Charakterystyka Karusi

Karusia jest główną bohaterka ballady Adama Mickiewicza pod tytułem: „Romantyczność”. Historia dziewczyny jest opowieścią tragiczną. Bohaterka niezwykle kochała swojego Jasieńka, który zmarł. Jednak ballada nie jest jedynie opowieścią o uczuciu dwojga młodych ludzie, jest to również ballada, która stanowi przedstawienie poglądów najważniejszych dla epoki i istotnych w niej wartości. Karusia jest więc bohaterką romantyczną.

Dziewczyna to osoba wyalienowana, nierozumiana przez innych ludzi. Tłum zdaje się jej wierzyć na słowo, jednakże pojawia się mędrzec, który neguje poglądy dziewczyny. Nie jest w stanie dostrzec tego, co widzi młoda kobieta. Karusia jest więc osobą, która posiada zdolności wyróżniające ją z tłumu.

Poza umiejętnością widzenia i rozmowy ze zmarłym ukochanym, Karusia jest osobą niezwykle zakochaną. To siła miłości zdaje się sprawiać, że możliwym staje się rozmowa z Jasieńkiem. Uczucie i wiara w to co widzi pozwala jej także na trwanie w swoich przekonaniach mimo odmiennego poglądu mędrca.

Karusia - jak typowy bohater romantyczny - jest osamotniona w swoich poglądach. Wierna czuciu, oddaje się mistycyzmowi, wierze w istnienie świata tajemnic. Wiara ta cechowała wszystkim przedstawicieli romantyzmu. Karusia nie ukrywa swoich poglądów. Przeciwnie – przeciwstawia się ona poglądom, które głosi starzec.
Chcąc dobrze zrozumieć bohaterkę nie można zapomnieć o epoce, w której został stworzony utwór. Karusię można określić jako typową bohaterkę romantyczną. Wierną ideałom czasów powstania ballady.