„Dżuma” to najsłynniejsza powieść Alberta Camusa. Jej głównym bohatera, a także narratorem (co okazuje się pod koniec dzieła), jest lekarz, Bernard Rieux. Na pierwszych stronach pojawiają się dwie istotne dla powieści postacie – Raymond Rambert, dziennikarz, który przybywa do Oranu (gdzie dzieje się akcja książki), by zapoznać się z ciężką dolą Arabów i Cottard, mężczyzna próbujący odebrać sobie życie.
Bohaterowie rozmawiają o dziwnej pladze. Szczury pojawiają się na ulicach miast i umierają. Szybko okazuje się, że choroba zwierząt atakuje również ludzi. Padają pierwsze ofiary. Rieux odkrywa, że zarazą jest dżuma. Początkowo oporne, władze miasta przyjmują zalecenia lekarzy i odcinają miasto od świata.
Ludność Oranu stara się żyć jak co dzień, jednak ta odwaga szybko ustępuje. Widząc rosnącą liczbę ofiar, mieszkańcy zaczynają się nawzajem siebie obawiać. Każdy może nieść ze sobą zabójcze bakterie. Rieux ofiarnie poświęca się dla chorych – jednak ludzie nie okazują mu wdzięczności. W oczach orańczyków lekarz staje się uosobieniem epidemii, chociaż z nią walczy. Dziennikarz Rambert pragnie ze wszystkich sił uciec z miasta. Tęskni do ukochanej i nie zamierza tracić nadziei na szczęście razem z nią. Rieux ostrzega go, że może wynieść z Oranu zarazki, które zabiją ich oboje i setki innych ludzi. Rambert jest jednak indywidualistą – chce być szczęśliwy za wszelką scenę. Dopiero później zmienia nastawienie i w pomocy innym odnajduje sens życia. Podobna przemiana ma miejsce w przypadku jezuity Paneloux – początkowo skupia się on na interpretowaniu choroby jako oznaki gniewu bożego. Później zaś, pracując z cierpiącymi, zaczyna rozumieć sens walki z zarazą.
Śmierć zabiera w końcu Paneloux oraz Jean Tarrou, przyjaciela Rieux i kronikarza zarazy. Umiera także żona doktora, przebywająca poza miastem.
Wreszcie zaraz się kończy. Paradoksalnie, wówczas popada w obłęd Cottard – jego pokręcona psychika odnajdowała się bowiem znakomicie w warunkach zarazy. Normalność była dla tego człowieka czymś trudnym do przyjęcia.
Bramy miasta zostają otwarte, jednak Rieux wie, że zaraza może kiedyś wrócić.
Plan wydarzeń
1. Śmierć szczurów.
2. Pojawienie się Ramberta.
3. Próba samobójcza Cottarda.
4. Pierwsze zgony ludzi.
5. Zamknięcie miasta.
6. Ojciec Paneloux mówi o karze bożej.
7. Dylematy Ramberta.
8. „Nawrócenie” ojca Paneloux.
9. Śmierć żony Rieux.
10. Koniec epidemii.
11. Szaleństwo Cottarda.