„Szkoła ateńska” to fresk, który został stworzony przez artystę o nazwisku Rafael Santi. Dzieło powstało w epoce renesansu. Znajdujący się w Pałacu Watykańskim fresk jest szesnastowiecznym dziełem, które w znakomity sposób oddaje renesansowe zainteresowanie starożytnością.
Na obrazie przedstawiony został zbiór postaci, wszystkie z nich to starożytni filozofowie. Całą grupa uwieczniona została za pomocą barw takich jak zieleń, niebieski, żółć czy też biały. Namalowani zostali na jasnym tle, które stanowi zobrazowanie wnętrza budynku.
Postaciami, które najbardziej rzucają się w oczy odbiorcy obrazu są z pewnością Arystoteles oraz Platon, którzy uwiecznieni zostali na szczycie schodów. Platon jest osobą, która wskazuje na niebo. Jest to odwołanie do koncepcji filozofa, który między innymi głosił istnienie świata idei. Arystoteles, w przeciwieństwie do niego, wskazuje ręką w dół.
Po dwóch stronach filozofów znajdują się osoby, które prezentować mają ich zwolenników oraz uczniów. Inne ważne osoby, które zostały uwiecznione na obrazie to między innymi trzymający otwartą księgę Pitagoras czy siedzący na schodach Diogenes. Poniżej niego widoczna jest postać Heraklita. Ważnym filozofem, który został przedstawiony na obrazie jest także Epikur. Odnaleźć można również Sokratesa.
Całość jest nie tylko wyrazem renesansowego zainteresowania starożytnością. Choć o tym połączeniu świadczyć może nie tylko tematyka, ale i obdarzenie Heraklita twarzą Michała Anioła czy uwiecznienie Platona z twarzą Leonarda da Vinci. Jest także przedstawieniem różnorodności i pochwałą rozumu. Filozofia jako nauka wydaje się godna pochwały i uwiecznienia. Prezentowane poglądy nie zostały poddane hierarchizacji. Współistnieją one obok siebie.
Łatwym jest opisanie i odnalezienie poszczególnych postaci. Szczegółowość przedstawienia oraz obdarzenie ich poszczególnymi atrybutami jest bezpośrednim odwołaniem do starożytnych filozofów. Świadczy ono nie tylko o niezwykłym kunszcie artysty, ale i o jego znajomości tematyki, którą uwiecznił.
Liberalizm to nurt polityczny (ideologia) kładący szczególny nacisk na wolność polityczną i gospodarczą. Historycy idei doszukują się korzeni liberalizmu już...
„Mistrz i Małgorzata” to powieść paraboliczna w której ponad poziomem znaczeń dosłownych wynikających z sensu współczesnej fabuły nadbudowany...
Motywy autotematyczne są powszechne w sztuce i literaturze. Skąd to wynika? Sądzę że artyści jak wszyscy potrzebują udowodnienia samym sobie iż to czym się zajmują...
Powstanie świata to wydarzenie które w literaturze jest opisywane przede wszystkim w Biblii oraz Mitologi. Można powiedzieć że znakomita większość późniejszych...
Staś i Nel znajdowali się razem z Arabami na pustyni. Dzień był niezwykle ciepły a w powietrzu wyczuwalny był dziwny zapach. Beduini dostrzegli oznaki działalności złych...
W swojej twórczości William Szekspir często odwoływał się do dorobku kultury klasycznej. Będąc jeszcze uczniem szkoły w Stratford przyszły dramaturg miał sposobność...
Inwokacja rozpoczynająca „Pana Tadeusza” jest być może najbardziej rozpoznawalnym fragmentem polskiego dzieła literackiego. Ta rozbudowana apostrofa stanowi nawiązanie...
Telemachu synu mój najdroższy niezwykle jestem szczęśliwy że los zezwolił mi na powrót do ziemi ojczystej. Rad jestem z tego tym bardziej gdyż niejednokrotnie...
Poeci od wieków wypominali swoim rodakom wady i przywary. Satyra była środkiem który miał na celu poprawę obyczajów i sytuacji politycznej zmotywowanie...