Żyła sobie mała, śliczna dziewczynka, którą nazywano Czerwonym Kapturkiem, ponieważ nigdy się nie rozstawała z czerwonym nakryciem głowy podarowanym jej przez babcię.
Pewnego dnia mama wysłała Kapturka z koszem pełnym smakołyków do chorej babci. Droga do chatki babci wiodła przez las. Podczas wędrówki dziewczynka napotkała w lesie wilka, który zwrócił jej uwagę na palące słońce i śpiewające ptaki. Zwierz próbował się również dowiedzieć dokąd Czerwony Kapturek idzie i jak można tam dotrzeć. Nieświadoma zagrożenia dziewczynka wyjawiła mu dokąd zmierza, a także posłuchała go i pomyślała, że wystarczy jej jeszcze czasu, by uzbierać piękny bukiet kwiatów dla babci.
Kiedy Czerwony Kapturek zbierał kwiatki, wilk pobiegł do chatki babci. Udając jej wnuczkę wszedł do środka, po czym pożarł babcię, przebrał się w jej ubranie i ociężały położył się w łóżku, czekając na przybycie dziewczynki. Gdy wreszcie ta przybyła do domku, bardzo zdziwiła się widząc otwarte drzwi. Babcia też wyglądała dosyć dziwnie. Kapturek pytał się jej dlaczego ma tak nienaturalnie duże oczy, uszy i paszczę. Wilk odpowiadał na te pytania po czym pożarł i samego Czerwonego Kapturka.
Po zjedzeniu babci i wnuczki wilk bardzo się zmęczył, dlatego położył się i natychmiast zasnął. Tymczasem w pobliżu chatki przechodził akurat leśniczy. Bardzo zaniepokoiły go dziwne, donośne dźwięki wydobywające się z chatki dlatego też postanowił tam zajrzeć i sprawdzić czy z babcią jest wszystko w porządku. Kiedy w łóżku babci ujrzał śpiącego wilka w pierwszej chwili postanowił go zabić, ale w porę domyślił się, że bestia mogła pożreć biedną kobietę. Dlatego rozciął zwierzowi brzuch, z którego wydostała się dziewczynka i babcia.
Leśniczy postanowił wypchać kamieniami brzuch wilka i w ten sposób uniemożliwić mu ucieczkę. Kiedy wilk się obudził chciał uciec, lecz kamienie tak bardzo go obciążyły, że padł od nich martwy.
Trójka bohaterów była natomiast szczęśliwa, że udało im się pokonać wilka. Czerwony Kapturek wyciągnął należyte wnioski z tego przykrego zdarzenia i przyrzekł sobie, że od tej pory zawsze będzie słuchał mamy i nigdy nie zboczy na nieznaną ścieżkę.
Streszczenie Prometeusz który był jednym z tytanów uznawany jest za stwórcę człowieka. Wykradł kilka iskier z rydwanu słońca i z tego stworzył ludzką...
Wiesz Czesława Miłosza „O książce” pochodzi z 1934 roku. W tym okresie przyszły noblista działał w wileńskiej grupie poetyckiej „Żagary” a jego...
Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....
Geneza „Antygona” to antyczna tragedia grecka autorstwa Sofoklesa. Jest jednym z siedmiu zachowanych w całości utworów tego twórcy. Sofokles często...
W „Piosence pasterskiej” Czesław Miłosz odwołuje się do toposu arkadii. Wizja krainy szczęśliwości wiecznej wiosny i dostatku od stuleci pojawiała się w...
Geneza Według ustaleń historyków literatury (mam tu na myśli przede wszystkim Mariana Plezię) utwór pisany był na zlecenie najpewniej jakiegoś dostojnika...
W Pieśni XII (Niemasz i po drugi raz niemasz wątpliwości) Kochanowski porusza temat zaskakują swoją aktualnością. Otóż odnosi się do zazdrości która zawsze...
Geneza „Szewcy” to ostatni dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dzieło powstawało aż przez siedem lat (1927 - 1934) co związane było z rozczarowaniem autora...
Streszczenie: „Krótka rozprawa...” została wydana przez Reja w 1543 roku w Krakowie pod pseudonimem Ambroży Korczbok Rożek. Jej pełen tytuł to „Krótka...