest jak drzewo bez korzeni”. Niektórzy twierdzą że w dzisiejszych czasach maksyma ta staje się...
Stabilne i spokojne życie jakie państwo Barykowie wiedli w Baku zostało zakłócone przez wybuch I wojny światowej. Wcielenie pana Seweryna do armii było szczególnie...
Bohater powieści Miguela de Cervantesa jest kastylijskim szlachcicem rozmiłowanym w eposach rycerskich. Lektura kolejnych ksiąg wpędza go jednak w obłęd i zatraca on poczucie...
„Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza ukazuje nie tylko piękno litewskiego krajobrazu ale także rozbudowaną zróżnicowaną panoramę ówczesnej szlachty....
Powieść awangardowa to gatunek literacki który narodził się w XX stuleciu. Jego główną cechą było zerwanie z modelem powieści realistycznej a więc odejście...
Po zniszczeniu Troi pragnąłem wrócić do kraju ojczystego Itaki oraz do swych bliskich – żony Penelopy i syna Telemacha. Niestety gniew Posejdona powodował że...
Tolerancja to jedna z cech które są powszechnie cenionymi. Oznacza ona otwartość i zrozumienie innych poglądów. Dopuszczenie ich do głosu jednak nie jest to...
