„Miłość bez jutra” Tadeusza Gajcego to wiersz należący do liryki miłosnej. Podmiotem tekstu jest mężczyzna, który opowiada o swojej erotycznej relacji z ukochaną kobietą. Wiersz charakteryzuje mocne nasycenie fizycznością. Mężczyzna przywołuje wspomnienie włosów kochanki spływających na pościel, szept pełen pożądania, rozgrzane ciało, dotyk warg i języka. Zastosowane w tekście metafory podkreślają zmysłowość, a także ważność relacji z kobietą. Mowa zatem np. o „puszystej włosów perle” i płomieniu. Jednocześnie miłość ma tu również wymiar duchowy, na co wskazuje np. piękny obraz planet serc.
Miłość posiada jednak oblicze ambiwalentne. Z jednej strony jest szałem zmysłów, źródłem ukojenia i najwyższym zjednoczeniem dusz, z drugiej natomiast ciąży nad nią złowrogi cień. Atmosfera zmysłowej rozkoszy zostaje tu zderzona z nastrojem lęku i narastającej grozy. Owe negatywne emocje są obecne w związku dwojga ludzi od początku jego trwania. Podmiot porównuje miłosny akt do „śmiertelnego snu”. Warto również podkreślić, że erotyczne spotkanie mężczyzny i kobiety owocuje „poczęciem słowa”. Miłość jest zatem u Gajcego źródłem poetyckiego natchnienia.
Istotne znaczenie ma oczywiście historyczny kontekst powstania wiersza. Został on napisany w czasie wojny, gdy poeta żył w nieustannym poczuciu zagrożenia. Miłość w tym utworze jest przestrzenią ucieczki przed złym światem, niesie światło, szelest chmur i wody. Erotyczne spotkanie staje się aktem niemal metafizycznym, przestrzenią, w której człowiek w skrajnych okolicznościach może odnaleźć potwierdzenie własnego istnienia.
Niestety poeta zdaje sobie sprawę, że jest to miłość „bez jutra”, a więc skazana na niepewną przyszłość. Ciąży bowiem nad nią nieustanne zagrożenie śmiercią. Kochankowie mają bolesną świadomość, że ich własnością jest jedynie ulotna chwila, w której być może po raz ostatni pod powieką odbija się obraz ziemi.
Tom I Akcja powieści rozgrywa się w Łodzi w latach 80. XIX wieku. Głównym bohaterem jest Karol Borowiecki. Mężczyzna dowiaduje się że spłonęła fabryka Goldberga...
„Konopielka” Edwarda Redlińskiego zaczyna się opisem poranka we wsi Taplary. Poznajemy gospodarstwo Kaziuka głównego bohatera. Okazuje się że w nocy krowa...
Fraszka „Raki” to pozornie hymn na część kobiet. Poeta zaleca służyć im wiernie ponieważ bogate są we wszelkie cnoty – są szczere nie zwracają uwagi...
Część I Akcja powieści rozgrywa się na statku „Nellie” w okolicach Gravesend podczas rejsu po Tamizie. Głównym bohaterem jest marynarz – Charlie...
Streszczenie Akcja powieści toczy się w Paryżu w 1819 roku. Historia rozpoczyna się w podrzędnym pensjonacie pani Vauquer przy ulicy Neuve-Sainte-Geneviève gdzie...
„U wrót doliny” to wiersz Zbigniewa Herberta który dotyka problematyki eschatologicznej. Tekst przedstawia poetycką wizję sądu ostatecznego. Wskazuje...
Pieśń XX („Miło szaleć kiedy czas po temu”) łączy refleksję nad życiem charakterystyczną dla poważniejszych utworów Kochanowskiego z dowcipem i „biesiadnym”...
Dawno temu żył sobie pewien młynarz. Był bardzo bogaty i miał trzech synów między których postanowił podzielić swój majątek. Gdy zmarł jego dwaj...
Streszczenie 1973 Akcja książki zaczyna się 21 marca 1973 r. Pierwszego dnia wiosny narratorka zrobiła coś zupełnie dla siebie - wzorowej uczennicy - niewyobrażalnego:...