Wiersz Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego „Prośba o wyspy szczęśliwe” pochodzi z roku 1930. Poeta zwraca się do ukochanej osoby i prosi o „zawiezienie” na tytułowe wyspy. Autor odwołuje się do wyobrażeń Edenu, popularnych w europejskiej kulturze – różnica jest taka, że zamiast rajskiego ogrodu, mamy do czynienia z egzotycznymi wyspami. Wydaje się to zresztą zrozumiałe – wyspy kojarzą się z oderwaniem od świata. I takim oderwaniem od cierpienia, trudów i smutku mają być dla kochanków „wyspy szczęśliwe”. Jest to także nawiązanie do starogreckiego motywu Pól Elizejskich.
Raj Gałczyńskiego kojarzy się nie tyle z rozkoszą, co ze spokojem i ukojeniem. Oczywiście jest w nim miłość, ale ona również jest łagodna i delikatna, nie zaś agresywna i pożądliwa. Mowa o zacałowaniu i nie budzeniu ze snu.
Na „wyspach szczęśliwych” harmonia przyrody przekłada się na spokój duszy. W kończącym utwór wersie (myśli spokojne ponad wodami pochyl miłością) następuje wręcz zlanie świata zewnętrznego i wewnętrznego – nie da się odróżnić, gdzie kończy się jeden, a zaczyna drugi. Zresztą nie ma potrzeby takiego rozdzielania, skoro w obu panuje ten sam spokój i błogość. Serca motyli niosą ukojenie sercu poety.
Jak interpretować utwór? Chyba każdy człowiek marzy o miejscu, gdzie mógłby oderwać się od złego świata i zaznać spokoju z ukochaną osobą. W przypadku Gałczyńskiego to pragnienie musiało być szczególnie mocne – wiemy, iż poeta zmagał się z nędzą (wszystkie zarobione pieniądze natychmiast wydawał) oraz choroba alkoholową. Żył on w stanie nieustannego napięcia, euforia zastępowała smutek i na odwrót. Pragnienie spokoju musiało być więc szczególnie mocne w jego przypadku. Na „wyspach szczęśliwych” poeta mógłby zasnąć spokojnie, bez biedy pukającej do drzwi i nałogów niszczących ciało. Niestety, marzenia Gałczyńskiego nie spełniły się – nie udało mu się wyjść z uzależnienia do końca życia.
Forma utworu (kilka informacji):
– wiersz biały (bez rymów)
– apostrofa
– epitet
Streszczenie Któregoś wtorkowego dnia w letnie popołudnie pies o imieniu Ferdynand postanowił od teraz chodzić na dwóch łapach i ubierać się jak eleganccy...
Streszczenie Akt pierwszy Scena I „Hamlet” rozpoczyna się sceną mającą miejsce przed zamkiem. Dwóch strażników - Bernardo i Francisko - wymienia...
Geneza „Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią” została odnaleziona w rękopisie z 1463 roku stanowiącym kopię oryginału z połowy XV wieku. Nieznany jest nam...
Tren XI to kontynuacja krytyki filozofii jako drogi do szczęścia (por. Tren IX). Filozofia miała uczynić człowieka cnotliwym – a cnota i szczęście miały być tym...
„Wędrówką życie jest człowieka” to wiersz Edwarda Stachury. Można powiedzieć że jak żadne inne jego dzieło ten krótki utwór streszcza...
Streszczenie Rozdział I – Nieproszeni goście W pewnej wyjątkowo starannie urządzonej i szczególnie wygodnej norze mieszkał pewien hobbit. Bilbo Baggins bo tak...
Streszczenie Pewnego dnia Jezus usiadł nad jeziorem. Jednakże wokół niego zebrał się tłum co zmusiło go do wejścia do łodzi. Mówił do ludu że pewien...
„O śmierci bez przesady” to wiersz Wisławy Szymborskiej w którym poetka rozważa problematykę umierania. Podmiot liryczny podchodzi do śmierci bez zwyczajowego...
Część I 1. Nieco szczegółów z życiorysu czcigodnego Stiepana Trofimowicza Wierchowieńskiego Stiepan jest człowiekiem słabego charakteru. Prowadzi hulaszczy...