Franciszek Karpiński przyszedł na świat w rodzinie ubogiego szlachcica, w 1741 roku. Mimo stosunkowo złego usytuowania materialnego, rodzina zapewniła mu solidne wykształcenie – najpierw w jezuickim gimnazjum, później zaś we Lwowie. Tam też, po uzyskaniu doktoratu z filozofii, spotkał się z propozycją wstąpienia w szeregi stanu duchownego. Odmówił jednak i utrzymywał się z posady wychowawcy potomków magnackich rodów – przedtem jednak udało mu się dokończyć edukację we Wiedniu.
Chociaż tworzył od dłuższego czasu, książkowego debiutu doczekał dopiero w wieku 40 lat (tomik „Zabawki wierszem”). Udało mu się także uzyskać protekcję Adama Kazimierza Czartoryskiego – wpływowy arystokrata uczynił go swoim sekretarzem, a także zalecił uporządkowanie biblioteki. Dzięki przebywaniu w Warszawie poznał samego króla, jednak światowe życie zbrzydło mu po zaledwie kilku latach. Powrócił więc na prowincję, chociaż nie stronił od wizytowania stolicy od czasu do czasu.
W 1791 roku król obdarzył Karpińskiego dzierżawą wsi – ten zaś osiadł w niej, nazwawszy ją Karpinem. W 1792 drukiem ukazało się jedno z najważniejszych osiągnięć poety – religijne „Pieśni nabożne”. Jeśli nawet niektóre jego dzieła są dyskusyjne z artystycznego punktu widzenia, to trudno odmówić im nieustannej popularności – w końcu chyba każdy zna takie utwory, funkcjonujące jako pieśni kościelne lub kolędy, jak „Kiedy ranne wstają zorze”, „Bóg się rodzi, moc truchleje”, czy „Nie zna śmierci Pan żywota”. Oprócz tych ciągle wykonywanych utworów, Karpiński zdobył w swoim czasie popularność sielankami, takimi jak „Laura i Filon”. Wyrażały one światopogląd poety, ukształtowany w dużym stopniu przez Jana Jakuba Rousseau (pochwała wiejskiego, spokojnego i harmonijnego żywota, szczęśliwa prostota oraz szczere miłosne uniesienia, uznawane za istotniejsze niż blichtr życia w Warszawie).
Mimo, iż Karpiński nie stronił od romansów, a słynne „trzy Justyny” odgrywały ważną rolę w jego życiu i twórczości, to nie udało mu się założyć rodziny. Resztę życia spędził we wsi Chorowszczyzna. Tam też stworzył swój pamiętnik, inspirowany Rousseau i jego „Wyznaniami”. Karpiński zmarł w 1825 roku. Oprócz wspomnianych wyżej utworów, do jego spuścizny zalicza się kilka pieśni patriotycznych oraz niewielkie przekłady, m.in. Horacego oraz fragmentów „Pieśni Osjana”.
Carlo Collodi naprawdę nazywał się Carlo Lorenzini i urodził się we Florencji w 1826 roku. Pochodził z chłopskiej rodziny i miał dziesięcioro rodzeństwa chociaż większość...
Biografia Zbigniew Nienacki (właśc. Zbigniew Tomasz Nowicki) – polski pisarz i publicysta urodzony 1 stycznia 1929 r. w Łodzi (zmarł w Morągu 23 września 1994 r.);...
Janina Porazińska – polska pisarka autorka baśni i wierszy dla najmłodszych czytelników a także tłumacz literatury szwedzkojęzycznej. Urodziła się 29 września...
Biografia Horacy (Quitus Horatius Flaccus) żył w latach 65 – 8 p.n.e. Był jednym z najwybitniejszych poetów antycznego Rzymu. Żył i tworzył w czasach panowania...
Ewa Lipska z pewnością nie pasuje do powszechny wyobrażeń o postaci poety. Nie jest bowiem osobą która w odosobnieniu pisze pełne egzaltacji wiersze – zamiast...
Kazimierz Wierzyński należał do najbardziej aktywnych polskich twórców XX wieku – przy czym podkreślić trzeba że ta aktywność nie ograniczała się...
Antoni Słonimski urodził się w Warszawie w 1895 roku. Pochodził z rodziny żydowskiej co w późniejszym okresie sprowadziło na niego ataki prasowe ze strony antysemitów....
Biografia James Joyce urodził się w 1882 roku w Dublinie. Pisarz nie miał szczęśliwego dzieciństwa z powodu alkoholizmu ojca. Kształcił się w szkołach jezuickich a...
Obecnie Tytus Czyżewski pamiętany jest przede wszystkim jako malarz i osoba szukająca informacji o nim natrafia przede wszystkim na analizę jego twórczości plastycznej....
