„Płonąca żyrafa” to wiersz Stanisława Grochowiaka. Tytuł utworu wyraźnie wskazuje inspirację, którą był surrealistyczny obraz hiszpańskiego malarza, Salvadora Dali. Płótno Dalego pozbawione było wyraźnego znaczenia – na tym wszak opierał się surrealizm. Grochowiak jednak pragnie niejako „wypełnić” wizję Dalego filozoficznym sensem. Wiersz nie jest jednak próbą „przepisania” obrazu na słowa. W gruncie rzeczy jedyną rzeczą, jaka łączy i obraz i wiersz jest wizja tytułowej płonącej żyrafy.
Dla Grochowiak staje się ona symbolem życia jako takiego. Jest bowiem ciałem, które trawi płomień – a więc ciałem cierpiący, skazanym na śmierć i zagładę. Czy my, ludzie, jesteśmy czymś więcej? Przecież zmagamy się z bólem i świadomością nieubłaganego końca, jaki nas czeka. Wszyscy wiec jesteśmy płonącymi żyrafami, chociaż płomień nie zawsze jest intensywny.
Grochowiak nie ma nadziei na istnienie duszy i zbawienie po śmierci. W optyce poety jesteśmy tylko i wyłącznie mięsem. Jeśli coś budzi zdumienie, to fakt, że to mięso porusza się, ma pragnienia i marzenia. Czy wyobrażamy sobie kotlety, które wychodzą z rzeźni i załatwiają jakieś sprawy na mieście? A przecież – powróćmy do wcześniejszej myśli – my nie różnimy się wiele od tych kotletów.
Bo życie
Znaczy:
Kupować mięso Ćwiartować mięso
Zabijać mięso Uwielbiać mięso
Zapładniać mięso Przeklinać mięso
Nauczać mięso i grzebać mięso
I robić z mięsa I myśleć z mięsem
I w imię mięsa Na przekór mięsu
Dla jutra mięsa Dla zguby mięsa
Szczególnie szczególnie w obronie mięsa
Wizja Grochowiaka jest z pewnością nihilistyczna. Ale skłania nas też do przemyślenia problemu cierpienia i bólu, do zwrócenia na nie większej uwagi. Współczesny świat, zafascynowany młodością i witalnością, ma skłonność do zapominania o śmierci, przemijaniu i słabości. Tymczasem Grochowiak z naciskiem podkreśla konieczność, jaką jest posiadanie świadomości cierpienia. Tylko bowiem pamiętając o bólu drugiego człowieka, stajemy się czymś więcej niż mięsem.
Forma utworu (kilka informacji)
– układ rymów aabb
– powtórzenia (mięso)
– sformułowania z języka potoczne (to jest coś)
Streszczenie Sierpień Jest upalne i słoneczne lato. Jeszcze w lipcu ojciec narratora wyjechał do sanatorium zostawiając go z matką starszym bratem i Adelą (gosposią)....
„Podłogo błogosław” to wiersz Mirona Białoszewskiego pochodzący z 1957 roku. Już tytuł sugeruje że mamy do czynienia z typowym dla poety łączeniem sacrum...
Interpretacja Istnieją dwa mity w których występuje postać króla Midasa. Pierwszy z nich opowiada o przyprawieniu władcy oślich uszu drugi o życzeniu króla...
Streszczenie Rozdział I – Nieproszeni goście W pewnej wyjątkowo starannie urządzonej i szczególnie wygodnej norze mieszkał pewien hobbit. Bilbo Baggins bo tak...
Czas i miejsce akcji „Katarynka” to nowela której akcja koncentruje się na ulicy Miodowej która mieści się w Warszawie. Większość wydarzeń dotyczy...
Streszczenie Prolog Napisany wierszem prolog nieco przybliża tło wydarzeń wspominając o zwaśnionych rodach i dwojgu kochanków. Zapowiada także przedwczesną śmierć...
Streszczenie Głównymi bohaterami utworu Astrid Lindgren są dwaj bracia: młodszy – 9 – letni Karol i starszy – 13 – letni Jonatan Lew. Pierwszy...
Geneza Trzecia część „Dziadów” nazywana jest także „Dziadami drezdeńskimi” ze względu na fakt iż powstała właśnie w stolicy Saksonii....
Streszczenie Pippi przenosi się do Willi Śmiesznotki Na skraju pewnego miasteczka znajdował się stary zapuszczony ogród. W ogrodzie tym stał sobie stary dom. W domu...
