Unikalne i sprawdzone teksty

Narrator i narracja w „Innym świecie” – charakterystyka | wypracowanie

W „Innym świecie” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego występuje narracja pierwszoosobowa. Narratorem jest Gustaw, porte parole autora, postać, której autor wyraźnie nadaje cechy autobiograficzne. Taka konstrukcja narracji jest bardzo charakterystyczna dla prozy obozowej, występuje również np. w „Opowiadaniach” Tadeusza Borowskiego. Jej znaczenie polega na maksymalnym zbliżeniu tekstu literackiego do prozy autobiograficznej, a więc literatury faktu. Chodzi o uwiarygodnienie relacji z „innego świata”, który dla ludzi żyjących poza nim jest całkowicie nie do wyobrażenia.

Narracja w powieści Herlinga-Grudzińskiego jest niezwykle oszczędna i chłodna. Autor opisuje łagry z punkt widzenia zwykłego więźnia, ale jednocześnie unika ocen moralnych. Szczegółowo przedstawia degradację człowieka w radzieckich obozach, jednak nie wchodzi w rolę moralizatora. Pokazuje, że on sam również podlega tym samym prawom, co inni więźniowie. Podkreśla, że „człowiek jest ludzki w ludzkich warunkach”, w „innym świecie” jego człowieczeństwo ulega zaś swoistemu zawieszeniu. Nie oznacza to jednak, że bohater powieści godzi się na zło. Zrozumieć nie oznacza bowiem zapomnieć – wyraźną sympatią narratora cieszą się skazańcy, którym mimo wszystko udało się zachować podstawową godność.

Ważną cechą narracji w „Innym świecie” jest fakt, że koncentruje się ona przede wszystkim na historiach poszczególnych ludzi. Autora interesuje nie tyle sam mechanizm funkcjonowania łagrów, co ludzkie reakcje i wpływ obozów na zachowania skazańców.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Czy chciałbyś być uczniem Akademii...

Przygody jakich doświadczyli uczniowie niezwykłej rozbudzającej wyobraźnię Akademii Pana Kleksa dowodzą że nauka w tej dość nietypowej szkole dla każdego z nas mogłaby...

Pupa, gęba, łydka – symbolika

Język „Ferdydurke” można scharakteryzować jako żywy dynamiczny i bardzo oryginalny. Autor posługuje się różnymi stylami (wysokim średnim niskim) dostosowuje...

Arystokracja w „Lalce” – przedstawiciele...

Scena w której Wokulski dostrzega pannę Łęcką siedzącą w teatralnej loży ma symboliczne znaczenie. Od tego momentu zamożny kupiec będzie starał się wspiąć...

Narracja w „Chłopach”

W „Chłopach” Władysława Reymonta mamy do czynienia z narracją charakterystyczną dla powieści modernistycznej. Jej główną cechą jest synkretyzm stylistyczny....

Reportaż – jeden dzień w porcie...

Drodzy czytelnicy! W związku z zainteresowaniem jakie wywołała u was książka Ernesta Hemingwaya „Stary człowiek i morze” postanowiliśmy przyjrzeć się bliżej...

Werter jako bohater romantyczny

Werter - tytułowy bohater głośnej powieści Johanna Wolfganga von Goethego - to postać doskonale znana wszystkim miłośnikom literatury. Od lat budzi on skrajne opinie gromadząc...

W jaki sposób potęga przeznaczenia...

Refleksja nad przeznaczeniem towarzyszy ludzkości od tysięcy lat. Dotyczy ona nie tylko koncepcji historii (determinizm – wszystko jest zaplanowane – oraz indeterminizm...

Znaczenie tytułu „Przedwiośnie”...

„Przedwiośnie” to jedna z najważniejszych i najbardziej cenionych powieści w obfitym dorobku Stefana Żeromskiego. W utworze tym autor poruszył bardzo ważny...

Charakterystyka porównawcza Gerwazego...

Gerwazy Rębajło i Maciek Dobrzyński są niezwykle ciekawymi i bardzo wyrazistymi bohaterami drugoplanowymi „Pana Tadeusza” którzy pomimo niskiej pozycji...