„Oda do radości” (Ode „An die Freude”) Fryderyka Schillera powstała w 1785 roku, opublikowana została rok później. W kolejnych wydaniach (1803, 1808) autor wprowadził niewielkie poprawki do tekstu. Według niektórych interpretacji, utwór pierwotnie miał nosić tytuł „Oda do wolności”, jednak poeta odstąpił od tego sformułowania – trzeba pamiętać, że w tamtym okresie literatura poświęcona wychwalaniu wolności mogła być uznana za antymonarchistyczną i ściągnąć kłopoty na twórcę. Sam Schiller w późniejszych latach odnosił się pesymistycznie do swojego utworu – sądził, że jest on przesadnie optymistyczny. Być może wynikało to z rozgoryczenia poety, który dostrzegł, że jego twórczość nie zmieniła świata na lepsze.
„Oda do radości” jest pochwałą ludzkości i jej możliwości. Być może świat jest zły, ale jeśli tylko ludzie uświadomią sobie wspólnotę swoich losów, jeśli poczują do siebie wzajemną miłość, wtedy wkroczymy w nową epokę. Wówczas wszyscy ludzie będą braćmi, a ich radość złączy co rozłączył los. Odkrycie owej miłości nie jest trudne, przepełnia ona bowiem cały świat, obejmuje ona nawet „najlichszego robaka”.
Utwór Schillera, chociaż powstały na progu romantyzmu, wyraża ideały Oświeceniowe – mowa w nim o postępie i rozwoju. Zarazem kładzie się nacisk na braterstwo wszystkich ludzi i to, że ów rozwój będzie korzystny dla każdego. Schiller nie precyzuje, jak dokładnie ma wyglądać przyszły świat – nie proponuje konkretnych rozwiązań politycznych, czy społecznych. Marzy po prostu o okresie, kiedy nastanie powszechna szczęśliwość.
„Oda do radości” najbardziej znana jest ze swojej muzycznej wersji, napisanej przez Ludwika van Beethovena (stanowi ona część IX Symfonii). Obecnie jest ona hymnem Unii Europejskiej. Przez długie lata stanowiła też natchnienie do walki o wolność – śpiewali ją przeciwnicy chilijskiej dyktatury generała Pinocheta, a także chińscy studenci protestujący w 1989 roku na placu Tiananmen. W tym kontekście trudno zgodzić się z autorem, że jego utwór nie zmienił świata.
Forma utworu (podstawowe informacje):
- 5 strof po 7 wersów
- układ rymów krzyżowy (abab)
- apostrofa
Streszczenie „Pieśń nad pieśniami” to dialog pomiędzy Oblubieńcem i Oblubienicą. W pierwszej pieśni wzajemnie zachwycają się oni urodą swego partnera. Ona...
Streszczenie Rozdział I - Porwanie Narrator obudził się o dziwnej porze - ni to nocą ni to o świcie. Zbudzony chciał pędzić na dworzec taksówką lecz po chwili...
„Doktór Piotr” jest dłuższą nowelą Stefana Żeromskiego. Akcja rozgrywa się w zaborze rosyjskim pod koniec XIX wieku. Streszczenie Na początku poznajemy...
„Karuzela z Madonnami” to bodaj najbardziej znany wiersz Mirona Białoszewskiego – do czego z pewnością przyczyniła się znakomita interpretacja muzyczna...
Edyp - syn Lajosa i Jokasty - oraz Makbet - szlachetny tan Glamis - pojawiają się na kartach dwóch tragedii których powstanie dzieli około 2000 lat. Losy tych...
Streszczenie Joanna była młodą dziewczyną po której na pierwszy rzut oka widać było strapienie. Kobieta wyglądała biednie i żyła też w nędzy. Nie potrafiła...
Jest upalne lato. Wszyscy więźniowie obozu chodzą nago ponieważ odbywa się odwszawianie ubrań. Od jakiegoś czasu nie przyjeżdżają nowe transporty dlatego część Kanady...
Już sam tytuł wiersza Kazimierza Wierzyńskiego przywodzi nastrój beztroski i radości życia. „Zielono mam w głowie” – tak może mówić człowiek...
„U wrót doliny” to wiersz Zbigniewa Herberta który dotyka problematyki eschatologicznej. Tekst przedstawia poetycką wizję sądu ostatecznego. Wskazuje...