Michaił Aleksiejewicz Kostylew to jeden z więźniów radzieckiego łagru w Jercewie. Zanim został aresztowany był studentem Akademii Morskiej we Władywostoku. Pochodził z rodziny robotniczej o sympatiach komunistycznych. Należał do partii, uczestniczył w zebraniach i wierzył w socjalistyczną ideologię. Któregoś dnia sięgnął jednak po literaturę francuską, pod wpływem której zaczął zmieniać swoje poglądy. Dzieła Balzaca, Stendhala i Flauberta przedstawiały świat bardziej skomplikowany, a jednocześnie ciekawszy niż ideologiczne uproszczenia.
Pewnego dnia Kostylew zwierzył się znajomemu, że jego zdaniem Zachód wcale nie potrzebuje komunizmu, ponieważ dobrze sobie radzi bez niego. W 1937 roku aresztowano właściciela wypożyczalni, z której student pożyczał literaturę i niedługo on sam znalazł się w więzieniu. Zarzucono mu szpiegostwo na rzecz obcych mocarstw. Podczas śledztwa Kostylew był dotkliwie torturowany, jednak to nie złamało młodego człowieka. Dopiero rok systematycznych przesłuchań połączonych z dręczeniem psychicznym doprowadził do tego, że bohater przyznał się do próby obalenia ZSRR przy pomocy obcych mocarstw. Został skazany na 10 łagru.
Początkowo Kostylew został zesłany do obozu w Mostowicy. Przydzielono go do lekkiej pracy inżyniera. Kiedy jednak mężczyzna zaczął dzielić się jedzeniem ze słabszymi, za karę wysłano go do ciężkiej pracy w lesie. Wkrótce stracił siły i załamał się. Pewnego dnia włożył rękę do ogniska, żeby wyciągnąć kawałek chleba, który upadł. W ten sposób odkrył metodę unikania pracy – podpalanie ręki.
Kostylewa przeniesiono do Jercewa, gdzie zaprzyjaźnił się z Gustawem, głównym bohaterem „Innego świata”. Mężczyzna niecierpliwie oczekiwał na widzenie z matką, które miało się odbyć wiosną. Wkrótce jednak okazało się, że Kostylew jest na liście więźniów przeznaczonych do przewiezienia do Kołymy, jednego z najcięższych łagrów. Wtedy więzień załamał się i w łaźni oblał się wrzątkiem. Przez kilka dni umierał w męczarniach. Jego matka przyjechała w maju i zabrała rzeczy syna.