W „Innym świecie” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego występuje narracja pierwszoosobowa. Narratorem jest Gustaw, porte parole autora, postać, której autor wyraźnie nadaje cechy autobiograficzne. Taka konstrukcja narracji jest bardzo charakterystyczna dla prozy obozowej, występuje również np. w „Opowiadaniach” Tadeusza Borowskiego. Jej znaczenie polega na maksymalnym zbliżeniu tekstu literackiego do prozy autobiograficznej, a więc literatury faktu. Chodzi o uwiarygodnienie relacji z „innego świata”, który dla ludzi żyjących poza nim jest całkowicie nie do wyobrażenia.
Narracja w powieści Herlinga-Grudzińskiego jest niezwykle oszczędna i chłodna. Autor opisuje łagry z punkt widzenia zwykłego więźnia, ale jednocześnie unika ocen moralnych. Szczegółowo przedstawia degradację człowieka w radzieckich obozach, jednak nie wchodzi w rolę moralizatora. Pokazuje, że on sam również podlega tym samym prawom, co inni więźniowie. Podkreśla, że „człowiek jest ludzki w ludzkich warunkach”, w „innym świecie” jego człowieczeństwo ulega zaś swoistemu zawieszeniu. Nie oznacza to jednak, że bohater powieści godzi się na zło. Zrozumieć nie oznacza bowiem zapomnieć – wyraźną sympatią narratora cieszą się skazańcy, którym mimo wszystko udało się zachować podstawową godność.
Ważną cechą narracji w „Innym świecie” jest fakt, że koncentruje się ona przede wszystkim na historiach poszczególnych ludzi. Autora interesuje nie tyle sam mechanizm funkcjonowania łagrów, co ludzkie reakcje i wpływ obozów na zachowania skazańców.
Władza od zawsze fascynowała zarówno artystów jak i odbiorców sztuki. Nie ma się czemu dziwić skoro zazwyczaj kojarzy się z nią potęga i bogactwo...
Rodzina jest istotną wartością dla polskiego społeczeństwa. W ciągu zaborów i okupacji jakich nie brakowało w czasie naszej najnowszej historii to właśnie grono...
„Czwórka” to niezwykle dynamiczny obraz który został namalowany przez Józefa Chełmońskiego w 1881 roku. Opis Obraz przedstawia pędzący powóz...
Powieść Stefana Żeromskiego zatytułowana „Przedwiośnie” to opowieść która przedstawia dzieje młodego Cezarego Baryki a jednocześnie poprzez jego przygody...
Nazwa renesans pochodzi od francuskiego słowa „renaissance” znaczącego odrodzenie. Doskonale odzwierciedla ono charakter tej epoki która narodziła się...
W okresie renesansu jedną z najbardziej rozpowszechnionych maksym stały się słowa Terencjusza: człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce . Oznaczały one że...
Powieść awangardowa to gatunek literacki który narodził się w XX stuleciu. Jego główną cechą było zerwanie z modelem powieści realistycznej a więc odejście...
„Książka nie jest tak fajna jak film!” – powiedział ostatnio mój kolega. „W filmie widzisz co robią bohaterowie słyszysz jak rozmawiają....
Dominującą kategorią estetyczną w „Szewcach” Witkacego jest groteska. Świat dzieła wykreowany został w taki sposób by zaprzeczyć prawidłowościom...
