Unikalne i sprawdzone teksty

Na wsi – interpretacja i analiza

„Na wsi” to wiersz Józefa Czechowicza. Już sam tytuł sugeruje nam odwołanie do poezji sielankowej, przedstawiającej wieś, jako miejsce pełne spokoju, ładu i harmonii. Tymi też ścieżkami, przynajmniej pozornie, podąża Czechowicz. Cały utwór stanowi przedstawienie ciągu obrazów z życia prowincji.

Tym, na co zwraca uwagę poeta, jest głęboka harmonia wiejskiego życia. Następuje wręcz zlanie się w jedno rytmu natury z rytmem chłopskiego życia. Księżyc idzie srebrne chusty prać – w tej frazie widać utożsamienie tych dwóch światów. Księżyc to część natury, jednak nawet on wykonuje chłopskie zadana, takie jak pranie. Co więcej, wieś pozostaje w zgodzie nie tylko z przyrodą, ale i z Bogiem. Wieczór i nieszpór/mleczne krowy wracają do domostw – ten fragment mówi nam o odwiecznym rytmie chłopskiego życia, rytmie związanym z religią.

Z dzisiejszej perspektywy przytaczane frazy mogą się wydać komiczne. Zestawienie krów z nabożeństwem, czy księżyca z praniem – trudno nam to traktować poważnie. Zapewne tak samo trudno było przedwojennemu inteligentowi, dla którego pisał Czechowicz. W tym dostrzec można znaczenie utworu – świat wiejski jest inny od naszego świata. Oferuje harmonię i ład, ale są one już niedostępne dla człowieka miejskiego – człowieka, który goni za sukcesem, przeżywa wątpliwości metafizyczne, pragnie widzieć złożoność poszczególnych spraw. Nie mamy już wstępu do spokojnego uniwersum chłopów. Czechowicz doskonale zdaje sobie z tego sprawę i podkreśla to przy wykorzystaniu słownictwa dotyczącego snu i marzeń. Tak zaczyna się i kończy utwór:

siano pachnie snem
siano pachniało w dawnych snach

[…]
przecież siano pachnie snem
a ukryta w nim melodia kantyczki
tuli do mnie dziecięce policzki
chroni przed złem.

Owa pełna spokoju i szczęścia wieś może być dla nas już tylko i wyłącznie rozkosznym wspomnieniem. Nie mamy możliwości, by do niej powrócić. A zresztą, kusi nas pytanie, czy ta wieś kiedykolwiek istniała naprawdę?

Forma utworu (kilka informacji)
– układ rymów abab
– brak interpunkcji
– onomatopeja (świerszczyki świergocą)

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Sprężyna – streszczenie problematyka...

Streszczenie Główną bohaterką osiemnastego – ostatniego tomu „Jeżycjady” pt. „Sprężyna” jest Łucja Pałys – córka Idy...

Kazania sejmowe - opracowanie

„Kazania Sejmowe” Piotrka Skargi przez lata uznawano za dzieło o proroczym wręcz charakterze. Ich autor przewidzieć miał upadek i rozbiory Rzeczypospolitej a...

Miło szaleć kiedy czas po temu...

Pieśń XX („Miło szaleć kiedy czas po temu”) łączy refleksję nad życiem charakterystyczną dla poważniejszych utworów Kochanowskiego z dowcipem i „biesiadnym”...

Hymn o miłości – interpretacja...

Hymn to uroczysta pieśń która chwali w niniejszym utworze Boga. Charakteryzuje się wzniosłym nastrojem a podmiot liryczny wypowiada się by zaprezentować jakieś...

Kazania sejmowe - streszczenie

Piotr Skarga był kaznodzieją króla Zygmunta III Wazy jezuitą jedną z najważniejszych postaci polskiej reformacji. Jego najważniejsze dzieła to bardzo popularne...

Wieża – opracowanie problematyka...

Geneza „Wieża” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego po raz pierwszy opublikowana została w lipcu 1958 r. w paryskiej „Kulturze”. Opowiadanie to powstało...

But w butonierce – interpretacja...

„But w butonierce” to bodaj najbardziej znany wiersz jaki spisał poeta-futurysta Bruno Jasieński. Już po tytule widać sposób w jaki autor zamierza obchodzić...

Kazanie o miłości ku Ojczyźnie...

Opublikowane w 1597 roku „Kazania sejmowe” Piotra Skargi należą do arcydzieł literatury staropolskiej. Wśród kazań szczególne znaczenie ma kazanie...

To lubię – interpretacja i analiza...

Streszczenie Ballada „To lubię” rozpoczyna się zwrotem do Maryli. Jest ona zachęcana do spojrzenia na piękny krajobraz. Na skraju lasu znajduje się cerkiew w...