„Sokół” to dziewiąta opowieść piątego dnia „Dekameronu”, w czasie którego poruszany jest temat szczęścia, jakie przytrafiło się zakochanym po dniach obfitujących w cierpienia. Królową, a zarazem postacią opowiadającą o losach Federiga degli Alberighiego, jest Fiammetta.
Bohater noweli był młodym szlachcicem żyjącym we Florencji. Wyróżniał się on z grona rówieśników wspaniałą obyczajnością oraz zdolnościami rycerskimi. Zakochał się w jednej z najpiękniejszych kobiet w całym mieście – Monnie Giovannie. By zdobyć jej serce, organizował wystawne przyjęcia oraz składał jej kosztowne podarunki.
Wybranka nie była przychylna Federigowi, a on sam popadł w biedę. Pozostała mu jedna posiadłość oraz wspaniały, niezwykle przezeń ceniony sokół. Jednak uczucie pod adresem pięknej damy nie wygasło, a nawet stało się mocniejsze. Szlachcic znalazł schronienie w swym „majątku” i tam spokojnie znosił cierpienie.
Któregoś dnia mąż Monny Giovanny, spisawszy testament, zmarł. Wszystkie bogactwa pozostawił swemu synowi. Pogrążona w żałobie matka zabrała chłopca i wyruszyła do jednej z posiadłości letnich, która znajdowała się niedaleko domu Federiga. Tam szlachcic zaprzyjaźnił się z dzieckiem ukochanej kobiety.
Nieszczęścia nie opuszczały Monny Giovanny – jej ukochany syn zapadł na poważną chorobę. Pragnąca poprawy jego stanu matka wciąż pytała, co może dla niego uczynić. Jedynym żądaniem chłopca było otrzymanie sokoła należącego do Federiga. W czasie wspólnych polowań pokochał on wspaniałego ptaka.
Monna Giovanna długo zastanawiała się, co powinna uczynić. Dopiero pogłębiające się cierpienie syna skłoniło ją do złożenia wizyty szlachcicowi. Pragnąc zachować się obyczajnie, złożyła wizytę, zapowiadając się na obiad. Gdy towarzystwa dotrzymywała jej żona chłopa, Federigo starał się przyrządzić potrawę godną damy. Jednak jego majątek znacznie uszczuplał. Wtedy dostrzegł ukochanego sokoła i postanowił podać go Monnie Giovannie.
Gdy bohaterowie zasiedli do stołu, kobieta wyjawiła prawdziwy powód swej wizyty, mówiąc o ciężkiej chorobie syna. Usłyszawszy to, Federigo zapłakał, gdyż nie mógł spełnić jej prośby. Kiedy pokazał jej pióra, szpony i dziób ptaka, zaczęła ganić go, lecz później doceniła szlachetność jego duszy, której nie złamały lata ubóstwa.
Niebawem syn Monny Giovanny zmarł. Wtedy cały majątek stał się jej własnością. Długi czas tonęła w łzach, ale jej bracia nalegali, by znalazła nowego męża, który będzie umiał zarządzać bogactwem. Powiedziała, że może poślubić jedynie Federiga, pamiętając o jego poświęceniu. Bracia nie chcieli zaakceptować jej pomysłu, lecz wkrótce przekonali się, że wybranek ich siostry jest szlachetnym człowiekiem. Para pobrała się, a później żyła szczęśliwie, dobrze zarządzając posiadanym majątkiem.
Napisany przez Jana Andrzeja Morsztyna epigramat „Niestatek Prędzej kto wiatr ” znalazł się w pierwszej księdze zbioru poetyckiego „Lutnia” który...
Streszczenie Żył sobie pewien szewczyk którego nazywano Dratewką. Zajmował się szyciem butów ale zajęcie to nie przynosiło mu zbytnich dochodów. Choć...
Streszczenie Część I Powieść poprzedza dedykacja dla żony Krystyny i cytat z „Domu umarłych” Fiodora Dostojewskiego. Witebsk – Leningrad – Wołogda...
Wiesz Franciszka Karpińskiego „Do Justyny. Tęskność na wiosnę” należy do najbardziej znanych przykładów polskiej XVIII-wiecznej liryki miłosnej. W...
Karol Wojtyła to postać niezwykle istotna dla dziejów świata w XX stuleciu. Trudno rozważać jego ostatnie ćwierćwiecze bez uwzględnienia Jana Pawła II. Zadumani...
„Potęga smaku” Zbigniewa Herberta to wiersz który odnosi się do konkretnej sytuacji społeczno-politycznej Polski a mianowicie czasów PRL-u. Tekst...
Streszczenie Życie Buby nieco różni się od życia jej rówieśniczek. Upływa jej ono na brydżu granym ze znajomymi dziadka oraz na krótkich chwilach...
Streszczenie Przedmowa Polska od niemal pół wieku jest ofiarą okrucieństwa bezwzględnych władców a zarazem krajem zamieszkanym przez ludzi gotowych do największych...
Streszczenie Królestwo Niebieskie porównane jest do człowieka który przekazał służącym majątek przed podróżą. Jednemu dał 5 talentów...