Streszczenie
Hej, wysoko ci u nas technika stanęła, wysoko...
Pan młody posiadał leżące pod lasem laboratorium, dwa reaktory oraz zakład chemicznej syntezy. Z kolei majątek panny młodej składał się z ofiarowanej przez ojca siłowni oraz 6 patentów z biochemii. Młodzi, jak uznano, byli więc odpowiednio dobrani. Wkrótce ogłaszano w Atomicach zbliżające się wesele.
Narrator akurat walcował blachę na zimno, gdy brat panny młodej przyszedł zaprosić go na uroczystość. Postawny uczony wytarł bose stopy, pochwalił Boga i wszedł do pomieszczenia. Rozmowę utrudniały nieustannie latające odrzutowce (uwiły sobie gniazda za stodołą). Zapraszając przyjaciela, brat panny młodej powiedział, że chciałby, aby wesele obyło się bez awantur.
W końcu nadszedł czas wesela. Zbiegło się ono z pracami przekształcającymi przyrodę. To, co było zalesione, ucywilizowano, pustynie zostały zaś zalesione. Dlatego też droga na przyjęcie nieco narratorowi się wydłużyło.
Kiedy narrator dotarł na wesele, trwały oczepiny. Druhny śpiewały: Jak cię będą czepić, / spojrzyj do powały, / żeby twoje dzieci / czarne oczka miały. Po chwili wykonano pannie młodej elektrolizę i zaprowadzono ją do komory ciśnień.
Schodzili się ludzie (ubrani w ludowe termostaty), a zabawa trwała w najlepsze. Około północy na środek sali wyskoczył młody Smyga i zaczął śpiewać: Już się przed wsią naszą / jasna przyszłość mości, / przez szczęście społeczeństwa / do szczęścia ludzkości! / Oj, dana, oj, dana! Jego przyśpiewka spodobała się wszystkim, a na środek wyskoczył młody Pieg i śpiewnie odpowiedział: Najpierw trzeba zacząć / od spraw moralności: / do szczęścia społeczeństw / przez ducha czystości! / Hop, dziś!
Melodyczna wymiana zdań rozochociła towarzystwo. Ludzie zaczęli krzyczeć, aby Smyga odciął się Piegowi. Ten nie zaintonował kolejnej pieśni, ale wyjął głowicę atomową i strzelił w Piega, który wypuścił rakietę. Minęło kilka sekund, a zabawa przerodziła się w regularną walkę prowadzoną na bomby i rakiety (w sali pojawiła się nawet typowa dla napromieniowanych miejsc roślinność). Sytuację uspokoił dopiero gospodarz wesela, który rozpylił gazy bojowe.
Narrator opuścił salę bankietową, a drogę do domu oświecało mu promieniowanie. Szło mu się całkiem przyjemnie, choć pewien dyskomfort sprawiały dodatkowe nóżki, które wyrastały z każdej strony jego ciała. Kiedy już dotarł do domu, położył się w bezpiecznym miejscu (obawiał się pająków, gdyż wyraźnie upodobnił się do chrząszcza) i zasnął, wspominając zabawę na hucznym weselisku.
Plan wydarzeń
1. Opis stanu posiadania młodej pary.
2. Zapowiedź wesela.
3. Wizyta brata panny młodej u narratora i wręczenie zaproszenia.
4. Krótka rozmowa, w czasie której na jaw wychodzą obawy brata panny młodej (chciał, aby wesele przebiegło spokojnie).
5. Rozpoczęcie prac przekształcających przyrodę.
6. Dzień wesela.
7. Dłuższa droga narratora.
8. Oczepiny.
9. Zabawa.
10. Piosnka Smygi.
11. Odpowiedź Piega.
12. Regularna walka prowadzona przy użyciu bomb i rakiet.
13. Interwencja gospodarza (gazy bojowe).
14. Powrót narratora do domu.
15. Wspomnienia z hucznego weseliska.
Streszczenie Prometeusz który był jednym z tytanów uznawany jest za stwórcę człowieka. Wykradł kilka iskier z rydwanu słońca i z tego stworzył ludzką...
Wiesz Czesława Miłosza „O książce” pochodzi z 1934 roku. W tym okresie przyszły noblista działał w wileńskiej grupie poetyckiej „Żagary” a jego...
Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....
Geneza „Antygona” to antyczna tragedia grecka autorstwa Sofoklesa. Jest jednym z siedmiu zachowanych w całości utworów tego twórcy. Sofokles często...
W „Piosence pasterskiej” Czesław Miłosz odwołuje się do toposu arkadii. Wizja krainy szczęśliwości wiecznej wiosny i dostatku od stuleci pojawiała się w...
Geneza Według ustaleń historyków literatury (mam tu na myśli przede wszystkim Mariana Plezię) utwór pisany był na zlecenie najpewniej jakiegoś dostojnika...
W Pieśni XII (Niemasz i po drugi raz niemasz wątpliwości) Kochanowski porusza temat zaskakują swoją aktualnością. Otóż odnosi się do zazdrości która zawsze...
Geneza „Szewcy” to ostatni dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dzieło powstawało aż przez siedem lat (1927 - 1934) co związane było z rozczarowaniem autora...
Streszczenie: „Krótka rozprawa...” została wydana przez Reja w 1543 roku w Krakowie pod pseudonimem Ambroży Korczbok Rożek. Jej pełen tytuł to „Krótka...