W „Innym świecie” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego występuje narracja pierwszoosobowa. Narratorem jest Gustaw, porte parole autora, postać, której autor wyraźnie nadaje cechy autobiograficzne. Taka konstrukcja narracji jest bardzo charakterystyczna dla prozy obozowej, występuje również np. w „Opowiadaniach” Tadeusza Borowskiego. Jej znaczenie polega na maksymalnym zbliżeniu tekstu literackiego do prozy autobiograficznej, a więc literatury faktu. Chodzi o uwiarygodnienie relacji z „innego świata”, który dla ludzi żyjących poza nim jest całkowicie nie do wyobrażenia.
Narracja w powieści Herlinga-Grudzińskiego jest niezwykle oszczędna i chłodna. Autor opisuje łagry z punkt widzenia zwykłego więźnia, ale jednocześnie unika ocen moralnych. Szczegółowo przedstawia degradację człowieka w radzieckich obozach, jednak nie wchodzi w rolę moralizatora. Pokazuje, że on sam również podlega tym samym prawom, co inni więźniowie. Podkreśla, że „człowiek jest ludzki w ludzkich warunkach”, w „innym świecie” jego człowieczeństwo ulega zaś swoistemu zawieszeniu. Nie oznacza to jednak, że bohater powieści godzi się na zło. Zrozumieć nie oznacza bowiem zapomnieć – wyraźną sympatią narratora cieszą się skazańcy, którym mimo wszystko udało się zachować podstawową godność.
Ważną cechą narracji w „Innym świecie” jest fakt, że koncentruje się ona przede wszystkim na historiach poszczególnych ludzi. Autora interesuje nie tyle sam mechanizm funkcjonowania łagrów, co ludzkie reakcje i wpływ obozów na zachowania skazańców.
W okresie renesansu jedną z najbardziej rozpowszechnionych maksym stały się słowa Terencjusza: człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce . Oznaczały one że...
Współczesny świat co raz zadziwia nas kolejnymi zmianami. Nowe technologie sprawiają że życie ludzi jest coraz łatwiejsze kolejne choroby zostają pokonane przez...
Odpowiedź na pytanie czy kultura polska jest kulturą o cechach mieszczańskich nie jest odpowiedzią łatwą. Można bowiem w polskiej kulturze dostrzec elementy twórczości...
Pierwszy dzień w szkole zawsze jest dla ucznia wydarzeniem stresującym. W końcu wracamy po długich wakacjach w czasie których przywykliśmy do błogiego lenistwa późnego...
Bal u Senatora stanowi obszerny fragment sceny VIII trzeciej części „Dziadów” która zatytułowana jest „Pan Senator”. Główną...
Wiek XIX przyniósł ludzkości niesamowity rozwój cywilizacyjny (w porównaniu z poprzednimi epokami). Ludziom wydawało się że przed nimi już tylko dalszy...
Definicja i wyznaczniki Powieść epistolarna to odmiana powieści która jest niezwykła przede wszystkim przez swoją budowę. Jak sama nazwa wskazuje jest to powieść...
Śmierć choć nieuchronna nigdy nie jest łatwa. W jej obliczu każdy człowiek czuje się zagubiony przerażony. Niezależnie czy to jego dotyczy to co nieuchronne czy jego...
Jestem zagrodnikiem – posiadam własne pole choć może odpowiedniejszym określeniem byłby własny kawałek ziemi. Od samego rana staram się pracować. Moje wyjcie na...
