Płonąca żyrafa – interpretacja i analiza

„Płonąca żyrafa” to wiersz Stanisława Grochowiaka. Tytuł utworu wyraźnie wskazuje inspirację, którą był surrealistyczny obraz hiszpańskiego malarza, Salvadora Dali. Płótno Dalego pozbawione było wyraźnego znaczenia – na tym wszak opierał się surrealizm. Grochowiak jednak pragnie niejako „wypełnić” wizję Dalego filozoficznym sensem. Wiersz nie jest jednak próbą „przepisania” obrazu na słowa. W gruncie rzeczy jedyną rzeczą, jaka łączy i obraz i wiersz jest wizja tytułowej płonącej żyrafy.

Dla Grochowiak staje się ona symbolem życia jako takiego. Jest bowiem ciałem, które trawi płomień – a więc ciałem cierpiący, skazanym na śmierć i zagładę. Czy my, ludzie, jesteśmy czymś więcej? Przecież zmagamy się z bólem i świadomością nieubłaganego końca, jaki nas czeka. Wszyscy wiec jesteśmy płonącymi żyrafami, chociaż płomień nie zawsze jest intensywny.

Grochowiak nie ma nadziei na istnienie duszy i zbawienie po śmierci. W optyce poety jesteśmy tylko i wyłącznie mięsem. Jeśli coś budzi zdumienie, to fakt, że to mięso porusza się, ma pragnienia i marzenia. Czy wyobrażamy sobie kotlety, które wychodzą z rzeźni i załatwiają jakieś sprawy na mieście? A przecież – powróćmy do wcześniejszej myśli – my nie różnimy się wiele od tych kotletów.

Bo życie
Znaczy:

Kupować mięso Ćwiartować mięso
Zabijać mięso Uwielbiać mięso
Zapładniać mięso Przeklinać mięso
Nauczać mięso i grzebać mięso

I robić z mięsa I myśleć z mięsem
I w imię mięsa Na przekór mięsu
Dla jutra mięsa Dla zguby mięsa
Szczególnie szczególnie w obronie mięsa

Wizja Grochowiaka jest z pewnością nihilistyczna. Ale skłania nas też do przemyślenia problemu cierpienia i bólu, do zwrócenia na nie większej uwagi. Współczesny świat, zafascynowany młodością i witalnością, ma skłonność do zapominania o śmierci, przemijaniu i słabości. Tymczasem Grochowiak z naciskiem podkreśla konieczność, jaką jest posiadanie świadomości cierpienia. Tylko bowiem pamiętając o bólu drugiego człowieka, stajemy się czymś więcej niż mięsem.

Forma utworu (kilka informacji)
– układ rymów aabb
– powtórzenia (mięso)
– sformułowania z języka potoczne (to jest coś)