Gustaw Herling-Grudziński w „Innym świecie” przedstawia przerażający obraz życia w sowieckich łagrach, w których ludzie podlegają fizycznej i moralnej degradacji. W najgorszej sytuacji znajdują się kobiety, stają się one bowiem obiektem przemocy seksualnej. Urkowie, najgroźniejsi recydywiści stojący na szczycie obozowej hierarchii urządzają „nocne łowy”, podczas których dokonują brutalnych, zbiorowych gwałtów na więźniarkach. Taki los spotyka na przykład młodą Marusię. Zostaje ona zgwałcona przez grupę urków podlegających Kowalowi. Dziewczyna próbuje potem znaleźć w tym przywódcy opiekuna i przez jakiś czas jest jego kochanką. Wkrótce jednak Kowal pod naciskiem towarzyszy kończy tę relację, zmuszając dziewczynę do współżycia ze wszystkimi oprawcami.
Kobiety zmuszone są również do prostytuowania się w zamian za otrzymanie pożywienia lub nieznaczną poprawę warunków pobytu w łagrze. Ofiarą tego procederu staje się bardzo wiele więźniarek, niezależnie od pozycji społecznej, jaką zajmowały przed dostaniem się do obozu. Przykładem może być znana śpiewaczka moskiewskiej opery, piękna Tania. Kiedy trafia do łagru, długo opiera się pożądaniu dowódcy brygady leśnej, Wani. W końcu jednak głodem i ciężką pracą zostaje zmuszona do oddania się mężczyźnie. Podobnie dzieje się młodą Polką, córką wysokiego stopniem wojskowego. Początkowo dziewczyna zachowuje się bardzo dumnie, odrzuca nawet propozycję fikcyjnego małżeństwa z Gustawem, ale ostatecznie się poddaje i prostytuuje się, żeby przeżyć.
Oprócz przemocy fizycznej i seksualnej kobiety podlegają również prześladowaniu psychicznemu. Z jednej strony, aby zdobyć jedzenie, muszą się oddawać mężczyznom, z drugiej spotyka je za to powszechna pogarda. Dotkliwie odczuwa to zwłaszcza Tania, która podczas występu w łagrze zostaje wygwizdana i ośmieszona przez więźniów.