Analiza
Utwór w widoczny sposób podzielony jest na strofy oraz wersy, które charakteryzują się występowaniem szeregu powtórzeń. Całość rozpoczyna wykrzyknienie. Pierwsza strofa stanowi przypomnienie polskości, a także metaforyczne nawiązanie do historii - „królewski szczep Piastowy”. Pierwszy refren rozpoczyna się od zapowiedzi walki z wrogiem. Po nim następują apostrofa do Boga, z prośbą o wspomożenie.
Kolejną strofę rozpoczyna zapewnienie zaangażowania w walkę, która ma „bronić ducha” co metaforycznie może odnosić się do wartości patriotycznych. Pojawia się także kolejne nawiązanie historyczne – do konfliktu z Krzyżakami. Kolejna ze strof przedstawia Niemców jako okrutnych zaborców, którzy drwią sobie z polskiego narodu i usiłują germanizować dzieci. Pojawia się także odwołanie do złotego rogu, który to metaforycznie oznaczać ma wezwanie do walki.
Kolejna ze strof podkreśla walkę o honor i dobre imię Polski. Ostatni z refrenów stanowi podkreślenie długości trwania zaborów i wiary w możliwości obecnego pokolenia.
Styl całości jest patetyczny, podniosły. Poza wspomnianymi środkami stylistycznymi, widoczne są także epitety. Ciekawą jest kreacja podmiotu lirycznego, który jest podmiotem zbiorowym wyrażanym w pierwszej osobie liczby mnogiej. W zwrotkach pojawiają się rymy naprzemienne.
Interpretacja
Całość utworu ma niezwykle patriotyczny wydźwięk i jest świadectwem reakcji autorki na aktualne wydarzenia polityczne. Jako baczna obserwatorka rzeczywistości, miała ona okazję widzieć postępowanie zaborców z zaboru Pruskiego. Rota przesiąknięta jest nawoływaniem do przeciwstawienia się zaborczej polityce. Widocznym jest także odwołanie się do wartości najwyższej, którą w tym wypadku jest ojczyzna. Ta przedstawiona jest jako warta obrony, wysiłku, walki. Nie może zostać zapomniane to, co z nią związane. Polskość nie umarła, a poddanie się stanowiłoby właśnie śmierć dla duszy. Całość wywiera na odbiorcy niezwykłe wrażenie podniosłości, a także zapału, który jest wyrazem prawdziwej miłości do ojczyzny. Czego potwierdzeniem są słowa roty, przysięgi. Wydaje się, że cele jakie stawiane są w jej wersach powinny być wspieranymi przez siły wyższe. Ufny zwrot do Boga nie tylko jest błaganiem, ale i wyrazem przekonania o właściwości obranej drogi.