Streszczenie
Ktoś kto słucha słowa Bożego podobny jest do tego, który buduje dom, a fundament zbudował na skale. Gdy przyszła powódź nie zdołała go naruszyć, bo był dobrze zbudowany i miał głębokie fundamenty. Tacy są ludzie, którzy słuchają słowa Bożego i respektują je.
Ci natomiast, którzy nie wypełniają słowa Bożego przypominają człowieka, który zbudował dom bez fundamentów, dlatego też przy uderzeniu rzeki – runął.
Interpretacja
Przypowieść o dobrej i złej budowli prezentuje dwie postawy ludzi wobec słowa Bożego. Ci, którzy je wypełniają, są jak budynek z fundamentami, który jest trwały i stały. Natomiast ci, którzy słowa Bożego nie wypełniają są jak dom bez fundamentów, który przy powodzi runie.
Zatem osoby, które porównane są do domu z fundamentami mają szansę na zbawienie i życie wieczne, gdyż respektują słowo Boże w swym postepowaniu. Również wszystkie działania człowieka powinny mieć silne fundamenty, aby odpowiednio funkcjonować. Dzięki temu jesteśmy w stanie budować własne systemy aksjologiczne, które uznajemy i według których żyjemy.
Jeśli natomiast nasze wartości są niestałe, to przy każdym zwątpieniu i niepewności, runą one tak, jak dom bez fundamentów.
Psalm 144 znajduje się w „Księdze psalmów” i nosi tytuł „Modlitwa króla za naród”. Psalm 144 jest utworem pochwalnym oraz dziękczynnym...
„Prospekt” to wiersz Wisławy Szymborskiej stanowiący wypowiedź poetki na temat kondycji współczesnego człowieka. Jawi się on jako słaba istota która...
Bohaterem bajki Ignacego Krasickiego „Pan i pies” jest tytułowe zwierzę. Sam właściciel nie pojawia się bezpośrednio w utworze dowiadujemy się tylko o jego...
W 1789 roku francuski wynalazca Jean-Pierre Blanchard odbył nad Warszawą lot balonem. Wydarzenie to zainspirowało Adama Naruszowicza do napisania ody – z dzisiejszego...
„Powrót prokonsula” Zbigniewa Herberta to wiersz którego tematem są moralne rozważania rzymskiego urzędnika. Tekst można również odczytywać...
Wiersz Juliana Przybosia „Wieczór” zaliczyć można do najbardziej poruszającej polskiej poezji miłosnej. Poruszającej a także – warto dodać –...
„O śmierci bez przesady” to wiersz Wisławy Szymborskiej w którym poetka rozważa problematykę umierania. Podmiot liryczny podchodzi do śmierci bez zwyczajowego...
Adresatem satyry Ignacego Krasickiego „Do króla” jest Stanisław August Poniatowski. Możemy to poznać nie tylko po tym że to on rządził Polską w czasach...
Właściwie cały Tren V wypełnia jedna metafora. Urszula porównana zostaje do oliwki w sadzie. Poeta podkreśla niedojrzałość drzewka – nie zdążyło jeszcze...
