Unikalne i sprawdzone teksty

Pan Tadeusz, epilog – streszczenie, interpretacja | wypracowanie

Streszczenie

Epilog rozpoczyna się krótkim opisem emigracyjnego życia w Paryżu. Stolica Francji to miasto pełne zgiełku i huku. Między mieszkającymi w niej ludźmi, którzy opuścili Rzeczpospolitą, często dochodzi do sprzeczek i konfliktów. W tych realiach słabnie duch patriotyzmu, gasną chęci do życia. Świat nie chce słuchać skarg Polaków, a przygnębiające wieści z kraju ojczystego czynią sytuację jeszcze trudniejszą. Sami emigranci, zamiast tworzyć zwartą i scaloną grupę, wciąż kłócą się między sobą, wypominając sobie dawne błędy itp.

Jedyną sferą, która pozwala uciec od Europy hałasów, są pamiątki dawnego czasu. Żyją one w większości Polaków i Litwinów, którzy chętnie przenoszą się w świat obrazów znanych z młodości. Wtedy wizja ojczyzny skąpanej we łzach, o której emigranci boją się myśleć, odsuwa się na bok.

Następnie narrator tworzy symboliczny obraz polskiej odwagi. W tym celu posługuje się wyobrażeniem orłów nadlatujących nad ojczyznę. Ptaki te podjedzą ciał i całe krwią spłyną.

Jednak obecnie, zanim stanie się to, co zwiastuje narrator, jedyną ucieczką dla ludzi wyobcowanych, oderwanych od ojczyzny jest świat wyobraźni. Dlatego roztoczona zostaje kontrastująca z rzeczywistością, wyidealizowana wizja ojczyzny. To kraj pięknych krajobrazów, wspaniałej przyrody. Życie w nim wiąże się z brakiem zmartwień, bolesnych refleksji nad przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. Zamieszkują go wierni przyjaciele - ludzie wciąż obecni we wspomnieniach, pomocni i życzliwi.

W kolejnych strofach narrator podkreśla prostotę swego dzieła i wyraża pragnienie, by trafiło ono pod strzechy, było powszechnie czytane. Ma nawet wyobrażenie tego, w jaki sposób ludzie będą to czynić - właśnie tak, jak zapamiętał on ze swoich lat dziecięcych. Wtedy ponownie laur utkany rękami wieśniaczki okaże się cenniejszy niż laur Kapitolu.

Interpretacja

Epilog jest swego rodzaju podsumowaniem „Pana Tadeusza”, próbą objaśnienia jej kompozycji oraz treści. Najpierw namalowany zostaje obraz realiów, w których dzieło powstało. Wśród Polaków i Litwinów mieszkających w Paryżu nie ma miejsca na konstruktywne dialogi i rozwijające spotkania. Te zastąpione zostały wzajemną niechęcią i ciągłymi konfliktami. Potężne uczucie goryczy i rozczarowania potęgowane jest głuchym milczeniem Europy, która zdaje się nie dostrzegać cierpienia Rzeczpospolitej i jej mieszkańców.

Chociaż narrator nie traci wiary w chwalebną przyszłość ojczyzny, wie, że musi znaleźć schronienie, jakie pozwoli mu przetrwać te trudne chwile. Wewnątrz wypełnionego hukiem i wzajemnymi pretensjami paryskiego krajobrazu takim miejscem staje się świat wyobraźni i wspomnień. To do niego, z wielką radością, ucieka autor, przywołując obraz utraconej młodości oraz kraju kojarzonego z beztroską, pięknem i najważniejszymi wartościami. Wykreowana zostaje więc wizja ojczyzny rodem z sielanek, w których życie toczy się spokojnym, niezakłóconym rytmem, a ludzie wspólnie czerpią radość z kolejnych dni.

Chociaż epilog jest fragmentem wypełnionym smutkiem i szczerze ukazującym rozczarowanie autora, wyraźnie podkreśla on główną intencję Mickiewicza, jaką było wlanie nadziei w serca odbiorców. Jest to jeden z powodów, dla którego epopeja narodowa stworzona została w sposób prosty, stając się tekstem czytelnym i łatwo zrozumiałym dla każdego - O, gdybym kiedy dożył tej pociechy, / Żeby te księgi zbłądziły pod strzechy. Sam narrator zaznacza też, że dla niego najcenniejszym laurem będzie ten utkany przez wieśniaczkę (ważniejszy niż laur Kapitolu). Tylko szczery i autentyczny odbiór dzieła może sprawić, że stanie się ono źródłem nadziei oraz wpłynie na kształt świata.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Moje wakacje - wypracowanie (po...

Moje wakacje były naprawdę wspaniałe. W tym roku miałem okazje z moimi rodzicami zwiedzić Turcję. Podczas naszych wakacji przeżyłem niesamowite rzeczy. Przede wszystkim...

Czy warto poświęcić życie dla...

Odpowiedź na pytanie czy warto poświęcić życie na idei nie jest odpowiedzią prostą. Pytanie to najczęściej rozpatrywane jest w kontekście ważnych wydarzeń historycznych...

Jaką rolę odegrała miłość...

Stanisław Wokulski to bohater powieści napisanej przez Bolesława Prusa pod tytułem „Lalka”.Mężczyzna to postać niezwykła która łączy w sobie szereg...

Dzień z życia rycerza

Średniowiecze było epoką okrutną ale i niezmiernie interesującą. Nawet jeśli pieśni oraz poematy ubarwiły nieco ten okres i nieco mniejsza liczba smoków przemierzała...

Charakterystyka porównawcza Napoleona...

Napoleon i Snowball z „Folwarku zwierzęcego” George’a Orwella to dwa knury które stają na czele zwierzęcej rewolucji mającej na celu obalenie rządów...

Charakterystyka sposobu życia w...

Powieść Stefana Żeromskiego zatytułowana „Przedwiośnie” to opowieść która przedstawia dzieje młodego Cezarego Baryki a jednocześnie poprzez jego przygody...

Opisz w formie opowiadania najciekawszą...

Stałam na zbiórce z bardzo kwaśną miną. Panie w czerwonych koszulkach sprawdzały listę uczestników obozu a zaaferowane mamy w tym moja własna wciąż biegały...

Fowizm – definicja założenia...

Louis Vauxcelles francuski krytyk sztuki w czasie podziwiania wystawy obrazów miał krzyknąć iż widzi Donatella wśród bestii (Donatello był renesansowym rzeźbiarzem)....

Ja jako Pinokio – przygoda

Pewnego ranka obudziłem się z dziwnym uczuciem. Wydawało mi się że jestem jakiś zesztywniały – jakbym był zrobiony z drewna. „Zdarza się” – pomyślałem...