„Sobota” to wiersz Andrzeja Bursy – dzięki swojemu komizmowi i ironii zapewne jeden z najbardziej znanych utworów poety. W paru słowach autor wprowadza nas w nastrój sobotniej imprezy:
Boże jaki miły wieczór
tyle wódki tyle piwa
a potem plątanina
w kulisach tego raju
Zapoznajemy się więc z klimatem wybitnie alkoholowym i radosnym. Dowiadujemy się, że podmiot liryczny, a i pewnie inni uczestnicy zabawy, są młodzi. W trakcie korzystania z uroków trunków i towarzystwa, bohatera nachodzi myśl, że zamiast marnotrawić czas na zabawę mógłby zrobić coś pożytecznego. Jako przykład podaje przygotowanie reportaży o sytuacji w małych miasteczkach. Jednak zaraz przypomina sobie, swoje podejście do tego tematu.
.......mam w dupie małe miasteczka
.......mam w dupie małe miasteczka
.......mam w dupie małe miasteczka
W tym krótki utworze Bursa zarysował doskonale nastrój wysokotrunkowego przyjęcia. Zauważmy, że wystarczy poecie kilka sformułowań, a już czujemy się, jakbyśmy byli uczestnikami owego spotkania.
To, co jednak najistotniejsze to oddanie młodzieżowego witalizmu. Witalizm ów nie poddaje się komunistycznej propagandzie (pamiętajmy, kiedy Bursa pisał) –nie da się go wepchać w schematy rodem z podręczników partyjnych agitatorów. Władze mogły w telewizji głosić, że kwestie małych miasteczek są fascynujące – ale młody człowiek, czy to przez przekorę, czy przez niecierpliwość, nie ma zamiaru okazywać im zainteresowania.
Czym więc jest ten utwór? Z pewnością wyrazem buntu – ale przeciw czemu? Czy tylko przeciw komunistycznej propagandzie, czy też przeciw społeczeństwu jako takiemu? Trudno odpowiedzieć na to pytanie. Zapewne jednak warto od czasu do czasu poczuć w sobie duszę buntownika – choćby na krótką chwilę. Pozwala to bowiem przejść swoiste katharsis i przywrócić sprawom właściwe proporcje.
Forma utworu (kilka informacji):
– wiersz biały
– nieregularny ilość sylab w wersie
– powtórzenie
„Alchemik” to powieść która potwierdziła pozycję Paulo Coehlo na rynku literackim. Mimo negatywnych głosów krytyki wielu ludzi bardzo ceni rady...
Adresatem satyry Ignacego Krasickiego „Do króla” jest Stanisław August Poniatowski. Możemy to poznać nie tylko po tym że to on rządził Polską w czasach...
„Namuzowywanie” to wiersz Mirona Białoszewskiego. Od stuleci jednym z najpopularniejszych typów liryki były wiersze w których poeci zwracali się...
W „Piosence pasterskiej” Czesław Miłosz odwołuje się do toposu arkadii. Wizja krainy szczęśliwości wiecznej wiosny i dostatku od stuleci pojawiała się w...
Interpretacja Mit o Syzyfie to opowieść o królu Koryntu który był uwielbiany przez bogów. Na skutek własnych działań popadł jednak w ich niełaskę....
Streszczenie Rozdział I Główni bohaterowie utworu – Sokole Oko Wilhelm Tell i Wiewiórka byli wytrawnymi odkrywcami interesującymi się zamierzchłą przeszłością....
„Przestałem się wadzić z Bogiem...” to wiersz Jana Kasprowicza z tomu „Księga ubogich”. Stanowi on rodzaj poetyckiej spowiedzi a także dialogu ze...
Streszczenie Pierwszym z wieków ludzkości był wiek złoty. Przypadał on na czas panowania Kronosa. Był to okres niezwykle dobry dla ludzi. Mieli oni czas na uczty...
Geneza Według ustaleń historyków literatury (mam tu na myśli przede wszystkim Mariana Plezię) utwór pisany był na zlecenie najpewniej jakiegoś dostojnika...
