Unikalne i sprawdzone teksty

Nie ma tu nic szczególnego... – interpretacja i analiza

„Nie ma tu nic szczególnego...” to wiersz Jana Kasprowicza z tomu „Księga ubogich”. Stanowi on wyraz miłości poety do górskiego pejzażu i prostego życia na wsi. Natura, zdaniem podmiotu, rozwiązuje wszystkie problemy ludzkiej egzystencji: troskę o codzienny byt, rozterki duchowe, a także otwiera istotę ludzką na sferę eschatologii.

Wiersz posiada regularną, prostą budowę klamrową; otwiera go i kończy ta sama strofa, co świadczy o zamkniętej i przemyślanej wizji świata. Poeta wychwala prostotę życia wśród przyrody, prezentuje swoją drewnianą chatę w otoczeniu górskiego krajobrazu i zaznacza, że „nie ma tu nic szczególnego”. Określenie to maskuje jednak prawdziwą naturę opisywanego miejsca, ponieważ w prostej chacie u podnóży Tatr kryje się wielka tajemnica świata.

Przyroda otaczająca dom poety jest bytem upsychicznionym, głęboko związanym z człowiekiem i odpowiadającym na jego potrzeby. Sama chata posiada skalne fundamenty, co odsyła do biblijnej przypowieści o domu zbudowanym na skale, symbolu trwałości. Jasienie rosnące przed chatą ochraniają ją przed wiatrem, ale też przed złem. Poeta określa je jako „pewne siebie”, co akcentuje ich siłę, niczym rosłych żołnierzy.

W tekście odnajdujemy również inne antropomorfizacje, np. trawy, które „śmiać się umieją”. Cały pejzaż: las, potok, łąka nastraja podmiot optymistycznie. W przeciwieństwie do innych ludzi, do których zwraca się kilkakrotnie w formie apostrofy i pytań retorycznych, odczuwa on duchowy spokój. Ludzie ci są nękani przez strach, zbytnią dociekliwość, tęsknotę; pożądają bogactwa i ciągle gdzieś gonią. Pragną sukcesu, pieniędzy, ale też rozwiązania zagadki bytu i nieśmiertelności.

Tymczasem człowiek żyjący w symbiozie z naturą nie traci energii na takie działania. Jego bogactwem są skarby przyrody, wie, że świat to wielka tajemnica, której nie można dociec i nie lęka się śmierci, jest ona bowiem naturalnym składnikiem życia – przychodzi jak noc po pracowitym dniu.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Mit o Prometeuszu - streszczenie...

Streszczenie Prometeusz który był jednym z tytanów uznawany jest za stwórcę człowieka. Wykradł kilka iskier z rydwanu słońca i z tego stworzył ludzką...

O książce – interpretacja i...

Wiesz Czesława Miłosza „O książce” pochodzi z 1934 roku. W tym okresie przyszły noblista działał w wileńskiej grupie poetyckiej „Żagary” a jego...

Zbrodnia i kara – opracowanie...

Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....

Antygona Sofokles - opracowanie...

Geneza „Antygona” to antyczna tragedia grecka autorstwa Sofoklesa. Jest jednym z siedmiu zachowanych w całości utworów tego twórcy. Sofokles często...

Piosenka pasterska – interpretacja...

W „Piosence pasterskiej” Czesław Miłosz odwołuje się do toposu arkadii. Wizja krainy szczęśliwości wiecznej wiosny i dostatku od stuleci pojawiała się w...

„Kronika polska” Galla Anonima...

Geneza Według ustaleń historyków literatury (mam tu na myśli przede wszystkim Mariana Plezię) utwór pisany był na zlecenie najpewniej jakiegoś dostojnika...

Nie masz i po drugi raz nie masz...

W Pieśni XII (Niemasz i po drugi raz niemasz wątpliwości) Kochanowski porusza temat zaskakują swoją aktualnością. Otóż odnosi się do zazdrości która zawsze...

Szewcy – opracowanie interpretacja...

Geneza „Szewcy” to ostatni dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dzieło powstawało aż przez siedem lat (1927 - 1934) co związane było z rozczarowaniem autora...

Krótka rozprawa między trzeba...

Streszczenie: „Krótka rozprawa...” została wydana przez Reja w 1543 roku w Krakowie pod pseudonimem Ambroży Korczbok Rożek. Jej pełen tytuł to „Krótka...