„Zdążyć przed Panem Bogiem” nie posiada prostej struktury narracyjnej. Tekst to rozmowy Hanny Krall z Markiem Edelmanem, jednym z przywódców powstania w warszawskim getcie. Rozmowy owe pełne są dygresji, a wątki poboczne rozwijają się w kilkustronnicowe dyskusje. Tak jest na przykład ze sprawą ryb, które miał malować Mordechaj Anielewicz, by jego matka mogła sprzedać je jako świeże. Wątek ten wspomniany jest na pierwszych stronach, opisujących początki powstanie w getcie (1943). Autorka poświęca mu jednak więcej miejsca, gdy opisuje wzburzenie, jakie wywołał on wśród czytelników fragmentów opublikowanych w prasie. Ludzie nie mogli pogodzić się taką demitologizacją przywódcy powstania.
W kolejnej retrospekcji Edelman opisuje warunki życia w getcie. Mówi o wszechobecnym głodzie, prowadzącym nawet do kanibalizmu, a także epidemiach, takich ja tyfus. Wypowiada się także inni lekarze, którzy przeżyli likwidację getta lub wojnę.
Ten opis przechodzi z kolei w historię o pionierskiej operacji serca (odwrócenie krwiobiegu). Lekarze, którzy w czasie wojny zdobyli praktykę, wyjmując odłamki z serc, stają się prekursorami nowoczesnych metod chirurgicznych. Wśród nich jest Edelman.
Dalej Edelman opowiada, że jako goniec szpitalny liczył Żydów, których Niemcy zwoływali na Umschlagplatz, by wywieźć ich do Treblinki i zgładzić w komorach gazowych. Rozmówcę Hanny Krall oburza opinia niektórych, że śmierć w obozie była „gorsza” niż śmierć z bronią w ręku. Edelman jednak chciał uniknąć upokorzeń, których Niemcy nie szczędzili Żydom. Zaangażował się więc w konspiracyjną Żydowską Organizację Bojową (ŻOB). Wielką trudnością było zorganizowanie broni – Edelman opisuje dokładnie, sposoby, przy pomocy których starali się zdobyć choć kilka rewolwerów.
Następnie przedstawione zostają sceny z walk w getcie oraz ewakuacja kanałami ostatniej grupy powstańców, którym udaje się przedrzeć na aryjską stronę. Edelman opowiada również o tym, jak został lekarzem. Zapisała go na studia żona, ale początkowo, pogrążony w depresji, nie uczęszczał na zajęcia. Dopiero później, przez przypadek, trafił na wykład, który go zafascynował. W medycynie odnalazł okazję do pomagania innym, a także do podejmowania odpowiedzialnych działań.
Plan wydarzeń:
1. Początek powstania (1943 wojna).
2. Retrospekcja: życie w getcie (wojna).
3. Opis operacji serca (powojnie)
4. Powstanie ŻOB (1942, wojna).
5. Wydostanie się z getta (1943)
6. Udział w postaniu warszawskim (1944)
7. Studia medyczne (po wojnie)