Wiersz Bolesława Leśmiana „Poeta” poświęcony jest losom artysty – blaskom i niedolom jego życia. Dowiadujemy się z niego, że tytułowy poeta to niebieski wycieruch. Nie mamy do czynienia ze zwykłym człowiekiem, każdy twórca to Zbój obłoczny, co z światem jest - wspak i na noże!”. Z jego słów rodzi się magia i wspaniałość – dzięki niemu roi się „w sadach od tęcz, potrafi on nawet drzewa porwać do tańca.
Jednocześnie poeta jest osobą na wskroś niepraktyczną. Chodzi w łachmanach, ale absolutnie mu to nie przeszkadza. Wręcz przeciwnie – tym żwawszy, im golszy. Nie potrafi on zapracować na byt swojej rodziny, mimo skarg żony. Gdy jego bliskim grozi głód i niedostatek, on reaguje – ale w wierszach. Czy poeta to postać pozytywna, czy negatywna? Trudno powiedzieć, skoro sam Bóg we wierszu nie potrafi tego rozstrzygnąć: do poety, zbłąkanego we śnie -/Uśmiecha się i pięścią grozi jednocześnie!”
Utwór Leśmiana, mimo bogactwa formalnego, ukazuje dość sztampowe wyobrażenie o losach artysty. Biedny, ale pełen ducha poeta, to wizja, która przynajmniej od XIX wieku była niezwykle popularna w twórczości autotematycznej (poświęconej losom pisarzy). Interesujące wydaje się natomiast ujrzenie dzieła na tle biografii Leśmiana. Otóż autor prowadził zaskakująco normalne i spokojne życie – był mianowicie notariuszem w Zamościu. Pracował wiec w szanowanym i dobrze płatnym zawodzie i trudno go utożsamiać z bohaterem wiersza. Czy więc autor pragnął poniekąd zakpić ze stereotypu biednego poety, który nie ma się nijak do rzeczywistości? A może wręcz przeciwnie? Niewykluczone, że wiersz stanowił wyraz tęsknoty za beztroskim, artystycznym życiem „niebieskiego ptaka”.
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów aabb
– sformułowania z mowy potocznej (wycieruch)
– wykrzyknienie (z drogi!)
„Dwoje ludzieńków” to wiersz Bolesława Leśmiana. „Rękę” autora rozpoznać można już w tytule – zdradza on typowe dla Leśmiana upodobanie...
Twórczość poetycka Jana Andrzeja Morsztyna postrzegana jest dzisiaj jako niezwykle wartościowe zjawisko doby polskiego baroku. Doskonale wykształcony poeta –...
Wiersz Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego „Prośba o wyspy szczęśliwe” pochodzi z roku 1930. Poeta zwraca się do ukochanej osoby i prosi o „zawiezienie”...
Streszczenie Motto Do błędów nagromadzonych przez przodków dodali to czego nie znali ich przodkowie - wahanie się i bojaźń - i stało się zatem że zniknęli...
„Kochankowie z ulicy Kamiennej” to wiersz Agnieszki Osieckiej wykonywany jako piosenka przez Sławę Przybylską. To utwór tyleż interesujący i wzruszający...
Dla człowieka ptaki to zwierzęta szczególne. W czasach przed wzbiciem się ludzkości w powietrze to właśnie one mogły unosić się do góry. Nadawało im to...
Geneza „Balladyna” została napisana przez Juliusza Słowackiego w czasie jego pobytu w Szwajcarii w roku 1834. Tragedię opublikowano w Paryżu pięć lat później...
Powstanie cyklu zatytułowanego „Ballady i romanse” było ważnym wydarzeniem w historii polskiej literatury. Utwory zawarte w tomie stanowią manifest romantycznego...
Wiersz Kazimiery Iłłakowiczówny „Opowieść małżonki świętego Aleksego” nawiązuje do znanej średniowiecznej legendy o tytułowym świętym. Aleksy...
