Streszczenie
Ktoś kto słucha słowa Bożego podobny jest do tego, który buduje dom, a fundament zbudował na skale. Gdy przyszła powódź nie zdołała go naruszyć, bo był dobrze zbudowany i miał głębokie fundamenty. Tacy są ludzie, którzy słuchają słowa Bożego i respektują je.
Ci natomiast, którzy nie wypełniają słowa Bożego przypominają człowieka, który zbudował dom bez fundamentów, dlatego też przy uderzeniu rzeki – runął.
Interpretacja
Przypowieść o dobrej i złej budowli prezentuje dwie postawy ludzi wobec słowa Bożego. Ci, którzy je wypełniają, są jak budynek z fundamentami, który jest trwały i stały. Natomiast ci, którzy słowa Bożego nie wypełniają są jak dom bez fundamentów, który przy powodzi runie.
Zatem osoby, które porównane są do domu z fundamentami mają szansę na zbawienie i życie wieczne, gdyż respektują słowo Boże w swym postepowaniu. Również wszystkie działania człowieka powinny mieć silne fundamenty, aby odpowiednio funkcjonować. Dzięki temu jesteśmy w stanie budować własne systemy aksjologiczne, które uznajemy i według których żyjemy.
Jeśli natomiast nasze wartości są niestałe, to przy każdym zwątpieniu i niepewności, runą one tak, jak dom bez fundamentów.
Geneza „Makbet” napisany został przez Szekspira najprawdopodobniej ok. 1606 r. Opowiedziana w dramacie historia ma swoje źródła w wydarzeniach historycznych...
Definicja mitu Mity to historie które były dziełem całego społeczeństwa. Początkowo powstawały one jako legendy opowiadane które były przekazywane ustnie....
Leopold Staff opublikował wiersz „Wysokie drzewa” w 1932 roku jako część tomu o takim samym tytule. I wówczas i dzisiaj krytycy zwracali uwagę na swego...
Streszczenie Było sobotnie popołudnie. Jim spoglądał na Tristana i rozmyślał nad tym co właśnie powiedział mu przyjaciel. „Reniston” to naprawdę dobra i...
Streszczenie Oto nadchodzi koniec świata. Oto nadciąga zbliża się czy raczej przypełza mój własny koniec świata. Był beznadziejny dzień jesienny. Główny...
Satyra Ignacego Krasickiego „Świat zepsuty” pozbawiona jest elementów komicznych. To ostra krytyka współczesnego poecie społeczeństwa polskiego...
Wiersz Juliana Przybosia „Oda do turpistów” pochodzi z 1962 roku. Stanowi on krytykę młodych poetów zafascynowanych tytułowym turpizmem – tzn....
Streszczenie Ojciec i syn pędzą na koniu. Dziecko jest wyraźnie osłabione jego głowa spoczywa na piersi rodzica. Mężczyzna pragnie dodać potomkowi otuchy a dziecko odpowiada...
„O przyjdź!” to wiersz Stanisława Koraba-Brzozowskiego wyrażający dekadencką tęsknotę za śmiercią i uwolnieniem od trudu egzystencji. Wiersz ma charakter...
