„Płonąca żyrafa” to wiersz Stanisława Grochowiaka. Tytuł utworu wyraźnie wskazuje inspirację, którą był surrealistyczny obraz hiszpańskiego malarza, Salvadora Dali. Płótno Dalego pozbawione było wyraźnego znaczenia – na tym wszak opierał się surrealizm. Grochowiak jednak pragnie niejako „wypełnić” wizję Dalego filozoficznym sensem. Wiersz nie jest jednak próbą „przepisania” obrazu na słowa. W gruncie rzeczy jedyną rzeczą, jaka łączy i obraz i wiersz jest wizja tytułowej płonącej żyrafy.
Dla Grochowiak staje się ona symbolem życia jako takiego. Jest bowiem ciałem, które trawi płomień – a więc ciałem cierpiący, skazanym na śmierć i zagładę. Czy my, ludzie, jesteśmy czymś więcej? Przecież zmagamy się z bólem i świadomością nieubłaganego końca, jaki nas czeka. Wszyscy wiec jesteśmy płonącymi żyrafami, chociaż płomień nie zawsze jest intensywny.
Grochowiak nie ma nadziei na istnienie duszy i zbawienie po śmierci. W optyce poety jesteśmy tylko i wyłącznie mięsem. Jeśli coś budzi zdumienie, to fakt, że to mięso porusza się, ma pragnienia i marzenia. Czy wyobrażamy sobie kotlety, które wychodzą z rzeźni i załatwiają jakieś sprawy na mieście? A przecież – powróćmy do wcześniejszej myśli – my nie różnimy się wiele od tych kotletów.
Bo życie
Znaczy:
Kupować mięso Ćwiartować mięso
Zabijać mięso Uwielbiać mięso
Zapładniać mięso Przeklinać mięso
Nauczać mięso i grzebać mięso
I robić z mięsa I myśleć z mięsem
I w imię mięsa Na przekór mięsu
Dla jutra mięsa Dla zguby mięsa
Szczególnie szczególnie w obronie mięsa
Wizja Grochowiaka jest z pewnością nihilistyczna. Ale skłania nas też do przemyślenia problemu cierpienia i bólu, do zwrócenia na nie większej uwagi. Współczesny świat, zafascynowany młodością i witalnością, ma skłonność do zapominania o śmierci, przemijaniu i słabości. Tymczasem Grochowiak z naciskiem podkreśla konieczność, jaką jest posiadanie świadomości cierpienia. Tylko bowiem pamiętając o bólu drugiego człowieka, stajemy się czymś więcej niż mięsem.
Forma utworu (kilka informacji)
– układ rymów aabb
– powtórzenia (mięso)
– sformułowania z języka potoczne (to jest coś)
Interpretacja Postać bogini Nike nie od zawsze była obecna w mitologii. Osobą która przywołała jej dzieje był dopiero Hezjod. Mit o bogini Nike jest przede wszystkim...
„Przypowieść o maku” to wiersz Czesława Miłosza będący częścią powstałego w 1943 roku cyklu („Świat. Poema naiwne”). Podobnie jak w pozostałych...
Geneza „Ten obcy” to psychologiczna powieść dla młodzieży autorstwa Ireny Jurgielewiczowej. Została wydana w 1961 r. Zaś w 1975 r. powstała jej kontynuacja...
Streszczenie Tom I Pensja pani Latter była od 1870 r. najznamienitszą w całej Warszawie. Jej mury opuszczały najlepsze obywatelki większość z absolwentek cieszyła się...
Geneza „Lalka” czyli jedno z najważniejszych dzieł w dorobku Bolesława Prusa była publikowana w „Kurierze Codziennym” w latach 1887 - 1889. Pierwsze...
„Anioł Pański” Kazimierza Przerwy-Tetmajera to nastrojowy liryk o budowie melicznej. Konstrukcja utworu przypomina pieśń – wskazuje na to powtarzający...
Streszczenie Podczas przedstawienia Iwan Dmitriewicz Czerwiakow poczuł się nieco gorzej. Kichnąwszy zauważył że ubrudził on przy tym obecnego na przedstawieniu Bryzżałowa....
Pieśń XX („Miło szaleć kiedy czas po temu”) łączy refleksję nad życiem charakterystyczną dla poważniejszych utworów Kochanowskiego z dowcipem i „biesiadnym”...
Geneza czas i miejsce akcji Akcja noweli dzieje się na wsi w miejscu które zamieszkiwane jest przez Michasia oraz osobę go nauczającą. Można wywnioskować że przysparzająca...
