Żyła sobie mała, śliczna dziewczynka, którą nazywano Czerwonym Kapturkiem, ponieważ nigdy się nie rozstawała z czerwonym nakryciem głowy podarowanym jej przez babcię.
Pewnego dnia mama wysłała Kapturka z koszem pełnym smakołyków do chorej babci. Droga do chatki babci wiodła przez las. Podczas wędrówki dziewczynka napotkała w lesie wilka, który zwrócił jej uwagę na palące słońce i śpiewające ptaki. Zwierz próbował się również dowiedzieć dokąd Czerwony Kapturek idzie i jak można tam dotrzeć. Nieświadoma zagrożenia dziewczynka wyjawiła mu dokąd zmierza, a także posłuchała go i pomyślała, że wystarczy jej jeszcze czasu, by uzbierać piękny bukiet kwiatów dla babci.
Kiedy Czerwony Kapturek zbierał kwiatki, wilk pobiegł do chatki babci. Udając jej wnuczkę wszedł do środka, po czym pożarł babcię, przebrał się w jej ubranie i ociężały położył się w łóżku, czekając na przybycie dziewczynki. Gdy wreszcie ta przybyła do domku, bardzo zdziwiła się widząc otwarte drzwi. Babcia też wyglądała dosyć dziwnie. Kapturek pytał się jej dlaczego ma tak nienaturalnie duże oczy, uszy i paszczę. Wilk odpowiadał na te pytania po czym pożarł i samego Czerwonego Kapturka.
Po zjedzeniu babci i wnuczki wilk bardzo się zmęczył, dlatego położył się i natychmiast zasnął. Tymczasem w pobliżu chatki przechodził akurat leśniczy. Bardzo zaniepokoiły go dziwne, donośne dźwięki wydobywające się z chatki dlatego też postanowił tam zajrzeć i sprawdzić czy z babcią jest wszystko w porządku. Kiedy w łóżku babci ujrzał śpiącego wilka w pierwszej chwili postanowił go zabić, ale w porę domyślił się, że bestia mogła pożreć biedną kobietę. Dlatego rozciął zwierzowi brzuch, z którego wydostała się dziewczynka i babcia.
Leśniczy postanowił wypchać kamieniami brzuch wilka i w ten sposób uniemożliwić mu ucieczkę. Kiedy wilk się obudził chciał uciec, lecz kamienie tak bardzo go obciążyły, że padł od nich martwy.
Trójka bohaterów była natomiast szczęśliwa, że udało im się pokonać wilka. Czerwony Kapturek wyciągnął należyte wnioski z tego przykrego zdarzenia i przyrzekł sobie, że od tej pory zawsze będzie słuchał mamy i nigdy nie zboczy na nieznaną ścieżkę.