Ars moriendi to pojęcie, które dosłownie oznacza sztukę umierania. W literaturze i sztuce ukazywany był moment odejścia człowieka z ziemi. Motyw ars moriendi związany był z religijnością. Jego użycie miało na celu ukazanie zakończenie ziemskiego życia i sąd nad konającym człowiekiem.
Chwila odejścia nie była momentem łatwym, lecz momentem próby dla każdej osoby. Udzielenie za pomocą literatury i sztuki wskazówek miało na celu prezentację właściwego przejścia przez moment ostateczny, pełen pokus i trudności.
Podobnie jak wiele utworów średniowiecznych, także i ten miał na celu pouczenie i zaprezentowanie postaw godnego umierania. Ars biene moriendi to średniowieczny motyw, który pojawiał się w różnorodnych utworach. Jednym z przykładów jego wykorzystania jest „Pieśń o Rolandzie”. Bohater parenetycznego utworu, który był wzorcem dobrego rycerza, pokazuje jak odjeść godnie. Jako prawdziwy patriota, a także osoba, która walczyła o wiarę chrześcijańską.
Ars moriendi było ważnym tematem podejmowanym przez średniowieczną literaturę oraz sztukę. Charakter epoki, skupionej na duchowości, teocentrycznej i uznającej za ideał świętego ascetę, przyczyniał się do pojawienia i utrwalania motywów takich jak ars moriendi.
Motyw pojawił się również w utworze opowiadającym o życiu świętego Aleksego. Podobnie jak w przypadku Rolanda, moment konania potwierdził cnoty świętego. Grafiki przedstawiające moment śmierci pojawiały się między innymi na ścianach światyń oraz jako ilustracja do tekstu.