Sonety „Z chałupy” to cykl młodzieńczych wierszy Jana Kasprowicza publikowanych na łamach „Głosu” w 1888 roku. Poeta pomimo zastosowania formy sonetu zachował w utworach składających się na cykl styl reportażowy. Nie znajdziemy tu wielu figur poetyckich ani lirycznego nastroju. Zamiast tego pojawiają się naturalistyczne, przejmujące obrazy. W tekstach tych mamy do czynienia z problematyką społeczną. Kasprowicz w niemal realistyczny sposób pokazał biedę kujawskiej wsi i wszystkie bolączki ówczesnych chłopów: skrajne ubóstwo brak dostępu do edukacji, higieny i konieczność ciężkiej pracy na roli bez perspektyw na przyszłość.
Prawda emanująca z sonetów wypływa również z osobistych doświadczeń autora, który wykorzystał tu swoje wspomnienia z dzieciństwa. Jako syn chłopa Kasprowicz przeszedł bowiem długą i ciężką drogę do zdobycia edukacji. W postawie podmiotu lirycznego widać solidarność z wiejskim światem i współczucie dla opisywanych postaci. Autor skupia się na historiach poszczególnych jednostek, które mają wymiar reprezentatywny dla chłopskiej doli. Przytacza na przykład dzieje samotnej matki, która pozbawiona środków do życia, sprzedała ziemię, a potem osierociła dzieci czy zwraca uwagę na ciężki los chłopskich dzieci zmuszonych do morderczego wysiłku.
Geneza Opowieść o dziejach Ani która zamieszkała na Zielonym Wzgórzu inspirowana była rzeczywistym wydarzeniem. Znana autorce para chciała adoptować chłopca...
Geneza „Córka czarownic” to powieść autorstwa Doroty Terakowskiej. Jest to hołd autorki złożony ukochanym pisarzom fantasy takim jak J. R. R. Tolkien...
Streszczenie „Rok 1984” to powieść Georga Orwella. Jej akcja toczy się w przyszłości (z punktu widzenia autora) w Anglii. Kraj znajduje się pod rządami totalitarnej...
„Pamiętnik z powstania warszawskiego” jest rodzajem autobiografii Mirona Białoszewskiego. W trakcie narracji autor miesza plany czasowe – współczesny...
„Stary Prometeusz” to wiersz Zbigniewa Herberta w którym poeta przedstawia odmienny od utrwalonego w tradycji wizerunek mitologicznego tytana. W tekście tym...
„Dżuma” to najsłynniejsza powieść Alberta Camusa. Jej głównym bohatera a także narratorem (co okazuje się pod koniec dzieła) jest lekarz Bernard Rieux....
Streszczenie Niobe córka Tantalosa wyszła za mąż za władcę Teb – Amfiona. Mieli wspólnie czternaścioro dzieci. Dumna Niobe uważała że to ją powinno...
„Lolita” to najsłynniejsza (i najbardziej kontrowersyjna) powieść Vladimira Nabokova. Książka ukazała się w 1955 roku. Jej głównym bohaterem a zarazem...
Streszczenie Pierwsze dziecko bohatera powieści i jego żony (Zofii) przyszło na świat w roku 1919. Radosny dzień narodzin Krystyny poprzedzony został jednak smutnym wydarzeniem...
