Akcja „Czarodziejskiej góry” toczy się przed I wojną światową w Szwajcarii, w luksusowym uzdrowisku w Davos, w Alpach. Głównym bohaterem powieści jest Hans Castrop, młody mężczyzna, który przybywa do sanatorium dla chorych na gruźlicę, by odwiedzić swojego kuzyna Joachima Ziemssena. Nieoczekiwanie wizyta znacznie się przedłuża i wkrótce okazuje się, że również sam Castrop choruje na gruźlicę i musi zostać w placówce jako pacjent. Podczas pobytu w Davos bohater snuje wspomnienia na temat swojego dzieciństwa i wczesnej młodości.
Dowiadujemy się, że pochodzi on z zamożnej mieszczańskiej rodziny. Jako chłopiec uległ homoerotycznej fascynacji swoim kolegą. W sanatorium Castrop zakochuje się natomiast w pięknej Rosjance, Klawdii, która przypomina mu dawnego przyjaciela. Kobieta odrzuca jednak miłość Castropa i wyjeżdża.
Hans z czasem przyzwyczaja się do wszystkich rytuałów panujących w sanatorium. Każdy dzień ma tu swój stały rozkład. Kuracjusze spożywają wspólne posiłki, werandują na tarasie, dokonują pomiarów temperatury i poddają się leczniczym zabiegom doktora Berghofa i psychoanalityka doktora Krokowskiego. Mężczyzna poznaje osobliwego filozofa Settembriniego, pana Albina i Marusię. W tym czasie kuzyn Hansa oznajmia, że nastąpiła u niego znaczna poprawa samopoczucia i że chce opuścić Davos. Tak też się dzieje, jednak wkrótce Joachim powraca do sanatorium z nawrotem choroby i umiera.
Wraca również ukochana Castropa, pani Chauchat. Towarzyszy jej Peeperkorn, z którym Castrop się zaprzyjaźnia. Wkrótce jednak mężczyzna ów popełnia samobójstwo. Settembrini, pisarz wyznający skrajny racjonalizm, kłóci się z kolei z Naphtą, byłym jezuitą i romantykiem. Efektem sporu ma być pojedynek, ale w ostatniej chwili Naphta popełnia samobójstwo.
Powieść kończy się wraz z wybuchem I wojny światowej. Kiedy wieść o rozpętaniu konfliktu wojennego dociera do Davos, Castrop ostatecznie opuszcza sanatorium i zaciąga się do armii.
Interpretacja
„Czarodziejska góra” Tomasza Manna to powieść o kryzysie kultury europejskiej i starciu sprzecznych filozofii budujących jej kształt. Sanatorium zlokalizowane na górze odciętej od świata posiada wszelkie cechy przestrzeni metaforycznej. Mamy tu do czynienia niejako z obrazem świata tuż przed wybuchem I wojny światowej. Mann dzięki wykreowaniu sytuacji odcięcia od wszelkich codziennych problemów mógł pokazać główne ideologie współczesności: racjonalizm, komunizm, romantyzm – które wzajemnie walczą o zawłaszczenie ludzkich serc i umysłów.
Nieprzypadkowo mamy również w tej powieści do czynienia z wizją świata jako sanatorium – choroba jest bowiem metaforą kryzysu kultury europejskiej i zagrażającego jej fermentu. „Czarodziejska góra” to również obraz świata, który zmierza ku końcowi – I wojna światowa to bowiem ostateczny kres kultury mieszczańskiej i jej wartości.
W swojej twórczości Konstanty Ildefons Gałczyński chętnie sięgał po wątki kultury ludowej miast i miasteczek przetwarzając je jednak po swojemu. Jak pisał Czesław...
Geneza „Iliadzie” przypisuje się autorstwo Homera mimo iż jest to kwestia sporna. Jest ona prawdopodobnie dziełem które poprzedza „Odyseję”...
Utwór Ignacego Krasickiego „Wstęp do bajek” otwiera wydany w 1779 roku tom „Bajki i przypowieści”. Wiersz ma formę wyliczenia – wymienione...
Antoni Słonimski napisał wiersz „Alarm” w 1940 roku. Tematem utworu jest atak hitlerowskich Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku i naloty bombowe na Warszawę....
Według przyjętych zasad gatunku utwory żałobne poświęcano osobom znaczącym mężom stanu wodzom wybitnym duchownym. Jan Kochanowski odszedł od tej reguły. „Treny”...
Przyjaźń to jedno z najwspanialszych darów jakie człowiek może otrzymać od losu! Zgadzają się z tym najwięksi filozofowie i poeci. Ja również posiadam...
Geneza czas i miejsce akcji „Pamiętnik z powstania warszawskiego” to bodaj najbardziej znane beletrystyczne dzieło Mirona Białoszewskiego. Książka stanowi rodzaj...
Tytułowy bohater „Makbeta” Williama Szekspira z pewnością jest jedną z najbardziej wyrazistych i najlepiej nakreślonych postaci w historii literatury. W czasie...
„Oda do radości” (Ode „An die Freude”) Fryderyka Schillera powstała w 1785 roku opublikowana została rok później. W kolejnych wydaniach (1803...