W pustyni i w puszczy – streszczenie, plan wydarzeń

Streszczenie
Staś i Nel to dwoje dzieci, których podobnie jak i ojców łączy przyjaźń. Mały Tarkowski z córką pana Rawilsona rozmawiają o aresztowaniu Fatmy, jednak najważniejszą dla nich wiadomością jest to, że ich ojcowie postanowili zabrać dzieci ze sobą do El – Fajum, gdzie prowadzone mają być przez nich prace.
Kobieta, o której jeszcze chwilę wcześniej rozmawiano, pojawia się w domu. Prosi ona inżynierów o pomoc, wstawienie się za nią. Sama oferuje kontakt do zaprzyjaźnionych wielbłądników. Niedługo potem do domu przychodzi informacja, w której jasno zawartym jest, że pomoc Fatmie obecnie nie jest możliwą.
Dzieci oczekiwały z wyjazdem aż do czasu gdy Staś miał ferie. Gdy wreszcie rozpoczęła się przerwa w nauce wyruszyli razem z Dinah. Ta stanowiła zastępstwo dla opiekunki dzieci, która została ugryziona przez skorpiona. Ich podróż pociągiem obfituje w nowe znajomości – są nimi kapitan Glen oraz doktora Clary.
Celem podróży dzieci było Medinet. To tam wspólnie z ojcami mogli celebrować święta oraz cieszyć się podarunkami. Jednym z najważniejszych był pies, którego otrzymała Nel. Saba nie była jedynym podarunkiem – dzieci otrzymały także różne drobiazgi, a Staś własny sztucer. Na miejscu poznali oni trzy nowe osoby. Idrys i Gebhr byli wielbłądnikami, o których podczas swej wizyty wspominała Fatma i do których skierowała ona podróżników. Poznali także Chamisa, pochodzącego z Posrt Said. Został on zatrudniony do mniejszych prac. Stał on się także opiekunem Stasia i Nel, którzy często pozostawali bez ojców. Podczas jednej z ich dłuższych wypraw – do El-Fachen, dzieci także zostały z Chamisem. Syn dozorcy poinformował ich, że muszą wyruszyć w podróż.
Do El – Fachen jednak nie dotarli. Posłuszni poleceniom opiekunów wysiedli na wskazanej stacji i jak się okazało – zostali porwani. Rozpoczęła się ich tułaczka na grzbietach wielbłądów. Przerażeni ojcowie szybko powiązali fakty z wizytą Fatmy. Niezwłocznie przystąpili do organizowania pomocy dla dzieci. Porywacze wiedli dzieci do Mahdiego. Porwani usiłowali zostawić za sobą ślady, jednak okazało się to niemożliwym. Dzieci zostały odnalezione przez Sabę, która dołączyła do wyprawy.
Staś usiłował ich uwolnić, jednak jego starania zakończyły się fiaskiem. Podróż trwa, a do karawany przyłączyli się Beduini, którzy przynieśli wiadomość o upadku Chartumu oraz śmierci generała Gordona. Podróżnicy niebawem docierają do tego zniszczonego przez walki miasta. Stamtąd udają się do Omdurmanu, gdzie spotykają Greka Kalipouli. To za jego sprawą mają oni okazję porozmawiać z prorokiem Mahdim. Staś nie usłuchał rady ich nowego przyjaciela i nie przyjął wiary proroka. Było to równoznaczne z wyrokiem udania się do Faszody.
Grek pomógł dzieciom raz jeszcze, przekazując beduinom rozkaz dobrego traktowania małych podróżników oraz ofiarowując im leki na febrę. Podczas pobytu w mieście Staś wykazał się zaradnością oraz troską o Nel. Ta jednak nie czuła się zbyt dobrze. Nim dotarli na miejsce, zmarła jej opiekunka. W spalonej Faszodzie podarowano jej niewolnicę o imieniu Mea. W okolicach miasta szukano męża Fatmy, Smaina.
Podróżnicy ruszyli dalej. Jednym z członków orszaku był źle traktowany niewolnik Kali. Gdy napotkano w wąwozie lwa, został on wyznaczony na przekąskę dla bestii. Staś poprosił o sztucer. Celnym strzałem powalił zwierzę, a następnie i swoich oprawców.

Dzieci ruszają w podróż. Jednak nie jest ona dla nich łatwą. Wskutek ataku lwów, tracą podczas niej dwa konie. Podczas wędrówki napotykają na swojej drodze słonia. Dokarmiają go, Nel zostaje jego przyjaciółką. Czwórka podróżników zamieszkuje pobliski baobab, który nazwali Krakowem. Jednak zaczęły się dla nich gorsze czasy. Najpierw zachorował pokąsany przez pszczoły Kali, następnie okazało się, że konie zostały ugryzione przez muszki tse tse, a Nel rozpoczyna chorować. Jedynym ratunkiem było zdobycie chininy i po nią wyruszył młody Tarkowski.

Dowiedział się o ludziach przebywających w pobliżu. W nocy zakradł się do obozu, gdzie spotkał Henryka Linde. Umierający podróżny udzielił wskazówek Stasiowi, a także poprosił go o zabranie ze sobą murzynka Nasibu. Staś spełnił ostatnią wolę człowieka i powrócił do Krakowa. Podróżnicy ruszyli przed siebie, uwalniając również słonia. Dotarli do opuszczonej wioski.

Karawana składająca się ze słonia, koni oraz osła, ruszyła w dalszą podróż. Dzieci rozesłały latawce z prośbą o pomoc. Na swej drodze natknęli się na wioskę, której mieszkańcy dzięki sprytowi Kalego udzielili dzieciom kolejnej pomocy, przekonani, że składają hołd bogom. Dzieci także pomogły mieszkańcom, ujawniając nieczyste intencje ich czarownika.

Rozpoczął się ostatni etap podróży, który kontynuowali razem z karawaną liczącą około 200 osób. Dokuczał im brak wody i żar. Majaczący w gorączce Staś dzięki Sabie dostrzegł racę. Kapitan Glen oraz doktor Clarge udzielili pomocy wycieńczonym dzieciom i ich karawanie. Dzieci ruszyły ku Mombasie, żegnając się z Kalim, który powracał na swe rodzinne ziemię by objąć tam panowanie. W miesiąc później dzieci nareszcie spotkały się z ojcami, którzy mimo usilnych starań, nie dotarli do swoich porwanych podopiecznych.

Dziesięć lat później, para przyjaciół została małżeństwem. Staś i Nel odbyli podróż po miejscach, które niegdyś przemierzyli w nieludzkich warunkach. Odwiedzili Kinga, a także dowiedzieli się o tym, że Kali jest niezwykle dobrym i poświęcającym się dla swojego ludu wodzem.

Plan wydarzeń
1. Przyjaźń Stasia i Nel.
2. Pojawienie się Fatmy.
3. Wyruszenie dzieci w podróż.
4. Święta w Medinet.
5. Zarządzenie podróży do ojców.
6. Uprowadzenie dzieci.
7. Próba zostawienia śladu.
8. Porada Greka.
9. Spotkanie z prorokiem.
10. Podróż do Faszody.
11. Poszukiwanie Smaina.
12. Zastrzelenie lwa i uwolnienie dzieci.
13. Początek samotnej podróży.
14. Zamieszkanie w baobabie.
15. Choroba Nel.
16. Napotkanie Henryka Lindego.
17. Wypełnienie ostatniej woli podróżnika.
18. Dalsza podróż.
19. Dotarcie do wioski/
20. Powiększenie karawany.
21. Wycieńczenie podróżników.
22. Napotkanie kapitana Glena i doktora Clarge.
23. Podróż do Mombasy, pożegnanie z Kalim.
24. Spotkanie z ojcami.
25. Małżeństwo Tarkowskich.