Analiza
Utwór w widoczny sposób podzielony jest na strofy oraz wersy, które charakteryzują się występowaniem szeregu powtórzeń. Całość rozpoczyna wykrzyknienie. Pierwsza strofa stanowi przypomnienie polskości, a także metaforyczne nawiązanie do historii - „królewski szczep Piastowy”. Pierwszy refren rozpoczyna się od zapowiedzi walki z wrogiem. Po nim następują apostrofa do Boga, z prośbą o wspomożenie.
Kolejną strofę rozpoczyna zapewnienie zaangażowania w walkę, która ma „bronić ducha” co metaforycznie może odnosić się do wartości patriotycznych. Pojawia się także kolejne nawiązanie historyczne – do konfliktu z Krzyżakami. Kolejna ze strof przedstawia Niemców jako okrutnych zaborców, którzy drwią sobie z polskiego narodu i usiłują germanizować dzieci. Pojawia się także odwołanie do złotego rogu, który to metaforycznie oznaczać ma wezwanie do walki.
Kolejna ze strof podkreśla walkę o honor i dobre imię Polski. Ostatni z refrenów stanowi podkreślenie długości trwania zaborów i wiary w możliwości obecnego pokolenia.
Styl całości jest patetyczny, podniosły. Poza wspomnianymi środkami stylistycznymi, widoczne są także epitety. Ciekawą jest kreacja podmiotu lirycznego, który jest podmiotem zbiorowym wyrażanym w pierwszej osobie liczby mnogiej. W zwrotkach pojawiają się rymy naprzemienne.
Interpretacja
Całość utworu ma niezwykle patriotyczny wydźwięk i jest świadectwem reakcji autorki na aktualne wydarzenia polityczne. Jako baczna obserwatorka rzeczywistości, miała ona okazję widzieć postępowanie zaborców z zaboru Pruskiego. Rota przesiąknięta jest nawoływaniem do przeciwstawienia się zaborczej polityce. Widocznym jest także odwołanie się do wartości najwyższej, którą w tym wypadku jest ojczyzna. Ta przedstawiona jest jako warta obrony, wysiłku, walki. Nie może zostać zapomniane to, co z nią związane. Polskość nie umarła, a poddanie się stanowiłoby właśnie śmierć dla duszy. Całość wywiera na odbiorcy niezwykłe wrażenie podniosłości, a także zapału, który jest wyrazem prawdziwej miłości do ojczyzny. Czego potwierdzeniem są słowa roty, przysięgi. Wydaje się, że cele jakie stawiane są w jej wersach powinny być wspieranymi przez siły wyższe. Ufny zwrot do Boga nie tylko jest błaganiem, ale i wyrazem przekonania o właściwości obranej drogi.
W swojej twórczości Konstanty Ildefons Gałczyński chętnie sięgał po wątki kultury ludowej miast i miasteczek przetwarzając je jednak po swojemu. Jak pisał Czesław...
Geneza „Iliadzie” przypisuje się autorstwo Homera mimo iż jest to kwestia sporna. Jest ona prawdopodobnie dziełem które poprzedza „Odyseję”...
Utwór Ignacego Krasickiego „Wstęp do bajek” otwiera wydany w 1779 roku tom „Bajki i przypowieści”. Wiersz ma formę wyliczenia – wymienione...
Antoni Słonimski napisał wiersz „Alarm” w 1940 roku. Tematem utworu jest atak hitlerowskich Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku i naloty bombowe na Warszawę....
Według przyjętych zasad gatunku utwory żałobne poświęcano osobom znaczącym mężom stanu wodzom wybitnym duchownym. Jan Kochanowski odszedł od tej reguły. „Treny”...
Przyjaźń to jedno z najwspanialszych darów jakie człowiek może otrzymać od losu! Zgadzają się z tym najwięksi filozofowie i poeci. Ja również posiadam...
Geneza czas i miejsce akcji „Pamiętnik z powstania warszawskiego” to bodaj najbardziej znane beletrystyczne dzieło Mirona Białoszewskiego. Książka stanowi rodzaj...
Tytułowy bohater „Makbeta” Williama Szekspira z pewnością jest jedną z najbardziej wyrazistych i najlepiej nakreślonych postaci w historii literatury. W czasie...
„Oda do radości” (Ode „An die Freude”) Fryderyka Schillera powstała w 1785 roku opublikowana została rok później. W kolejnych wydaniach (1803...