„Krzak dzikiej róży w ciemnych smreczynach” to cykl liryków tatrzańskich Jana Kasprowicza. Składa się on z czterech sonetów o tej samej tematyce. Sonety są ze sobą mocno powiązane – wszystkie stanowią poetycki opis tytułowego krzaku dzikiej róży obserwowanego o różnych porach dnia. Czasoprzestrzeń wiersza została zatem wpisana w symboliczny porządek cyklu dobowego.
Na pierwszy plan w ideowej wymowie wierszy wysuwają się symboliczne znaczenia opisywanego krajobrazu. Krzak dzikiej róży to symbol życia, miłości i radości. Cechy te podkreślają epitety obfitujące w intensywne barwy. Krzak posiada np. „pąs krwawy” – krew przywodzi na myśl życie. Z kwiatem róży kontrastuje z kolei powalona przez burzę, spróchniała limba – symbol śmierci i przemijania. Znamienne, że mamy tu również do czynienia z wyraźnym paradoksem: róża, z natury bardzo krucha i nietrwała (poeta podkreśla, że tuli się ona ze strachu do skał) należy do sfery życia, z kolei limba – potężne, ogromne drzewo - leży martwa.
W wierszu zaznacza się wyraźną zmianę optyki widzenia – podmiot obserwuje krzak róży i limbę od wczesnego świtu aż po zmrok. Zmieniającym się porom dnia odpowiada zmiana barw, nastroju, a także scenerii. W ciągu dnia obraz ożywiają pojawiające się zwierzęta: ptaki, kozice i świstak. Wczesnym świtem i o zmierzchu niczym w impresjonistycznych pejzażach zacierają się kontury świata, a barwy łączą się ze sobą i mienią w blaskach i cieniach.
Warto również zwrócić uwagę na nagromadzenie określeń wskazujących na koloryt lokalny – krajobraz tatrzański: smreczyny, turnia, siklawa, granie, Krywań.
Wraz ze zbliżaniem się zmroku narasta również niepokojący nastrój tekstu. Pojawia się lęk przed nocą, ciemnością, ale także przed przemijaniem i śmiercią. Liryk w obrazowy sposób pokazuje współistnienie życia i śmierci w porządku natury – oba te stany wzajemnie się warunkują i przenikają.
„Pantofelek” to utwór Andrzeja Bursy. Przestawia coś w rodzaju dialogu dwóch postaci (choć widzimy wypowiedzi tylko jednej z nich). Podmiot liryczny...
Streszczenie Epizod o Kainie i Ablu dotyczył czasów nieco późniejszych niż grzech pierworodny Adama i Ewy ale funkcjonuje jako jego efekt. Kain był starszym...
Streszczenie Wydarzenia dzieją się podczas II wojny światowej. Poznajemy Bruna – ośmioletniego chłopca któremu nic nie brakuje gdyż ma dom i kochająca go...
„Wczorajszemu” to wiersz Tadeusza Gajcego napisany w 1942 roku w okupowanej Warszawie. Tekst jest osadzony w problematyce wojennej. Poeta przedstawia grozę doświadczenia...
Analiza „Między nami nic nie było” to utwór składający się z czterech strof. Pierwsza z nich rozpoczyna się wykrzyknieniem podkreślającym brak związku...
Rapsod to utwór poświęcony pamięci bohaterów i ich czynów. Nierzadko stanowi fragment większej całości (np. epopei) lecz funkcjonuje także jako autonomiczna...
Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....
Streszczenie Franciszek z Asyżu podejmuje decyzję o wyrzeczeniu się wszystkich materialnych dóbr tego świata oraz pokus cielesnych i wstępuje na drogę ubóstwa...
Streszczenie Oto nadchodzi koniec świata. Oto nadciąga zbliża się czy raczej przypełza mój własny koniec świata. Był beznadziejny dzień jesienny. Główny...