Akcja „Czarodziejskiej góry” toczy się przed I wojną światową w Szwajcarii, w luksusowym uzdrowisku w Davos, w Alpach. Głównym bohaterem powieści jest Hans Castrop, młody mężczyzna, który przybywa do sanatorium dla chorych na gruźlicę, by odwiedzić swojego kuzyna Joachima Ziemssena. Nieoczekiwanie wizyta znacznie się przedłuża i wkrótce okazuje się, że również sam Castrop choruje na gruźlicę i musi zostać w placówce jako pacjent. Podczas pobytu w Davos bohater snuje wspomnienia na temat swojego dzieciństwa i wczesnej młodości.
Dowiadujemy się, że pochodzi on z zamożnej mieszczańskiej rodziny. Jako chłopiec uległ homoerotycznej fascynacji swoim kolegą. W sanatorium Castrop zakochuje się natomiast w pięknej Rosjance, Klawdii, która przypomina mu dawnego przyjaciela. Kobieta odrzuca jednak miłość Castropa i wyjeżdża.
Hans z czasem przyzwyczaja się do wszystkich rytuałów panujących w sanatorium. Każdy dzień ma tu swój stały rozkład. Kuracjusze spożywają wspólne posiłki, werandują na tarasie, dokonują pomiarów temperatury i poddają się leczniczym zabiegom doktora Berghofa i psychoanalityka doktora Krokowskiego. Mężczyzna poznaje osobliwego filozofa Settembriniego, pana Albina i Marusię. W tym czasie kuzyn Hansa oznajmia, że nastąpiła u niego znaczna poprawa samopoczucia i że chce opuścić Davos. Tak też się dzieje, jednak wkrótce Joachim powraca do sanatorium z nawrotem choroby i umiera.
Wraca również ukochana Castropa, pani Chauchat. Towarzyszy jej Peeperkorn, z którym Castrop się zaprzyjaźnia. Wkrótce jednak mężczyzna ów popełnia samobójstwo. Settembrini, pisarz wyznający skrajny racjonalizm, kłóci się z kolei z Naphtą, byłym jezuitą i romantykiem. Efektem sporu ma być pojedynek, ale w ostatniej chwili Naphta popełnia samobójstwo.
Powieść kończy się wraz z wybuchem I wojny światowej. Kiedy wieść o rozpętaniu konfliktu wojennego dociera do Davos, Castrop ostatecznie opuszcza sanatorium i zaciąga się do armii.
Interpretacja
„Czarodziejska góra” Tomasza Manna to powieść o kryzysie kultury europejskiej i starciu sprzecznych filozofii budujących jej kształt. Sanatorium zlokalizowane na górze odciętej od świata posiada wszelkie cechy przestrzeni metaforycznej. Mamy tu do czynienia niejako z obrazem świata tuż przed wybuchem I wojny światowej. Mann dzięki wykreowaniu sytuacji odcięcia od wszelkich codziennych problemów mógł pokazać główne ideologie współczesności: racjonalizm, komunizm, romantyzm – które wzajemnie walczą o zawłaszczenie ludzkich serc i umysłów.
Nieprzypadkowo mamy również w tej powieści do czynienia z wizją świata jako sanatorium – choroba jest bowiem metaforą kryzysu kultury europejskiej i zagrażającego jej fermentu. „Czarodziejska góra” to również obraz świata, który zmierza ku końcowi – I wojna światowa to bowiem ostateczny kres kultury mieszczańskiej i jej wartości.
Streszczenie Przypowieść o dobrym Pasterzu opisuje wizytę pasterza w owczarni który udaje się do niej przez bramę co odróżnia go od złodziei. Gdy już jest...
Campo di Fiori uznawany jest powszechnie za jeden z najbardziej poruszających wierszy Czesława Miłosza. Jego wersy spisane zostały w 1943 roku czyli roku w którym...
Wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego „Elegia o chłopcu polskim” pochodzi z lutego 1944 roku. Data jest znacząca – autor zaledwie miesiąc wcześniej skończył...
„Konopielka” Edwarda Redlińskiego zaczyna się opisem poranka we wsi Taplary. Poznajemy gospodarstwo Kaziuka głównego bohatera. Okazuje się że w nocy krowa...
Streszczenie Akt pierwszy Scena I „Hamlet” rozpoczyna się sceną mającą miejsce przed zamkiem. Dwóch strażników - Bernardo i Francisko - wymienia...
„Ballada o zejściu do sklepu” to utwór Mirona Białoszewskiego. Już po tytule możemy poznać autora który wielokrotnie dał się poznać z łączenie...
„Echa leśne” są nowelą Stefana Żeromskiego po raz pierwszy opublikowaną w roku 1905. Pisarz w tym krótkim tekście powraca do tematu jaki często przewijał...
„Oda do rozpaczy” jest wierszem księdza Jana Twardowskiego. Już tytuł brzmi oryginalnie – oda jest pieśnią pochwalną. Jakże więc chwalić rozpacz jakże...
Streszczenie Dedykacja „Faust” rozpoczyna się dedykacją o charakterze inwokacyjnym. Przywołane zostają w niej duhy zwiewne które symbolizują przeszłość....
