Lektura „Ten obcy” skłania do refleksji na temat roli ciepła domu rodzinnego i jego znaczenia w życiu młodego, nastoletniego człowieka. Dom rodzinny w życiu każdego z nas stanowi ostoję, fundament, na którym zawsze możemy się oprzeć i miejsce, które zapewnia nam poczucie bezpieczeństwa – miejsce, do którego chce się wracać i w którym możemy znaleźć ucieczkę przed wieloma zawirowaniami życia. Tak przynajmniej powinno być.
Niestety nie wszyscy bohaterowie powieści „Ten obcy” mogli doświadczyć ciepła i miłości prawdziwego domu rodzinnego. Ula Zalewska i Zenek Wójcik bardzo wcześnie zostali jej pozbawieni. W tej sytuacji utracili jakąś ważną podstawę, na której mogliby budować swe dorosłe życie. Odczuwali boleśnie brak zrozumienia i akceptacji; w rezultacie tracili poczucie własnej wartości, zamykali się w sobie i w swych uczuciach. Jednym słowem - przestawali być tak naprawdę sobą.
Irena Jurgielewiczowa ukazuje nam różne rodzaje domu rodzinnego. Jednym z nich jest dom Uli. Po śmierci matki dziewczyna utraciła dobry, bliski kontakt z ojcem i była wychowywana przez ciotki. Nie chciała widywać ojca ponieważ miała do niego uraz i obwiniała go o to, że porzucił jej matkę dla innej kobiety. Pozbawiona rodzinnego ciepła i poczucia bezpieczeństwa, czuła się niedowartościowana. Aby zastąpić relacje z ojcem i móc z kimś „porozmawiać” zaczęła spisywać pamiętnik, w którym dawała upust swym najskrytszym refleksjom i przemyśleniom. Tak naprawdę czuła się bardzo samotna i nawet przyjaciele nie byli w stanie wypełnić pustki, jaką odczuwała, i w której coraz bardziej się zatracała. Była przekonana, że ojciec jej nie kocha, dlatego sama ograniczyła z nim kontakty i przyjeżdżała do niego tylko na wakacje. Ula postanowiła wyznaczyć mur między nimi i utrzymywać bezpieczny dystans, tak naprawdę bojąc się tego, co może nastąpić po jego przekroczeniu. Takie wyjście nie jest jednak właściwym rozwiązaniem problemu, o czym stara się nas przekonać Jurgielewiczowa. Zaburzenie tych podstawowych, bardzo bliskich międzyludzkich relacji nie może oznaczać nic dobrego dla ludzi, którzy są w nie uwikłani. Jeśli osoba, na której zawsze chcielibyśmy polegać i która powinna dawać nam poczucie bezpieczeństwa, nie potrafi odpowiednio wywiązać się z tego zadania i obowiązku, czujemy się nieszczęśliwi i niespełnieni. Gubimy gdzieś świadomość, że w trudnej sytuacji możemy liczyć na kogoś kto pospieszy nam z przyjazną, pomocą dłonią.
Dom rodzinny tworzą relacje między dorosłymi i dziećmi. Jest on pełny i szczęśliwy jeśli brakuje w nim niedomówień, nieporozumień, pretensji i wzajemnych wyrzutów; jeśli wszyscy mogą otwarcie mówić o swoich problemach, potrzebach czy pragnieniach. Jeśli panuje w nim zrozumienie, a puste słowa i zapewnienia o naszych dobrych intencjach i zamiarach zamieniają się w konkretne, namacalne czyny wynikające z poświęcenia i zaangażowania.
Dom rodzinny odgrywa też dużą rolę w budowaniu i rozwijaniu naszego życia emocjonalnego. Relacje z bliskimi kształtują nasz charakter i go dookreślają. To pierwsze miejsce, z którego wychodzimy na świat; które uczy nas kontaktu z innymi i życia w zbiorowości. To stąd czerpiemy wzorce i budujemy fundamenty własnej tożsamości i indywidualności. Uczymy się okazywania uczucia miłości, lojalności, solidarności, wrażliwości i przyjaźni. Jeśli tego zabraknie, tak jak było to w przypadku Uli, mamy poczucie, że tracimy grunt pod nogami; czujemy się obco sami ze sobą, w jakimś stopniu czujemy się zagrożeni, zastraszeni, osamotnieni i niekochani.
Z kolei Pestka miała to szczęście, że posiadała pełną, kochającą się rodzinę. W rezultacie również zawieranie przyjaźni nie stanowiło dla niej problemu. Była otwarta i przekonana o swej wartości. Czuła się ważna i doceniana. Była przebojowa i pełna energii. Ula jej tego zazdrościła. Sama chciałaby żyć w kochającej się rodzinie i mieć kogoś z kim będzie mogła porozmawiać nawet o błahostkach i kto zawsze ją zrozumie i pocieszy.
Inny bohater powieści – Zenek Wójcik ma chyba najgorszy z możliwych domów. Jego ojciec jest alkoholikiem i nieustannie się nad nim znęca. Nie mogąc dłużej znieść takiego traktowania, chłopak ucieka. Wie, że ojciec nie zapewni mu przyszłości. Postanawia odnaleźć wujka i z jego pomocą ułożyć sobie życie. Nie może bowiem dłużej żyć w tak toksycznym domu, który nie potrafi zapewnić mu poczucia bezpieczeństwa, a co więcej – który ciągnie go na samo dno. Pragnie od niego uciec i chce rozpocząć życie na nowo z tym, że teraz już z dala od ojca. Nie zaznawszy miłości i bliskości, Zenek stał się wobec innych nieufny. Bał się okazywać swe uczucia przekonany, że ze strony innych czeka go kolejny, bolesny cios.
Dom rodzinny i dobre relacje z innymi powinny stanowić podstawę naszego życia. Dom to nie tylko budynek. To także miejsce, z którym wiążą się nasze wspomnienia, przeżycia; to miejsce, z którego czerpiemy siłę do walki z problemami; To miejsce, do którego jesteśmy emocjonalnie przywiązani i do którego zawsze chcemy wracać. Prawdziwy dom tworzą ludzie, którzy chcą sobie pomagać i wspierać się w najtrudniejszych sytuacjach. Dzięki temu mogą czuć się szczęśliwi i mieć poczucie, że niczego im w życiu nie brakuje – mają przecież siebie nawzajem. Nie ważne są dobra materialne; liczą się zwykłe, proste uczucia, którymi można się dzielić i które pomagają kształtować nasz charakter i to jacy jesteśmy. Mając na kogo liczyć czujemy się bezpieczni i łatwiej możemy poradzić sobie z wszystkim co nas w życiu spotyka.
Mityczny stwórca człowieka Prometeusz to postać która łączy w sobie pewne sprzeczności. Z jednej strony jest on altruistą który gotów jest poświęcić...
Ponieważ „Kronika polska” Galla Anonima miała być raczej panegirykiem na cześć Bolesława Krzywoustego niż dziełem porządkującym dzieje polskich władców...
Tetyda boginka morska była niezwykle piękna więc o jej rękę ubiegali Zeus i Posejdon. Jednakże ciążyła nad nią przepowiednia że urodzi ona syna który będzie...
Poeci od zawsze wypowiadali się w najważniejszych sprawach dotyczących ludzkiego losu. Przedstawiali własne wizje powinności człowieka wyzwań przed nim stojących i radości...
Frida Kahlo była jedną z najbardziej barwnych i interesujących postaci dwudziestowiecznego malarstwa. Jej twórczość często określana jest jako połączenie realizmu...
Jest 31 grudnia 1799 r. Przed chatą czarnoksiężnika Twardowskiego która mieści się gdzieś w górach karpackich Czarownica czesze włosy i przywołuje siły...
Wielki polski muzyk Czesław Niemen śpiewał w swoim najsłynniejszym przeboju: Dziwny jest ten świat gdzie jeszcze wciąż mieści się wiele zła. Niestety chyba każdy zmuszony...
Napoleon i Snowball z „Folwarku zwierzęcego” George’a Orwella to dwa knury które stają na czele zwierzęcej rewolucji mającej na celu obalenie rządów...
Współczesny świat co raz zadziwia nas kolejnymi zmianami. Nowe technologie sprawiają że życie ludzi jest coraz łatwiejsze kolejne choroby zostają pokonane przez...