„Rozmiłowała się ma dusza...” to wiersz Jana Kasprowicza pochodzący z tomu „Księga ubogich” (1916). Liryk ma charakter poetyckiego wyznania podmiotu, który odczuwa głęboką więź z otaczającą go naturą. Wiersz posiada regularną budowę, o stałej ilości sylab i układzie rymów abab. Harmonijna struktura tekstu świadczy o wewnętrznym spokoju podmiotu oraz o tym, że dostrzega on również harmonię w świecie przyrody.
W wierszu mamy do czynienia z paralelizmem składniowym. Każdą strofę otwiera anaforyczne powtórzenie zdania „rozmiłowała się ma dusza…”, w trzecim wersie pojawia się zaś ta sama konstrukcja „gdy druh mój…”. Jest to figura stylistyczna właściwa dla poezji ludowej. Leksykalna warstwa tekstu została oparta o słownictwo z dwóch porządków: świata ducha („dusza”, „miłować”, „śmierć”) oraz świata natury.
Podmiot podkreśla niemal mistyczną więź pomiędzy tymi dwiema sferami. Człowiek jest tu nieodłączną cząstką przyrody i czerpie z niej duchową siłę, z kolei przyroda jest niejako obdarzona własną, niezależną duchowością. W wierszu mamy do czynienia z zestawieniem kontrastowych elementów świata. Cisza zderza się tu z głośnym dźwiękiem: „cichy szelest drzew” i „głośne odmęty fal”, a światło z ciemnością: „twórcze promienie zórz” i „przepastnej nocy mgły”.
Warto zwrócić uwagę na zastosowane w tekście epitety, ponieważ służą one nie tylko unaocznieniu tego, o czym się mówi, ale także są nośnikiem ukrytego znaczenia. Określenie „twórcze promienie zórz” odsyła do aktu boskiej kreacji świata, z kolei „przepastne mgły nocy” kojarzą się z piekłem i otchłanią. Słońce określone za pomocą pięknej metafory: „życia płomienny stróż” przywodzi natomiast na myśl anioła postawionego przez Boga na straży edenu.
Znamienne, że podmiot akceptuje oba te oblicza natury i oba miłuje; zarówno światło, jak i ciemność. Kasprowicz wyraża zatem afirmację świata we wszystkich jego przejawach. Zarówno szczęście, jak i cierpienie mają swoje miejsce w rzeczywistości. Podmiot swoim druhem nazywa delikatny „wiew” i słońce, ale też burzę i śmierć.
Krajobraz wiejski przedstawia niewielkie domy jedna drogę oraz ciągnące się niemalże w nieskończoność pola. Domki stoją w równych rzędach. Część z nich wydaje...
Streszczenie Hania i Jacek to para nastolatków których łączy znajomość. Czytelnik ma okazję poznać ich codzienność i towarzyszyć bohaterom w niej. Hania...
„Spójrzmy prawdzie w oczy” to wiersz Stanisława Barańczaka. Utwór oparty jest na grze ze znanym związkiem frazeologicznym. Spojrzenie prawdzie w...
Geneza Powieść stanowi dziś prawdopodobnie najpopularniejszy gatunek literacki więc często jesteśmy skłonni zapominać o tym że pojawiła się stosunkowo niedawno. Prawdopodobnie...
Streszczenie Pierwszym z wieków ludzkości był wiek złoty. Przypadał on na czas panowania Kronosa. Był to okres niezwykle dobry dla ludzi. Mieli oni czas na uczty...
Ogólna charakterystyka Ewangelia według św. Jana to ostatnia Ewangelia znajdująca się w „Nowym Testamencie”. Jej autorstwo przypisuje się Janowi który...
Dzieło Andrzeja Frycza Modrzewskiego to jeden z ciekawszych owoców staropolskiej polskiej myśli politycznej. Kilka słów należy poświęcić samemu autorowi....
Geneza „Lot nad kukułczym gniazdem” to debiutancka powieść Kena Keseya. Jak się czasem zdarza debiut okazał się najważniejszym dziełem w dorobku autora. Do...
Kraków to miejscowość w której mieszkam Jest to miejsce niezwykłe które chętnie odwiedzają turyści z całego świata. Ja także bardzo je lubię i...