Biały mustang – streszczenie, problematyka

Streszczenie

Na terenach Tawasenty mieszkał Ostry Wiatr, który był wyjątkowo silnym wojownikiem, a wychowywał go czarownik Niedźwiedzi Kieł. Chłopiec mając zaledwie dziesięć lat, sprawnie posługiwał się nożem i oszczepem. Czarownik był przekonany, że kiedyś zdobędzie wielką sławę.

Kiedy Ostry Wiatr dorósł, postanowił się ożenić. Chciał za żonę pojąć Pahajo, która mieszkała na wielobarwnej tęczy. Pahajo opiekowała się dzikim ptactwem i deszczem. Aby ją jednak zaślubić najpierw musiał zyskać akceptację jej ojca – Ducha Górskich Wodospadów. Jednak aby dostać się do jego siedziby należało najpierw pokonać Złe Duchy, które strzegły trasy. Ostremu Wiatrowi udało się pomyślnie wykonać to zadanie – pokonał Złe Duchy i rozrzucił je po pustyniach, lasach i rzekach, po czym wszedł do obozu. Oszczędził jedynie starego Isokę, gdyż uznał, że ten jest już na tyle stary, że nie może mu zaszkodzić.

Po wielu dniach wędrówki Ostry Wiatr dotarł wreszcie do siedziby Ducha Górskich Wodospadów, który mieszkał w skale. Poprosił go rękę jego córki, ale on oświadczył, że dostanie ją ten, kto przyprowadzi do niego Białego Mustanga. Ten zaś należał do Kabeyuna, ojca wiatrów. Ostry Wiatr odnalazł go, ale długo nie mógł go złapać. Podążał za nim przez cały świat, aż w końcu dotarł z nim nad Czerwoną Rzekę. Tutaj jednak zły duch Isoka zastawił pułapkę na Ostry Wiatr. Wojownik wpadł w dół, a Biały Mustang popędził do puszczy. Postanowił się tym jednak nie przejmować, dlatego wyszedł z pułapki i popędził dalej. Kiedy znalazł się w puszczy, pozdrowił ją i jej władców, a także pomodlił się o pomoc do władcy lasów, który postanowił mu pomóc i kazał zwierzętom wypłoszyć konia spomiędzy drzew. Drzewa zaczęły szumieć, wilki wyć, a niedźwiedzie ryczeć i w ten sposób Biały Mustang wystraszył się i wypadł na równinę, gdzie czekał już na niego Ostry Wiatr. Ten od razu złapał go na lasso i zaprowadził do Ducha Górskich Wodospadów. Gakaskch oddał mu w nagrodę córkę, konia, a także pochwalił go za męstwo i nakazał przestrzegać w życiu zasad uczciwości – w przeciwnym wypadku wszystko to co zyskał, bezpowrotnie utraci. Ostry Wiatr nie posiadał się z radości. Od tej pory mieszkał z Pahajo w niebie na wielobarwnej tęczy.

Problematyka

„Biały Mustang” (1959 r.) to jedna z najsłynniejszych legend Stanisława Supłatowicza, dzięki której dowiadujemy się jak żyli dawni Indianie, jakie były ich wierzenia i obyczaje, jak wyglądały ich wzajemne relacje, a także jakie wartości wyznawali.

Głównym bohaterem legendy jest Ostry Wiatr – niezwykle odważny wojownik, który zakochuje się w pięknej Pahajo – córce Ducha Górskich Wodospadów. Chcąc pojąć ją za żonę, musi najpierw wykonać polecenie jej ojca, który nakazał mu przyprowadzenie sobie Białego Mustanga. Okazało się to nie lada wyzwaniem, ale Ostry Wiatr świetnie poradził sobie z tym zadaniem i dzięki odwadze i wytrwałości pokonał wszystkie przeciwności losu, dzięki czemu mógł poślubić ukochaną.

Legenda uczy nas wytrwałości i wiary w spełnianie własnych marzeń. Tylko ludzie, którzy niezmordowanie dążą do celu są w stanie osiągnąć to, co dla innych jest niewyobrażalnie trudne do zdobycia. Ostry Wiatr swą zacięta postawą udowodnił, że warto podążać za marzeniami, bo tylko one nadają naszemu życiu sens.

W legendzie kryje się jednak również przestroga – jeśli już człowiek osiągnie to, czego pragnął, powinien podejść do tego z pokorą i być wdzięczny losowi. W przeciwnym wypadku – jeżeli wykaże się pychą i niegodziwością – może łatwo zaprzepaścić to, co z tak wielkim trudem osiągnął.

 

Legenda „Biały Mustang” kreuje więc obraz Indianina, który powinien być nie tylko odważny i wytrwały, ale również skromny i pokorny; pełen szacunku wobec sił przyrody, z którymi powinien żyć w zgodzie.