Danusia Jurandówna i Jagienka Zychówna to dwie bohaterki kobiece, które pojawiają się w „Krzyżakach” Henryka Sienkiewicza. Już na pierwszy rzut oka wydają się one zupełnie odmienne, a tym, co je łączy, jest postać Zbyszka z Bogdańca, gdyż obie darzą młodego rycerza uczuciem.
Różnice między bohaterkami ujawniają się już w ich wyglądzie zewnętrznym. Danusia ma ok. 12 lat, cechuje się drobną i delikatną figurą, jasnymi włosami, maleńkim i nieco zadartym noskiem. Widząc ją, Zbyszko odnosi wrażenie, że stoi naprzeciwko anioła. Z kolei Jagienka ma lat 15, jest dobrze zbudowana (szerokie ramiona i piersi), a jej rumianą twarz ozdabiają modre oczy, malinowe usta oraz długie, zazwyczaj splecione w warkocze czarne włosy. Także i jej wygląd robi wrażenie na Zbyszku, lecz młody rycerz docenia przede wszystkim jej niezwykłą siłę.
Danusia Jurandówna to ulubienica dworu księżnej Anny Danuty. Dziewczynka jest ceniona nie tylko ze względu na uroczy wygląd, ale także niesamowity talent muzyczny. Jej atrybutem była mała luteńka, którą akompaniowała sobie, gdy anielskim głosem śpiewała wspaniałe melodie. Córka Juranda ze Spychowa to postać delikatna i nieśmiała, lecz to właśnie jej interwencja ratuje życie Zbyszka z Bogdańca. Kiedy para rozstaje się, a rycerz wraca do rodzinnego grodu, Danusia postanawia na niego czekać.
W Bogdańcu Zbyszko poznaje Jagienkę, córkę Zycha ze Zgorzelic. Bardzo szybko doświadcza jej dobrego serca, gdyż to właśnie ona opiekuje się ranionym Maćkiem. Bohaterka czyni to bezinteresownie, znajdując wielką przyjemność w obcowaniu z mieszkańcami sąsiedniej miejscowości, szczególnie Zbyszkiem. I ona ratuje młodemu rycerzowi życie, czyniąc to dzięki swojej sile i sprytowi. Jest bowiem Jagienka typem kobiety energicznej, dynamicznej i odważnej. Bierze udział w polowaniu na niedźwiedzia, łowieniu bobrów i zwraca uwagę Zbyszka doskonałym opanowaniem jazdy konnej i wielką siłą fizyczną.
Kiedy bratanek Maćka po raz kolejny spotyka się z Danusią, jego oczom ukazuje się rozkwitająca kobieta, która przyciąga swą urodą. Nie jest to już bezwolna dziewczynka - potrafi bowiem sprzeciwić się ojcu i wziąć potajemny ślub z ukochanym, wcześniej czule opiekując się nim i opatrując jego rany (odniesione w czasie polowania na tura).
Tymczasem i w Jagience zachodzą pewne zmiany. Zakochana w Zbyszku i świadoma niemożności związania się z mężczyzną staje się smutna, często pogrąża się w rozmyślaniach. Cierpienie to wzmacnia jej charakter - stanowczo odmawia poślubienia któregoś ze swych adoratorów (Cztana lub Wilka). Nie mogąc znaleźć sobie miejsca w przyciasnym majątku, bohaterka postanawia wyruszyć w podróż wraz z Maćkiem. Ma przy tym nadzieję, że jej pomoc przyśpieszy odnalezienie ukochanej Zbyszka. Jagienka cierpiała z powodu zawodu miłosnego, lecz wciąż życzyła młodemu rycerzowi jak najlepiej.
Kolejna metamorfoza Danusi jest niestety tragiczna. Podstępnie porwana przez Zygrfryda de Löwe i Hugona von Danvelda dziewczyna zostaje okrutnie zaszczuta. Z jej radosnego usposobienia i piękna zostaje niewiele, ustępują one miejsca potężnemu lękowi, który zmienia oblicze bohaterki, czyniąc ją bladą i wychudzoną. Gdzieś w jej świadomości wciąż tli się myśl o Zbyszku, lecz są to tylko odległe wspomnienia, podobnie jak zniszczona luteńka. Danusia umiera umęczona przez Krzyżaków, jej piękno i dobrotliwość zostają zbezczeszczone, co zmusza Zbyszka do krwawej zemsty.
Trudny czas poszukiwań Danusi oraz żałoby po niej dzieli z bohaterami Jagienka. Najpierw wytrwale opiekuje się Jurandem, który darzy ją szczególną sympatią (jej obecność uspokajała go), później odsuwa się na bok, wyjeżdżając do Płocka. Kiedy Zbyszko dostrzega ją wśród dwórek księżnej Aleksandry, jest pod olbrzymim wrażeniem. Bohaterka przemieniła się z zawadiackiej i zuchwałej dziewczyny w prawdziwą panią, która przykuwała wzrok rycerzy.
Obie kobiece bohaterki „Krzyżaków” przechodzą liczne zmiany. Czas akcji dzieła jest rozciągnięty, dzięki czemu czytelnik może poznać je w dłuższej perspektywie czasowej. Delikatna, łagodna, choć nieco zawzięta Danusia jest postacią tragiczną. Porównana przez narratora do rozwijającego się kwiatu zostaje ścięta zbyt wcześnie, zabierając swą tajemnicę przed oblicze samego Boga, któremu obiecał ją ojciec. Jagienka natomiast, choć długo pozostaje w cieniu, zdobywa serce młodego rycerza. Dzieje się tak, ponieważ imponuje mu dobrocią, ofiarnością, wyrozumiałością i odwagą.
Przez cały rok ludzie tęsknią do wytchnienia na wakacjach. Często jednak bywa tak że po doczekaniu wolnego czasu nie wiemy jak go spożytkować. Dzisiejszy nastolatek ma...
Obraz Pablo Picassa „Martwa natura z kotem” (określany też niekiedy jako „Martwa natura z kotem i rakiem”) pochodzi z 1962 roku. Martwa natura była...
Michaił Aleksiejewicz Kostylew to jeden z więźniów radzieckiego łagru w Jercewie. Zanim został aresztowany był studentem Akademii Morskiej we Władywostoku. Pochodził...
Wydaje nam się zazwyczaj że człowieczeństwo jest czymś danym raz na zawsze. Nie musimy się starać by być ludźmi tak jak kot nie musi dokładać wysiłków by być...
„Stworzenie Adama” to dzieło autorstwa Michała Anioła. Scena jest elementem fresku który znajduje się w kaplicy Sykstyńskiej. Swoje dzieło Michał Anioł...
Bohater tragedii antycznej jest często postacią tragiczną. Tragizm związany jest z tym że bohater staje przed wyborem jednakże bez względu na to jaką decyzję podejmie...
Dzieci z Bullerbyn miały wiele ciekawych nieraz niebezpiecznych a nieraz bardzo zabawnych przygód. Jedna z nich opowiada o tym jak dzieci udały się do młyna na poszukiwanie...
„Utopia” to dzieło Tomasza Morusa. Renesansowy autor przedstawił w niej wizję idealnego ustroju politycznego. Książka ta dała nazwę całemu gatunkowi literackiemu...
„Nie-boska komedia” Zygmunta Krasińskiego to dzieło podejmujące bardzo rozległą tematykę. W tym kontekście wyraźnie zaznacza się jego dwudzielność. Pierwsza...