„W malinowym chruśniaku” Bolesława Leśmiana to wiersz uznawany powszechnie za arcydzieło polskiej poezji erotycznej. W tym krótkim utworze autorowi udało się oddać emocje, które towarzyszą schadzce zakochanych. Jest to wiersz z jednej strony głęboko zmysłowy, z drugiej, bardzo delikatny, daleki od wszelkiej dosadności.
Akcja utworu jest bardzo prosta. Obserwujemy parę, która zrywa maliny. Kobieta podaje owoce mężczyźnie, a wreszcie całuje jego czoło. Wtedy on chwyta ją za dłonie . I to wszystko? Tak, wszystko. Jednak sens utworu nie tkwi w jego „fabule”, a w sposobie jej przedstawienia. Zwróćmy uwagę na samo miejsce, o którym opowiada wiersz – malinowy chruśniak to miejsce oddalone od ludzi, zapewniające osłonę, intymność. Maliny z kolei kojarzą się ze słodyczą (a słodycz z rozkoszą), ale również z bólem (kolce). Palce miałaś na oślep skrwawione ich sokiem – pisze poeta, wygrywając zarówno motyw słodyczy, jak i motyw bólu. Widzimy tu wyraźne konotacje seksualne, związane przede wszystkim z utratą dziewictwa (krew, ból, przyjemność).
Dalsze wersy nie są wolne od podobnych skojarzeń. Poeta przywołuje zapach, słodki sok – wszystko, co tworzy nastrój erotyzmu. Co więcej, w wierszu znajduje się pochwała seksualności, która ma być celem sama w sobie. Nie trzeba dla niej dodatkowych uzasadnień, wyjaśnień – wyrasta więc ponad zwykłe ludzkie sprawy, wydaje się czymś wręcz boskim.
I stały się maliny narzędziem pieszczoty
Tej pierwszej, tej zdziwionej, która w całym niebie
Nie zna innych upojeń, oprócz samej siebie,
I chce się wciąż powtarzać dla własnej dziwoty.
Dzieło Bolesława Leśmiana jest apologią zmysłowości i rozkoszy. Jednocześnie autor nigdy nie pisze o seksualności bezpośrednio – nieuświadomione dziecko nie znalazłoby w wierszu nic zdrożnego. Widać w tym wszystkim wielki kunszt poetycki Leśmiana, który potrafił powiedzieć wszystko, zarazem nie mówiąc nic konkretnego.
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów abba
– 5 strof po 4 wersy
– apostrofa